چهارده 14 روش عالی و موثر برای از بین بردن زنبور قرمز

یکی از آفت های رایج در باغات، زنبورهای وحشی مثل زنبور قرمز و زنبور زرد هستند. به خصوص زنبور قرمز که به آن زنبور گاوی، زنبور خرمایی، و زنبور سرخ هم می گویند، برای زنبوردارها هم آفت مهمی محسوب می شود، چون زنبورهای عسل را نابود می کنند. 

زنبورهای عسل از زنبورهای وحشی استثنا هستند. زنبورهای عسل هیچ ضرری که ندارند بلکه سودمند هم هستند.چون تغذیه آن ها از شهد گل است و همین باعث گرده افشانی بیشتر و افزایش باروری میوه ها می شود. برای همین تا جایی که می شود باید از زنبور عسل حمایت کرد و زنبورهای قرمز و وحشی را دفع نمود.

از زنبورهای وحشی، مشکلی که ما در باغات مختلف داریم به ویژه در نطنز و روستاهای اطراف مانند اوره، بیشتر زنبورهای قرمز است. 

یک عدد زنبور قرمز می تواند با نیش خود حتی سبب مرگ افرادی که به نیش آن حساسیت بالایی دارند، بشود. کما این که در اوره نیز در سال های اخیر یکی از عزیزان با نیش همین زنبور به رحمت خدا رفت. فقط با یک نیش. پس خطرناک است و نباید ساده گرفت. زنبور قرمز با نیش خود سبب شوک آنافیلاکتیک و واکنش آلرژیک بسیار خطرناک شده و همین باعث مرگ فرد می شود. 

یک زنبور قرمز این توانایی را دارد که در طول یک هفته، یک عدد سیب کامل رد دلیشیز یا گلدن دلیشیز (سیب لبنانی زرد یا قرمز) که بافت سفتی هم دارد را تقریبا در حد هشتاد درصد میل کرده و سیب را کامل از بین ببرد. زنبورها می توانند به راحتی خوشه های انگور را به طور کامل نابود کنند. زنبورها می توانند به راحتی یک گلابی را میل کنند. 

زنبورهای قرمز می توانند انگورهایی که در کیسه گذاشته اید را کشف کنند، کیسه را سوراخ کنند، به داخل کیسه نفوذ کنند و از داخل تمام انگور را میل کنند. 

گنجشک ها و کلاغ ها هم از زنبورهای قرمز خیلی شاکی اند. چون خیلی از اوقات وقتی یک میوه نابود شده را که در باغ می بینید علت آن را به گردن گنجشک ها یا کلاغ ها می اندازید در حالی که عامل اصلی زنبورهای قرمز بوده اند. حال در این مقاله می خواهیم به شما بگوییم چگونه شر این زنبورها را از باغ خود کم کنید. 

قبل از هرچیز نکته ای را به محیط زیست دوستان عزیز بگویم و آن این که اولا ما هم در تیم شماییم ثانیا باغ هم بخشی از محیط زیست است. پرورش میوه و خدمت به مردم و کمک به اقتصاد خانواده بخشی از محیط زیست است. بنا بر این اگر می گوییم زنبورهای قرمز را باید نابود کرد، سعی کنید ناراحتی شما بیش از ناراحتیتان از تغییر کاربری اراضی زراعی به ویلا و خانه و ... نباشد. زیرا واقعا این زنبورها در محیط باغ هم خطرناکند از حیث زهر کشنده داشتن، حامل ویروس و میکروب های خطرناک بودن و آسیب به محصولات. قطعا آسیبی که با کشتن زنبورهای قرمز در باغ شخصی به محیط زیست وارد می شود خیلی متفاوت تر از آسیبی است که معادن در سطح کلان به محیط زیست وارد می کنند. پس اولویت ها را فراموش نکنیم. جایگاه زنبور قرمز در محیط زیست، مانند جایگاه موش در طبیعت است که گرچه فواید زیادی دارد اما مضرات فراوانی هم دارد، ضمن این که جمعیتشان کنترل نشده است. یعنی با نابود کردن مثلا صد کلونی زنبور قرمز در یک روستا، جمعیت آن از بین نمی رود، چرا که در کوه ها و دره ها و بیابان ها، هزاران کلونی از این زنبور به وفور وجود دارد. در حقیقت کار ما کنترل جمعیت این زنبور هاست. بنا بر این مانند مساله گسترش بی رویه موش ها، هر چقدر می خواهیم از موش ها و مشکلات زیادی که ایجاد می کنند حمایت کنیم، همان مقدار هم از زنبورهای قرمز دفاع کنیم. 

توجه داشته باشید وقتی که به باغتان می روید، در ابتدا مراقبت کنید توجه این زنبورها را برای نیش زدن جلب نکنید. زنبورها به لباس روشن و گل گلی جذب می شوند. زنبورها خوششان نمی آید کسی دور و برشان بپلکد. لذا اگر نمی خواهید کارشان را تمام کنید، خیلی سر به سرشان هم نگذارید. در این زمینه زنبور قرمز خیلی شکموست. بدجوری روی غذای خود تمرکز می کند. برای همین دور و بر سفره اش پیدایتان نشود. زنبور قرمز هم قدرت پرواز بالایی دارد و هم واکنش سریعی دارد. ناگهان می بینید که چه زود دیر شد. پس غافلگیرتان نکند. 

اگر در باغ می خواهید غذا میل کنید، روی آن را بپوشانید. اگر غذای شما کباب باشد، در کسری از ثانیه ده ها زنبور قرمز اطراف سفره جمع می شوند. در این گونه موارد قطعه ای گوشت یا کباب را در فاصله ای دورتر از اجتماع و سفره خودتان بگذارید تا زنبور ها از آن استفاده کنند. اگر خودتان کباب درست می کنید، اب پیاز یا قطعات کوچک گوشت را روی یک سنگ و جایی در گوشه ای بگذارید تا زنبورها توجهشان به آن جلب شده و روی همان متمرکز شده و مزاحم شما نشوند. همیشه هم احتیاطا یک خمیردندان در محلی از باغ داشته باشید تا اگر زنبوری نیش زد، از آن برای مالیدن روی محل گزیدگی استفاده کنید. تا 5 ساعت مستمر باید خمیردندان روی محل بماند.

زنبور سرخ درست است که از میوه ها زیاد استفاده می کند، ولی غذای اصلی این زنبور گوشت است و جزء حشرات گوشتخوار محسوب می شود. این زنبورها در کمین زنبورهای عسل می نشینند، به محض این که موقعیت را مناسب ببینند، سر زنبور را با آرواره ی خود قطع می کنند و بدن آن را با خود برده در داخل زمین یا داخل یک تنه درخت مخفی می کنند. بعد هم در داخل بدن زنبور عسل تخم می کنند. این تخم ها تبدیل به لارو زنبور شده و تا مدتی از بدن زنبور عسل تغذیه می کند تا توانایی حرکت را پیدا کند. البته در منطقه ما کمتر از این روش استفاده می شود. در منطقه نطنز زنبورهای قرمز اغلب کلونی دارند. در هر کلونی هم حدود نهصد عدد زنبور وجود دارد. کلونی زنبور های قرمز در داخل سوراخ دیوارها و در بعضی از موارد در بیابان ها مانند لانه مورچه هاست. 

هشدار: زنبورهای قرمز حتی در تاریکی هم می توانند فردی که به آن ها حمله کرده را پیدا کرده و یک گلابی روی دماغش بکارند. پس خودتان باید مراقب باشید. 

پیدا کردن لانه زنبور قرمز:

اگر لانه آن ها در بیابان باشد قابل پیدا کردن است اما اگر در داخل سوراخ دیوار باشد ، پیدا کردن آن مهارت خاصی می طلبد که به شما یاد می دهم. به این ترتیب که به سراغ باغ انگور خود بروید. این کار در غروب بهتر است. چون زنبورهای قرمز وقتی زیاد از شهد انگور بخورند حالت مستی پیدا می کنند و تیز و فرز نیستند. در این حالت با یک انبر زنبور را بگیرید تا نیشتان نزند. از یک نفر بخواهید یک نوار رنگی یک متری یا نخ رنگی که از دور پیدا باشد به پای زنبور ببندد. بعد هم در یک فضای باز زنبور را رها کنید. حال او را تعقیب کنید ببینید به کجا می رود. معمولا لانه زنبورهای قرمز خیلی دور نیست. نهایتا باید در فاصله یک یا دو کیلومتری باشد که البته معمولا کمتر از این مقدار است. این کار را با چند زنبور قرمز انجام دهید و رهایشان کنید و در مدت کوتاهی لانه آن ها را پیدا خواهید کرد. وقتی لانه را پیدا کردید هیجانی نشوید و آن را خراب نکنید که با حمله ناگهانی خانه خرابتان خواهند کرد. 

روش های نابودی زنبور قرمز:

روش اول، سمپاشی کلونی: 

با روشی که گفتیم لانه زنبور را پیدا کنید و صبر کنید تا شب. شب هنگام داخل لانه را مفصل سم پاشی کنید، البته با رعایت کامل مسائل ایمنی. می توانید از حشره کش های معمولی استفاده کنید می توانید هم از سم های قوی که این دومی را توصیه می کنم. به زنبور قرمز زنبور گاوی هم می گویند. گاو است دیگر، یک موقع دیدید حشره کش زدید نمرد، نیایید به من بد و بیراه بگویید. سم قوی با لحاظ جوانب ایمنی به کار بگیرید. 

روش دوم، نابود کردن کلونی با شعله افکن: 

یک شعله افکن تهیه کنید. از همین ها که به سر کپسول پیک نیک وصل می شود و برای آسفالت پشت بام از آن استفاده می شود. در حال حاضر قیمتی کمتر از صدهزار تومان دارد. شب به سراغ لانه بروید و با کمک فرد دیگری، در حالی که یک نفر شعله افکن را نگه داشته است، نفر دوم در کلونی را تخریب کند. تلاش کنید چند دقیقه به طور مستمر آتش را از دریچه کلونی درون کلونی بگیرید. زنبورها از شدت گرما و دمای زیاد، همگی از بین خواهند رفت. با از بین بردن یک کلونی زنبور قرمز، باغ های یک منطقه کامل را نجات خواهید داد و چه بسا جان تعدادی انسان را. 

روش سوم، اسب تراوا: 

شما می توانید کاری کنید که به جای این که دنبال کلونی زنبورها بگردید و خودتان نابودشان کنید، ان ها خودشان ، خودشان را نابود کنند. برای این کار مقداری جگر سفید گاو یا جگر مرغ تهیه کنید. آن ها را به قطعات ریز در حدی که زنبور قرمز بتواند حمل کند، خرد کنید. مقداری سم جی بی وی JBV   یا کنفیدور را با آن مخلوط کنید. جگر سمی شده را در چند نقطه باغ که زنبورهای قرمز زیاد رفت و آمد دارند و ترجیحا کنار آبشخور زنبورها، بگذارید. زنبورها جذب شده،  جگر را با خودشان به کلونی می برند و الفاتحه. کل کلونی را نابود می کنند. نیازی به عملیات تعقیب و گریز برای پیدا کردن لانه هم ندارید. برای این کار در نزدیکی ظرف جگر مسموم مراقبت کنید تا مبادا زنبورهای عسل از آن استفاده کنند. 

نکته کلیدی کار این است که تله ها را جایی بگذارید که زنبورها برای آب خوردن مراجعه می کنند. چون عادت زنبورهای قرمز این است که بعد از آب خوردن به کلونی می روند. جگرها جایی باشد که بعد از آب خوردن، به عنوان هدیه بردارند و به کلونی ببرند تا تاثیر گذاری بیشتر باشد. 

روش چهارم، تله لبنانی: 

یک روش دیگر استفاده از تله لبنانی می باشد . تله لبنانی در ایران نیست. خودتان باید درست کنید. درست کردن آن هم بسیار راحت است. وسایل مورد نیاز یک بطری خالی نوشابه خانواده یک و نیم لیتری پلاستیکی با یک لوله پلاستیکی به طول 15سانتیمتر و قطر یک و نیم سانتیمتر  است. 

نحوه ساخت به این شکل است که لوله را برداشته و از وسط آن یک سوراخ به قطر لوله یعنی یک و نیم سانت ایجاد می کنیم و از وسط بطری عبور می دهیم .برای هر بار استفاده از این تله، مقداری جگر سفید در بطری می گذاریم و آن را در باغ در محل مورد نظر مثلا در مجاور درختان انگور آویزان می کنیم. با این روش در هر ساعت حدود 45 عدد زنبور قرمز را در بطری به دام می اندازید . باید توجه داشت که نباید زیاد جگر در بطری بماند که با خشک شدن یا خراب شدن جگر، دیگر زنبور قرمز به سمت بطری نمی آید .

روش پنجم، نوشابه مرگ بار: 

در این روش با بطری آب معدنی یا نوشابه تله درست می کنید. درون تله را نوشابه می ریزید. چون شکر فراوانی دارد و سبب جذب زنبورهای قرمز می شود. زنبورها وارد می شوند اما دیگر نمی توانند خارج شوند و همان جا می میرند. کم هزینه و راحت. حتی پول نوشابه هم ندهید. هر جا در مهمانی برایتان نوشابه آوردند، نوشابه ی خود را میل نکنید. نگهدارید برای این تله ها فوق العاده است. فیلم آموزشی این روش را از اینجا ببینید: 

https://www.aparat.com/v/HcFhK

اگر زنبورها جذب نشدند، مشکل در موادی است که داخل بطری به عنوان عامل جذب ریختید. عادت زنبورها فرق می کند. جذاب ترین عامل به ترتیب جگر سفید، جگر مرغ، گوشت مرغ، نوشابه، مخلوط گوشت و خون، مربا، عسل و ترکیبات شیرین است. 

روش پنجم، حشره کش الکترونیکی: 

اگر باغ شما در منزل ، ویلا یا جایی است که امنیت کافی دارد و به برق هم دسترسی دارید، می توانید همین حشره کش های الکتریکی که در ادارات و محیط های باز استفاده می شود را نصب کنید و از تق تق آن لذت ببرید. 

روش ششم، حشره کش برقی راکتی: 

این روش هم برای افراد بیکار بد نیست. البته حشره کشی را انتخاب کنید که حداقل به طول یک متر باشد و به زنبور خیلی نزدیک نشوید. 

روش هفتم: راهشان ندهید:

در باغ را ببندید، زنبورها نیان تو. 

روش هشتم: توری:

روی محصول و انگورهایتان توری بکشید. قبلا در این زمینه در پست دیگری مفصل این روش را توضیح دادم. 

روش نهم: سرکه، فلفل و نمک:

عصاره فلفل  قرمز، سرکه یا آب نمک روی خوشه های انگور(نه روی درخت یا پای آن) بریزید یا مستقیم روی زنبورها بپاشید. برای این کار سرکه یا نمک را با آب رقیق کنید و بعد مستقیم فقط روی خوشه ها محلول پاشی کنید. شاید هر به دو هفته لازم باشد این کار را مجددا تکرار کنید. 

روش دهم: مذاکره:

از روش آقای روحانی یعنی مذاکره استفاده کنید. اگر یک روز خواستید وارد باغ شوید، زنبورها راهتان ندادند، مطمئن باشید روشتان صد در صد جواب داده است. 

روش یازدهم: نگذارید حامله شوند:

برای زنبورها از داروهای ضد بارداری استفاده کنید. البته قرض از استفاده از داروهای ضد بارداری حامله نشدن زنبورها نیست. زنبورها با خوردن این داروها می میرند. برای این کار 50 الی 80 گرم داروی ضد بارداری را در ده لیتر آب حل کنید و روی درختان انگور محلول پاشی کنید. این روش برای مدت سی روز جواب می دهد. بعد از آن باید دوباره محلول پاشی کنید. 

روش دوازدهم: اسید بوریک: 

اسید بوریک یکی از محبوب ترین و موثرترین حشره کش ها در دهه های اخیر است. چون هم بر خلاف اسمش، بو ندارد، هم برای انسان مضر نیست و هم قیمت آن مناسب است. اسید بوریک هم مورچه ها را از بین می برد و هم زنبورها و ساس و ... . برای این کار مقداری اسید بوریک را با غذای مورد علاقه زنبورها مثلا جگر مرغ مخلوط کنید و اجازه بدهید از آن استفاده کنند. نکته مهم این است که بیش از اندازه نباید به این طعمه اسید بوریک بزنید. چون اگر بیش از اندازه باشد هم زنبورها از آن استفاده نمی کنند هم اگر استفاده کنند سریع می میرند و فرصت نمی کنند آن را به کلونی برده و بقیه را هم از بین ببرند. اسید بوریک را باید از داروخانه ها تهیه کنید. 

روش سیزدهم: ژل سوسک: 

داروهای سوسک کش اقسام مختلفی دارد که برخی از آن ها به صورت ژل مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها روی زنبورها هم کارگر هستند. کافی است ژل سوسک تهیه کنید و در نقاط پر رفت و آمد زنبور ها ، این ژل را روی چوب یا برگ انگور بمالید. 

 روش چهاردهم: سم: 

استفاده از سموم اختصاصی زنبور مانند انواع حشره کش ها و ... هم یکی از روش های رایج برای مقابله با زنبور قرمز است که به هیچ وجه ما این روش را توصیه نمی کنیم. سعی کنید با ترکیبی از مبارزه بیولوژیک، مکانیکی و ... و تا جایی که می شود، بدون سم پاشی کلی محصولتان، زنبورها را از بین ببرید. با سم پاشی روی محصول خود، باغتان را از حالت ارگانیک خارج نکنید. 

سوالی داشتید در تلگرام در خدمتم

@ooreh

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)

14 راهکار عالی برای خلاصی از شر شته و مورچه

شته ها یکی از آفت هایی هستند که گریبانگیر گیاهان مختلف در اغلب نقاط جهان هستند. این آفت های مکنده، از شیره گیاه تغذیه می کنند. این شیره گیاهی توسط شته ها به عسلک تبدیل می شود. کافی است شما یک لانه مورچه پیدا کنید. بنشینید کنار لانه و داد بزنید عسلک. ناگاهان خواهید دید لشکر مورچه ها به سمت شما گسیل خواهند شد. عسلک عشق مورچه هاست. به همین دلیل مورچه ها شته ها را بسیار دوست دارند و همزیستی خوبی با هم دارند. به شته ها گاوهای شیری مورچه ها هم گفته می شود. شته ها مثل گاو که چیزی حالیش نیست فقط می خورد و شیر تولید می کند، فقط می خورند و عسلک تولید می کنند. اما این مورچه ها هستند که شته ها را مدیریت می کنند. از تخم شته ها مراقبت می کنند. شته ها را روی کولشان گذاشته از درخت بالا می روند و آن ها را روی برگ ها می گذارند. هر روز هم از آن ها مراقبت می کنند. به آن ها سر می زنند. اگر شته روی برگی باشد که این برگ سفت و ضخیم شده، او را بر می دارد می برد روی یک برگ نازک تر و لطیف تر می گذارد. اگر شته ها رس یک برگی را کشیده اند و دیگر این برگ به کارشان نمی آید، مورچه ها یک سوت می زنند و دسته جمعی شته ها را منتقل می کنند روی برگ های تازه و گواراتر و این گونه است که جان مورچه ها و شته ها. 

شته ها یک دشمن خونی هم دارند که برای کشاورزان بسیار دوست داشتنی است: کفشدوزک. کفشدوزک ها در هر روز می توانند تا پنجاه عدد شته را نوش جان کنند. یک درخت سه چهار ساله، کافی است هفت عدد کفشدوزک روی آن باشد تا از آسیب شته ها به درخت جلوگیری کند. جالب اینجاست که وقتی کفشدوزکی به یک شته حمله کند، مورچه ها مثل چوپانی که در زیر سایه نشسته و نی می زند، تا چنین صحنه ای را ببیند از دور دوان دوان به سمت کفشدوزک حمله ور شده و از جان شته مراقبت می کند. حالا نکته جالب اینجاست که خیلی از کشاورزها، با سمپاشی، این کفشدوزک های نازنین را با دست خود نابود می کنند. 

بیایید یک مقدار حساب و کتاب کنیم. فرض کنید شته به درختی حمله کرده. کشاورز سم دیازینون یا هر سم دیگری را برداشته و روی درخت می پاشد. تمام شته ها و مورچه ها و کفشدوزک ها همگی با هم از بین می روند. اما مدتی بعد مجددا سرو کله شته ها پیدا می شود. در حالی که از جمعیت کفشدوزک به نحو محسوسی کم شده است. این بار به سم پاشی بیشتری نیاز است. همین طور این فرایند ادامه دارد به گونه ای که هر ساله میزان سم پاشی و دفعات آن را باید بیشتر کرد. بگذریم که این سم ها با بدن ما چه کار خواهد کرد ولی از نظر اقتصادی نیز یک آسیب به کشاورز محسوب می شود. 

حالا اگر این کشاورز به جای این که سم پاشی کند از روش های بیولوژیک و ارگانیک استفاده کند، بهتر نیست؟ یعنی به جای این که سم پاشی کند، کاری کند که دشمن طبیعی شته ها بیشتر شود و دوست طبیعی آن ها نتواند شته ها را حمایت کند. برای این کار راه کارهای متعددی وجود دارد که با کمی خلاقیت می توانید این راه کارها را انجام دهید. هم هزینه کمی دارد هم بسیار آسان است. در این مقاله تعدادی از این روش ها را برای شما فهرست می کنم. هر کدام را که توانستید انجام دهید. فقط به سم پاشی خیلی فکر نکنید. محوریت این راه حل ها روی این موضوع متمرکز است که از رفتن مورچه ها به بالای درخت جلوگیری کنیم. 

برویم سراغ راه حل ها: 

1. گریس مالیدن روی تنه درخت: این راهکار را خیلی از افراد اجرا می کنند و می توان گفت رایج ترین روش است. اما چند تا مشکل دارد. یکی این که گرد و خاک را جذب می کند و بعد از مدتی باید تجدید شود. دوم این که مورچه ها از جنازه های برجای مانده روی گریس، یک پل درست می کنند و مجددا در حالی که دستشان را با حالت لایک به سمت شما گرفته اند، از درخت بالا می روند. اما مشکل مهمتری که گریس مالیدن دارد این است که چون از مواد شیمیایی درست شده است، به تدریج روی درخت اثر منفی گذاشته و در برخی از درختان مانع رشد بیشتر آن ها می شود و آسیب جدی به درخت وارد می کند. گریس برای چوب خشک و پایه های آهنی مفید است نه درخت زنده. 

 2. پشم: یعنی پیچیدن پشم دور ساقه درخت: مورچه ها همان طور که عاشق کله های کچل و سطوح صیقلی هستند، وقتی به جنگل پشم و سطوح پر فراز و نشیب برخورد می کنند، بسیار ناراحت و از مسیر خود منصرف می شوند. دیده شده که در این حال فحش هم می دهند. البته در اینجا منظور ما از پشم، پشم گوسفند است نه پشم مثلا انسان. نکته کلیدی و فوت کوزه گری کار این است که وقتی پشم باران یا آب بخورد، کمی سفت می شود و مورچه های سمج می توانند از آن عبور کنند. برای همین هر از گاهی با دست کمی به پشم ها ور بروید تا از سفتی بیرون آمده و نرم شود تا به حالت اولیه اش بر گردد. این روش جزء بهترین روش های جلوگیری از عبور مورچه ها از تنه درخت است. 

3. ناس: منظورم سوره ناس نیست. منظورم همان گیاهی است که در خراسان ، شمال شرقی کشور و افغانستان زیاد است. گیاهی است که بوی تندی دارد. مورچه ها از بوی این گیاه بدشان می آید. در افغانستان ناس روی تنه درخت می مالند. البته سعی کنید که خودتان ناس را استفاده نکنید. نوعی ماده مخدر است. ناس از مواد مخدر ممنوع است. در دستتان بگیرند دستگیرتان می کنند. در این حال و فضا اگر بگویید می خواستم جلوی مورچه ها را با ناس بگیرم، کیست که باور کند. شاید تصور کنند ناس زده اید و مستقیم روانه ناسستانتان کنند. 

پس کلا بی خیال این روش بشوید. اصلا توصیه نمی کنم. 

4. چسب پهن : چسب پهن را به صورت برعکس یعنی به طوری که ناحیه چسبنده آن بیرون باشد، روی ساقه درخت بچسبانید. این روش را هر به سه هفته تجدید کنید خوب است. چون با نشستن گرد و غبار روی چسب و از بین رفتن چسبندگی آن مورچه ها مجدد فعال خواهند شد. 

5. پونز: می توانید پای درخت پونز بریزید تا وقتی که مورچه ها می خواهند به محدوده ساقه درخت نزدیک شوند، پونز در پایشان فرو رفته و بی خیال شوند. شخصا این روش را توصیه نمی کنم چون مورچه ها در این جور مواقع بد جور فحش های مثبت هجده می دهند. 

6. سم: سم مورچه که به صورت پودر است پای ساقه درخت و کمی دور تنه بریزید. البته سم مورچه بعد از یک ماه خاصیت خودش را از دست می دهد و مجدد باید این کار را تکرار کنید. تنه بعضی از درخت ها که زبر است، سم مورچه را نگه می دارد ولی برای تنه درختانی که صیقلی است این کار ممکن نیست. اگر سم مورچه روی زمین دور تنه ریخته شود ممکن است با آبیاری شسته شده و وارد خاک شود. برای همین بهتر است یک پلاستیک بگذارید. روی پلاستیک مقداری خاک بریزید تا باد آن را جا به جا نکند و روی خاک سم مورچه بریزید. ترجیحا بهتر است از سم مورچه به عنوان یک راهکار ترکیبی استفاده کنید. مثلا داخل پشم گوسفند سم مورچه هم بریزید. یا روی چسب پهن، سم مورچه بپاشید. کلا این راهکار ، راهکار خوبی است. برای مشکل شسته نشدن آن هم بهتر است دور تنه درخت یک مرز خاکی ایجاد کنید. به طور کلی خوب نیست هنگام آبیاری، اب به طوقه درخت برسد. اگر روش ابیاری شما استاندارد باشد، سم مورچه به راحتی قابل استفاده است. هم ارزان است و هم بسیار کارامد. 

7. سرکه: مورچه ها به شدت از بوی سرکه متنفرند. به همین دلیل برای محلول پاشی روی درخت بعضی ها سرکه را پیشنهاد می کنند برای این که مورچه ها را از روی درخت فراری بدهند. ولی هدف ما جلوگیری از رفت و امد مورچه هاست. برای این کار می تواند دور درخت ظرف های سرکه گذاشت ولی راهکارهای بهتر از این وقتی هست، این روش مقداری خز به نظر می رسد. 

8. وازلین: بعضی ها کلا هر جا با هر مشکلی برخورد می کنند، اولین راهکاری که به نظرشان می رسد وازلین است. این افراد که معمولا یک قوطی وازلین همیشه همراهشان دارند، توصیه می کنند در این گونه موارد هم به تنه درخت وازلین بمالید. وازلین همان مشکل گریس را دارد. ازمواد شیمیایی است و حتی اگر برای انسان هم مشکلی نداشته باشد با این حال ممکن است به برخی از درختانی که به این مواد حساس هستند، آسیب بزند.  

9. روغن سوخته: روغن سوخته ماشین ارزان و از تعویض روغنی ها قابل تهیه است. ولی این روش را هم توصیه نمی کنم. مواد شیمیایی  ممکن است به تنه برخی از درختان اسیب بزند. اگر هم خواستید این روش را به کار بگیرید، برای درختان تنومند و ده سال به بالا از آن به طور محدود استفاده کنید. 

10. سلفون: سلفون به دلیل صیقلی بودن، برای درختانی که تنه زبری دارند خیلی خوب است. ضررمواد شیمیایی را هم ندارد. می توانید دور درخت با پهنای بیست الی سی سانت سلفون بکشید. 

11. نوار زرد رنگ: نوار چسب زردرنگی وجود دارد که شهرداری در فصل هایی از سال دور تنه درختان می پیچد. هدف از این نوار چسب ها، به تله انداختن مگس مدیترانه ای و تعدادی دیگر از آفت ها و حشره هاست. اگر دسترسی دارید از این نوارهای زردرنگ تهیه کنید عااااااالی است. فقط وقتی که چسبناکی آن ها به خاطر گرد و غبار و ... از دست رفت، دوباره تجدیدش کنید. 

12. گوگرد: دور تنه درخت یک حلقه گوگرد ریخته شود. این هم یکی از بهترین راه حل هاست. منتهی باید دور تنه درختتان را به گونه ای با خاک یک مرز و حلقه ایجاد کنید که اب به پای درخت و طوقه نرسد. اگر آب به طوقه برسد هم طوقه درخت را خراب می کند هم گوگرد شسته می شود و مجدد باید گوگرد بریزید. گوگرد یکی از بهترین مواد طبیعی برای مبارزه با انواع آفت هاست. 

13. نصب تابلو: پای درخت تابلوی ورود ممنوع ⛔ بزنید. این راهکار را توصیه نمی کنم چون متاسفانه مورچه ها نه سواد دارند و نه با علائم راهنمایی رانندگی ما آدم ها آشنا هستند. ندیدید بدون توجه به چراغ راهنما و سوت پلیس، از خطوط عابر پیاده چطور عبور می کنند؟!

14. گازوئیل: بعضی از افراد پیشنهاد می کنند دور درخت یک حلقه بسیار کم گازوئیل ریخته شود. چون گازوئیل بویی متصاعد می کند که مورچه را دور می کند. به این افراد می گویم، می خواهید یک کبریت بزنیم و کلا درخت را آتش بزنیم و خلاص؟ گازوئیل خاک و درخت را نابود می کند. این کار را نکنیدا. می خواهیم جلوی مورچه را بگیریم، قرار نیست باغمان را نابود کنیم. 

خوب عزیزان، راهکارهای متعددی که برای این کار توسط افراد مختلفی پیشنهاد می شود را برایتان لیست کردم و بهترین هایش را هم معرفی کردم. بسم الله. این شما و این مورچه ها. فقط ببینید من قصد ثواب داشتم. کاری نکنید روز قیامت مورچه ها از من به حضرت سلیمان شکایت کنند و ثوابمان کباب شود. 

سوالی داشتید در تلگرام در خدمتتانم 

@ooreh

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)