یکی از ویژگی های سرمای زمستانه نطنز این است که در بسیاری از سال ها، میزان سرمای زمستانه به حدی می رسد که به برخی از نهال ها آسیب می زند. زیتون از جمله درختان نیمه گرمسیری است که با سرمای زمستانه اگر شدید باشد، آسیب می بیند. زیتون در خاک نطنز، بادرود و مناطق اطراف آن بسیار خوب می شود و مشکلی از حیث نوع خاک و آب ندارد. عمده ترین مشکل آن، سرمای سخت زمستانی است که این مشکل هم قابل حل است.
به طور کلی زیتون به سرمای تا هفت درجه زیر صفر مقاوم است اما سرمای بیش از این مقدار در سنین یک تا پنج سالگی به آن آسیب می زند. بنا بر این شما برای این که بتوانید این مشکل را حل کنید باید از ارقامی از زیتون استفاده کنید که توانایی عبور از سرماهای سخت زمستانه را داشته باشند. سه رقم خوب زیتون را برای این منظور به شما معرفی می کنم:
1. زیتون رقم زرد ایرانی
2. زیتون رقم کنسروالیا از ارقام زودبازده
3. زیتون رقم آمیگدال یا رقم محرم (Amigdalolia) از ارقام یونانی که خیلی درشت است
این سه رقم زیتون جزء ارقام پر بار هستند که در منطقه ما هم خوب جواب می دهند. مقاومت رقم زرد ایرانی به سرما از دو رقم دیگر بیشتر است. رقم کنسروالیا و رقم محرم هم باردهی بیشتری نسبت به رقم زرد دارند. هر سه رقم هم برای روغن گیری مناسب هستند و هم برای کنسرو. این ارقام را اگر خواستید تهیه کنید می توانید از شرکت کشت و صنعت فدک در قم متعلق به آقای بلند نظر خریداری کنید. در تمام طول سال نهال دارند و با قیمت مناسب عرضه می کنند. می توانید از مشاور این شرکت، سرکار خانم مهندس بلندنظر هم برای انتخاب رقم کمک بگیرید(09923156372).
اما فوت کوزه گری کاشت زیتون در منطقه ما این است که در پاییز از زمانی که سرما به صورت جدی شروع می شود، دور نهال تازه کاشته شده از این ارقام، فوم بپیچید و فقط چند سانتیمتر انتهایی آن بیرون باشد. در فروردین هم وقتی مطمئن شدید دیگر خطر سرمازدگی نهالتان را تهدید نمی کند، فوم را باز کنید. این کار تا پنج شش سال لازم است. بعد از آن دیگر درخت زیتون شما خودش مقاومت لازم را به دست خواهد آورد و نیاز به فوم نیست مگر این که سرمای بسیار سختی مانند سرمای سال86 پیش بیاید. (به جای فوم وسایل جایگزین دیگر را هم می توانید تجربه کنید).
تصویری از فوم محافظ درخت.
من خودم در اوره ارقام مختلف و بسیار خوبی از زیتون مانند رقم پربار کرونایکی را کاشتم ولی به دلیل همین مشکل سرما رشد مطلوب را نداشتند و ناگزیر شدم آن ها را از باغ حذف کنم.
پس اگر از زیتون خورهای حرفه ای هستید، از این درخت پر برکت و عالی غافل نشوید. این ارقام با خاک های نامناسب و شرایط نامطلوب آب و هوایی بسیار سازگارند.
در همین رابطه مطالعه این مقاله علمی پژوهشی رو هم بهتون توصیه می کنم.
(پ.ن: مطالب به درد نخوری که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می چاپونن لای پست ها ما، شما اما به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
قاطعانه به شما می گویم که اگر تصمیم گرفته اید درخت خرمالو در باغ خود بکارید، یکی از بهترین برنامه های اقتصادی را برای باغ خود رقم زده اید. خرمالو از بهترین و اقتصادی ترین محصولاتی است که در مناطق معتدل با زمستان های سرد و شرایطی مانند روستای اوره رشد می کند. خرمالو از چند جهت ارزش اقتصادی دارد:
1. بسیار دیر گل است. یعنی وقتی سرمای بهاره تماما عبور کرد، تازه خرمالو گل می دهد. همین باعث می شود دچار آسیب سرمای دیررس بهاره نشود.
2. خرمالو بسیار پربار است. البته خرمالو ارقام مختلفی دارد: گوجه ای، سیبی، موزی، ژاپنی و ... . اغلب خرمالوهای بومی گوجه ای هستند. خرمالوهای رقم گوجه ای و سیبی نسبت به سایر ارقام باردهی و عملکرد بسیار بالایی دارند.
3. خرمالو با شرایط اب و هوایی و خاک منطقه سازگار است. درخت قانعی است و نیاز به ایجاد شرایط پیچیده و سختی ندارد.
4. خرمالو بر خلاف سیب ، گلابی، زردالو، هلو و ... نیازی به سمپاشی ندارد. چون آفت های سایر میوه ها روی خرمالو اثری ندارد. بنا بر این در هزینه سمپاشی صرفه جویی می شود.
5. میوه خرمالو مانند گیلاس، انجیر، انگور، گردو، و بادام نیست که افت رایجی مانند کبک و کلاغ و پرندگان به آن اسیب برسانند.
7. خرمالو نسبت به سایر درختان کمتر مورد توجه سارقان محصولات کشاورزی قرار می گیرد.
8. درخت خرمالو مانند درخت انگور هرس هر ساله و رسیدگی های پی در پی نمی خواهد.
9. خرمالو به دلیل وزن زیاد و در عین حال قیمت خوبی که دارد، از نظر قیمتی، مناسب به فروش می رسد.
10. خرمالو را می توانید خشک کنید و به صورت خشکبار هم با قیمت خوب به فروش برسانید.
تصویر چیپس خرمالو
نکته: بعضی از افراد خرمالو را دوست ندارند. به دلیل این که از گس بودن طعم آن چندان راضی نیستند. بدیهی است که اگر بخواهید خرمالوی گس میل نکنید باید آن را به صورت کاملا رسیده انتخاب و میل کنید. اما راه دیگری هم وجود دارد. خرمالوهایی که در منطقه رایج است خرمالو از واریته و رقم گوجه ای است که به دلیل وجود تانن زیاد، گسی آن نیز در محصول کال و نیمه رسیده ی آن زیاد است. اما رقم دیگری با عنوان خرمالوی سیبی وجود دارد که این گونه نیست. یعنی حتی اگر آن را در حالت کاملا کال و نارس بچینید می توانید مانند سیب پوست بکنید، قاچ کنید و میل نمایید، بسیار ترد و خوشمزه.
تصویری از باغ خرمالوی سیبی که به آن خرمالوی دلگاوی هم گفته می شود.
مزیت خرمالوی سیبی به خرمالوی گوجه ای این است که می توانید زودتر از موعد آن را به بازار برسانید و با قیمت بهتری به فروش برسانید. از حیث عملکرد و میزان باردهی هم خرمالوی سیبی بسیار عالی است و حتی در برخی از موارد، از خرمالوی گوجه ای هم عملکرد بالاتری دارد. اگر از حیث تغذیه درخت رسیدگی خوبی داشته باشید، وزن هر یک از میوه های خرمالوی سیبی به بیش از 450 گرم هم می رسد.
تصویر درخت خرمالوی گوجه ای
تصویر درخت خرمالوی موزی که به خرمالوی انبه ای هم شناخته می شود.
تصویر خرمالو شکلاتی یا خرمالوی سیاه یا ساپوت سیاه که نهال فروشی های بسیار محدودی این رقم را برای عرضه دارند و هنوز معلوم نیست در ایران به درستی به عمل می آید یا خیر.
توصیه مهم: اگر دیابت دارید از خرمالو استفاده نکنید. در جه گلیسمی خرمالو خیلی بالاست و برای افراد دیابتی مناسب نیست.
(پ.ن: مطالب به درد نخوری که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می چاپونن لای پست ها ما، شما اما به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
شلیل ارقام خیلی مختلفی دارد. خیلی از افراد این سوال برایشان وجود دارد که از بین این همه ارقام گوناگون شلیل، کدام رقم را بکاریم بهتر است؟
پاسخ این سوال به هدف شما بستگی دارد. آیا هدفتان تجاری است و به دنبال اقتصادی ترین رقم هستید یا هدفتان استفاده برای تازه خوری است و به دنبال خوش طعم ترین هستید یا هدفتان زیبایی است یا هدفتان زودرس و دیر رس بودن است و ... . هدفتان هر کدام از این ها که باشد، پاسخ سوالتان متفاوت می شود.
به نظر من بهترین و اقتصادی ترین رقم شلیل، شلیل انجیری و شلیل مغان هست. این دو رقم از سایر ارقام پربارتر هستند و زودتر هم به ثمر می نشینند. رشد درخت شلیل انجیری نسبت به سایر شلیل ها سریع تر است و عمر اقتصادی ده ساله دارد. میان رس است و در نیمه اول مرداد قابل برداشت می باشد. هسته جدا هم نیست.
تصویر شلیل انجیری
شلیل مغان هم رقم بسیار اقتصادی و پرباری است. رشد درخت آن زیاد است و در اواخر مرداد می رسد.
تصویر شلیل مغان
یکی از ارقام خوب شلیل برای مناطق سردسیر و معتدل مانند اوره، شلیل کیوتا است. این شلیل تحمل سرمایی خوبی دارد. رقم تجاری فرانسه است. اواخر تابستان می رسد. خاصیت انبارداری خوبی دارد و بهترین رقم برای مناطق سردسیر است. در نطنز و ارتفاعات کرکس که هر ساله با سرمای بهاره مواجه هستیم، این شلیل مناسب است و معمولا سرمای بهاره را رد می کند.
تصویر شلیل کیوتا
اگر به دنبال شلیل زودرس هستید می توانید از شلیل شمس استفاده کنید. شلیل شمس در تیرماه می رسد و البته بسیار پرشاخ و برگ است.
تصویر شلیل شمس
(پ.ن: مطالب به درد نخوری که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می چاپونن لای پست ها ما، شما اما به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)