دانشمند فقید، مرحوم دکتر سید مهدی عبدالله زاده
زندهیاد دکتر سید مهدی عبدالهزاده حسینی، پروفسور فوق تخصص جراح مغز و اعصاب اطفال و فلوشیپ جراحی مغز و اعصاب
معروف به پنجه طلایی جراحی مغز و اعصاب و نخاع و تودهها و ... بود.
مرحوم پروفسور عبدالله زاده، عاشق خدمت به هم میهنان خود بود. به همین دلیل پس از اتمام تحصیل در کانادا، علی رغم دعوت مکرر از ایشان برای ماندن در کانادا، این دعوت را نپذیرفته و برای خدمت به هموطنان خود، ایران را به عنوان محل خدمت خود انتخاب کرد.
ایشان روابط کاری حرفه ای و دوستانه ای با پرفسور سمیعی داشت.
ایشان به دلیل سپری کردن بیشتر زمان زندگیاش در بیمارستان شریعتی، خواه برای انجام امور پزشکی از جمله جراحی و ... و خواه امور مدیریتی بیمارستان از جمله مدیریت عمومی و البته احداث مرکز قلب تهران و انجام جراحیهای متعدد در روز ودیگر موارد، فرصتی برای مطب نشینی نداشت، هر چند در سالهای پایانی عمرش، به اصرار و البته اقدام دوستان و نزدیکانش؛ مطبی را با شراکت با پزشک دیگری تهیه کرده بود
مرحوم دکتر عبدالله زاده، در زمینهی جراحی مغز و اعصاب در ردهی پروفسوری در خاورمیانه سال های متمادی یکه تاز بود.
وی به جراحی به دیده کسب درامد نمی نگریست، بلکه در پی خدمت بود. لذا اجاره نشین بود و تنها در اواخر عمر پر برکتش بود که به دلیل عضویت در تعاونی مسکن دانشگاه تهران، منزل آپارتمانی ملکی ای به نامبرده اعطا شده بود.
ایشان یک خودرو تویوتای کرولای قدیمی به رنگ آبی، برای چندین سال پیآپی داشت که دو سال پیش از مرگش آن را فروخته و یک خودرو ایرانی پرشیا تهیه کرده بود.
برخورداری از ایمان قوی که زبانزد همکاران، دوستان، مقامات، آشنایان و مجموعهی پزشکی بود، باعث شده بود حتی سختترین جراحیهای مغز و اعصاب از جمله جراحی قاعده جمجمه را نیز به انجام رساند.
بخش مغز و اعصاب بیمارستان بزرگ میلاد و همچنین بخشی از بیمارستان شریعتی تهران به نام ایشان نامگذاری شده است.
برخی از ویژگیهای شخصیتی ایشان پس از مرگش روشن شد. ویژگی هایی که هیچگاه در زندگیاش، راضی به افشای آن نبود؛ از جمله اسکان خانوادههای شهرستانی و محروم که از اقصی نقاط کشور برای جراحی عزیزان بهویژه کودکانشان به تهران میآمدهاند.
ایشان در طول فعالیتش تا سال منتهی به مرگ خود، مبلغ حق شخصی و دستمزد عملهای جراحی هایی که فقط طبق بررسی یکی از بیمارستان ها، از مردم نگرفته بود، به مبلغی فراتر از یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان می رسید.
متواضع، خاشع و مردمی بود.
ورزش دوست و پهلوان صفت بود. پیگیر جدی ورزشهای پهلوانی از جمله کشتی و وزنهبرداری بود. در این مسیر مدالها و نشانهای گوناگونی را نیز از دورهی جوانی از جمله در رشتههای دو و میدانی و کشتی کسب کرده بود.
بسیار به زادگاه و موطن خود - روستای اوره - و مردم و فرهنگ و آداب و رسوم و به همهی آنچه که به این مجموعهها مربوط بود، علاقه داشت.
ایشان در جلسهی مهمی با حضور پزشکان متخصص رشتهی مغز و اعصاب به روشنی بیان کرده بود که جراح و متخصص مغز و اعصاب باید در نوجوانی و جوانی خود، بزغاله چران بوده باشد. (یعنی باید وضعیت محرومین را درک کند).
مرحوم پروفسور عبدالله زاده گزینهی پیشنهادی وزارت بهداشت و درمان در دولت معروف به اصلاحات بود که این پیشنهاد را نپذیرفته بود.