مجموعه تصاویر زیبا از طبیعت روستای اوره

مجموعه تصاویری زیبا از طبیعت روستای زیبای اوره، تقدیم به شما عزیزان: 

برای مشاهده تصاویر در نمای بزرگتر، آن ها را در صفحه جدیدی باز کنید یا در رایانه خود ذخیره و سپس مشاهده کنید. 

نمایی از ارتفاعات اوره از باتقلر

استخر مزره (مزرعه)

تصویری دیگر با کیفیت بالاتر از استخر مزره 

شکوفه های زیبای درخت بادام در اوره 

تصویر شکوفه های بادام روستای زیبای اوره از نمای نزدیک

هوای فوق العاده اوره وقتی در آستانه بارندگی و مه قرار می گیرد.. 

باغات اوره اغلب به شکلی که در تصویر ملاحظه می کنید، جنگلی از درخت و گیاهان خودرو است که نیازمند به رسیدگی دارد 

گل های زیبای دارویی 

مردم اوره همگی مهربان، خوش اخلاق و رئوف هستند. 

محل تلاقی آب های چشمه میر عبدالله با چشمه دعین 

چشمه میر عبدالله 

رقابت چنارها با یکدیگر سبب می شود درختان دیگر امکان رشد کافی در زیر این سایه ها را نداشته باشند. 

نهر زیبای روستای اوره از لا به لای درختان کهنسال بید عبور می کند. 

سنگ سرسره، ویژه کودکان 

سنگ سرسره ویژه بزرگتر ها البته اگر کودکان بگذارند 

نمایی از اوره در شب 

آبی بسیار خنک و گوارا با ترنمی بسیار زیبا. به سختی می توان مدت یک دقیقه دستان خود را در آب نگه داشت.. 

ارتفاعات زیبای اوره، از زاویه گنبد باز (تصویر از روی قله گنبد باز گرفته شده است). 

محله ولی عصر عج، با چهار مهسن (مه سنگ) ، فروردین 98

ارتفاعات پر از برف کوه قبله. کوه قبله در داخل روستا، برای جهت یابی سمت قبله استفاده می شود. این نام گذاری اهمیت نماز را برای مردم اوره نشان می دهد. 

ارتفاعات پر از برف کرکس، فروردین 98

خانه های قدیمی در حال نابودی 

خانه هایی با ستون هایی بسیار سترگ و دیوارهای ضخیم، اما مانند انسان های پیر ، آکنده از چروک هایی که از رهگذر زمان بر چهره شان نشسته 

مضجع چهار امام زاده بزرگوار در میانه روستا 

شما هم می توانید تصاویر خود را ارسال کنید تا با نام خودتان در سایت درج گردد. 

منبع: سایت روستای زیبای اوره 

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)

هیدروفلوم، بهترین روش آبیاری در اوره

در حال حاضر روش آبیاری در روستای اوره، به صورت غرقابی است. آبیاری قطره ای در اوره به جز در مواردی بسیار محدود، رایج نیست. چند دلیل برای رایج نبودن و استقبال نکردن مردم از روش آبیاری قطره ای در اوره وجود دارد: 

1. برای آبیاری قطره ای باید سیستم آبیاری تحت فشار وجود داشته باشد که چنین زیرساختی نیست. مانند داشتن برق ، پمپ و ... . 

2. باغات اوره اغلب در مساحت های اندک هستند. همین سبب می شود از نظر اقتصادی راه اندازی آبیاری قطره ای به صرفه نباشد. 

3. برای آبیاری قطره ای احداث استخر یا تانکرهای ذخیره آب بزرگ لازم است که برای باغات کوچک چنین کاری مقدور نیست.

4. چون اغلب باغات، محصولات و درختان با ارزشی ندارند، انگیزه ای برای تغییر روش آبیاری به قطره ای وجود ندارد. 

5. آشنایی کافی با سیستم آبیاری قطره ای، تهیه تجهیزات، نصب و روش اجرای آن وجود ندارد. 

6. امنیت کافی نسبت به اجرای این روش وجود ندارد. 

7. آشنا نبودن با معایب آبیاری غرقابی.

از میان این مشکلات، مهمترین عوامل گزینه های 1 ، 2 و 3 هستند. با توجه به مشکلاتی که آبیاری قطره ای برای باغات روستای زیبای اوره دارد، بهترین راه حل جایگزین، روش آبیاری کم فشار هیدرو فلوم است. روش آبیاری نقطه ای  کم فشار و ثقلی با استفاده از هیدروفلوم و لوله های فرعی با جداره نازک است. در این روش،  آب با دبی تقریبی 100 لیتر در ساعت و قابل تنظیم در اختیار هر درخت قرارمیگیرد. این روش را یک مهندس ایرانی به نام مهندس مومن زاده مدیر عامل شرکت صنایع پلاستیک آریا(برای آشنایی با این شرکت اینجا کلیک کنید) ابداع کرده است که مزایای زیر را دارد و برای باغات اوره نسبت به سایر روش ها، بسیار مناسب است:

1-نه تنها در مالکیت های بزرگ بلکه در مالکیت های خرد (یک تا چند کیله، قفیز، جریب در عرف اوره) نیز قابل استفاده است.

2-آب به هر روشی که به باغ برسد اعم ازجوی خاکی، جوی سیمانی، جوی سرپوشیده یا لوله کشی شده به سادگی در ورودی باغ مستقیما وارد سیستم آبیاری می شود.
3-چون سیستم می تواند آب را در زمان دلخواه در وسعت کم  یا زیاد در سطح باغ به طور مساوی تقسیم کند، در نتیجه نیازی به احداث استخر وجود ندارد.
4-نیاز به استفاده از برق در هیچ قسمت از سیستم وجود ندارد.
5-به سیکلون و فیلتر در سیستم نیازی نیست و سیستم حتی با آب گل آلود نیز به راحتی کار می کند.
6-در زمان های مورد نیاز با استفاده از همین سیستم می توان باغ را به صورت غرقابی آبیاری کرد و در نتیجه لیچینگ و پس زدن و دور کردن شوری از ریشه درخت که بسیار مهم و لازم است، به سادگی انجام می شود.
7- سرمایه گذاری اولیه در این سیستم حدود یک چهارم سایر سیستم ها است.
8-اجرای سیستم بسیار سریع، ساده و ارزان است.
9-تعمیر خرابی های اتفاقی بسیار ساده و ارزان و با وسایل اولیه موجود در محل امکان پذیر است.
10-به دلیل نبودن هزینه های برق، کارگری، تمیز کردن فیلترها، دریپرها و غیره هزینه نگهداری بسیار ناچیز دارد.
11-عمر مفید سیستم با توجه به استفاده از ماده ضد اشعه ماورای بنفش در پلی اتیلن استفاده شده عمر طولانی و قابل قبولی خواهد بود. برای هیدروفلوم که جدا از سیستم جدید در دنیا بسیار استفاده شده حدود 6 سال است که با توجه به جدید بودن سیستم می توان همین عدد را برای کل سیستم در نظر گرفت.
12-بسیاری از اجزای سیستم را می توان بین 5 تا 10 سانتی متر زیر خاک مدفون کرد که عمر سیستم را بالا می برد و در عملکرد سیستم هیچ اثر منفی باقی نمی گذارد.
13-کوددهی وتغذیه باغ با استفاده از همین روش بسیار ساده و ارزان و با بهره گیری از یک تانک پلی اتیلن و لوازم الحاقی به آن قابل انجام است.
14-با استفاده از این روش و صرفه جویی حاصل در باغ هایی که دوره آبیاری آنها بسیار طولانی است می توان دوره آبیاری را به نصف و یا حتی یک سوم تقلیل داد و همین کافی است.  

 

ده (10) گیاه داروییِ کوهی، در ارتفاعات کرکس

در بیابان های اوره و به طور کلی تپه ها، بیابان های نطنز، ارتفاعات رشته کوه کرکس و روستاهای اطراف آن گیاهان دارویی فراوانی می روید. امروزه کسی به گیاهان دارویی جز یکی دو مورد گیاه در دسترس مانند کاکوتی (کاکاتی) ، به سایر گیاهان دارویی کوهی توجه ندارد اما کافی است به دو سه دهه قبل برگردید و پیرمردها و پیرزن هایی را به خاطر بیاورید که خانه هایشان پر از انواع گیاهان دارویی از پنیرک و خارخسک و قدومه گرفته تا خاکشیر و بابونه و گزنه و ... بود. بیابان ها و دره های کوه ها و تپه های روستای اوره (و سایر روستاهای دامنه کرکس) گنجی از گیاهان دارویی است که شما می توانید از این گیاهان استفاده کنید. گرچه دوره حیات و بهره وری گیاهان دارویی مختلف متفاوت است ولی بهترین زمان برای برداشت انواع مختلف گیاهانی دارویی همین اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد است. 

نکته کلیدی این است که استفاده تجاری از گیاهان دارویی منطقه نکنید تا این گیاهان ریشه کن نشود. برای مصرف شخصی خودتان و خانواده تان هر چه می خواهید از طبیعت ازاد با روش درست برداشت کنید. اما اگر بخواهید استفاده تجاری کنید، هم برایتان به صرفه نخواهد بود و هم این کار سبب نابودی گونه های مختلف گیاهان دارویی منطقه می شود. حال با این فرض که شما از مخاطبان فرهیخته و دوستدار طبیعت هستید و نه نابودگر طبیعت، در این مقاله ده مورد از گونه های مشهور از این گیاهان دارویی را به شما تقدیم می کنم. 

برای آگاهی از خواص بیشتر این گیاهان ، روش های استفاده از آنان و ... مطالب فراوانی را در کانال باغداری نوین گذاشته ایم که می توانید از ارشیو این کانال در تلگرام  استفاده کنید. (@ooreh)

1. آویشن کوهی: 

آویشن (یا به گویش اوره ای اوشوم) به دو گونه باغی و کوهی وجود دارد. اغلب آویشن هایی که می بینید در شهرها به فروش می رسد، آویشن های باغی هستند. اما از نظر خواص و کیفیت ، آویشن کوهی فوق العاده است و قابل قیاس با آویشن باغی نیست. 

آویشن (در انگلیسی Thymus vulgaris) یکی از شناخته شده‌ترین گیاهان دارویی از تیره نعنا است. آویشن درختچه‌ای کوتاه و پرشاخه است که برگ های نازک و متقابل دارد. دارای گل‌هایی سفید چتری و منفرد است.

در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و بدگوارشی ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی‌های عضلانی استفاده می‌شود.

همچنین آویشن خواص ضد میکروبی و ضدانگلی وضد قارچی دارد و این به خاطر وجود ماده‌ای به نام تیمول است که اگر شما در خوردن ان زیاده روی کنید ممکن است مسموم شوید. آویشن همچنین گرم و خشک و ضد سرفه است. 

در اوره، شما می توانید اویشن را از دره و کوه هایی که موسوم به دره آسونه هست پیدا کنید و بچینید. هنوز هم افرادی هستند که محل و نوع این گیاه را به خوبی می شناسند. عطر و بوی گیاه اویشن کاملا واضح است. در صورتی که حداقل یک بار در عمرتان آویشن خورده باشید.  برای چیدن آویشن باید یک روز کامل را با نیت یک گردش تفریحی وقت صرف کنید. 

آویشن گیاهی چند ساله است. با خودتان گونی و داس یا دستغاله بردارید تا هنگام چیدن این گیاه را از ریشه درنیاورید تا  نسل آن از بین نرفته و برای سال های بعد هم وجود داشته باشد. ساقه های دارای برگ و گل را بچینید. بعد از انتقال به منزل در سایه خشک کنید، برگ ها را از ساقه جدا کنید و استفاده کنید. حتی ساقه ها را نیز دور نریزید. می توانید ساقه های کاملا خشک شده را پودر کرده و همراه با برگ و گل آویشن، از آن نیز استفاده کنید. 

استفاده امروزی و ثابت شده گیاه آویشن برای درمان آسم، سرفه های خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت است. چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می‌کنند، عصاره آویشن حاوی ماده‌ای به نام «تیمول» است که برای بیماری آسم مفید است. حمام آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است. ضماد آویشن برای نیش و گزیدگی حشرات موثر است. در بارداری کاربرداین گیاه ممنوع است اما در دوران شیردهی آزاد است.

عرق آویشن: عرق آویشن (طبیعت گرم) برای تقویت بدن، تقویت معده، رفع ترشی معده، تقویت بینایی، ضد درد و تشنج، رقیق کننده خون، در عفونت‌های ریوی، زکام بی همتاست، برای نقرس و سیاتیک مفید است. در اوره می توانید، عرق آویشن را از ابتدای روستا، مغازه گلاب پخش (حسین آقای نظری، جانباز و برادر سه شهید)، تهیه کنید. 

دم نوش آویشن: دم نوش آویشن طعم تندی دارد و ممکن است هر کسی آن را نپسندد. ولی در صورتی که دچار مشکلات عفونی هستید، این دم نوش واقعا عالی است. 

2. زیره سیاه کوهی: 

در اوره، زیره سیاه در ارتفاعات گرسیاه، وینگ و برخی از مناطق گلتنگ و ارتفاعات کرکس رشد می کند. زیره کوهی اوره عطر و کیفیتی بسیار فوق العاده دارد. نام‌های‌ رایج‌ زیره سیاه :زیره‌، زیره‌ رومی‌، زیره کرمانی‌، شاه‌زیره‌، کرویا، کمون‌ رومی‌،قرنباد.
زیره‌ سیاه‌ گیاهی‌ است‌ دوساله‌ که‌ ارتفاع‌ آن‌ به‌ 30 تا 80 سانتیمتر می‌رسد، ریشه‌اش‌ راست‌ و دوکی‌ شکل‌ و گوشت‌دار و ساقه‌اش‌ بی‌کرک‌ و شفاف‌ است‌ و برگ هایش‌ به‌ رنگ‌ سبز و در قسمت‌ فوقانی‌ ساقه‌ دارای‌ دمبرگ‌ کوتاهی‌ است‌ که‌انتهای‌ آن‌ به‌صورت‌ غلافی‌ ساقه‌ را فرامی‌گیرد، گل‌ آذین‌ آن‌ چتر مرکب‌ و گل هایش‌ کوچک‌ و سفید رنگ‌ است‌ و میوه‌اش‌ بیضی‌ شکل‌ به‌ رنگ‌ قهوه‌ای‌ تیره‌ یا مایل‌ به‌ زردو شفاف‌ است‌ و زیره در کرمان بیشترین سطح کشت را دارد.

در اوره زیره سیاه را مرسوم است در شیربرنج مورد استفاده قرار می دهند. به طور کلی زیره سیاه در طب سنتی مصلح برنج است و سردی برنج را تعدیل می کند. 

طبع‌ زیره‌ سیاه‌ خیلی‌ گرم‌ و خشک‌ است‌.

زیره‌ سیاه‌ دارای‌ خواص‌ مدر، بادشکن‌، مقوی‌، زیادکننده‌ شیر، قاعده‌آور، نیرودهنده‌، ضد کرم‌، هضم‌ کننده‌، ضد تشنج‌، قابض‌، معرق‌، مقوی‌ معده‌، قاطع‌ اسپرم‌ است‌.
زیره‌ سیاه‌ در موارد بلع‌ هوا، نفخ‌ شکم‌، برطرف‌ کردن‌ سوءهاضمه‌، تسهیل‌ هضم‌ غذا، دل‌ پیچه‌ کودکان‌، انگل‌ معده‌ و روده‌، دفع‌ بادهای‌ کلیه‌ و مثانه‌، تنگی ‌نفس‌، خفقان‌ سرد، سکسکه‌ نفخی‌، استسقاء به‌کار می‌رود.(روستای زیبای اوره)
زیره‌ سیاه یک‌ داروی‌ سنتی‌ برای‌ رفع‌ سوءهاضمه‌ خصوصاً نفخ‌ شکم‌ است‌.

خوردن‌ زیره‌ سیاه یا روغن‌ آن‌ در رفع‌ سوءهاضمه‌ و دل‌ دردهای‌ کودکان‌ مفید است‌.

زیره‌ سیاه دارای‌ خاصیت‌ ضدگرفتگی‌ دارد و برای‌ رفع‌ گرفتگی‌های‌ دوران‌ قاعدگی‌مفید است‌.

فقط یادتان باشد زیره سیاه وقتی می رسد اگر بخواهید دیر آن را برداشت کنید، دانه های آن ریخته و قابل جمع آوری نخواهد بود.  

3. تره کوهی:

این گیاه شبیه به تره فرنگی، دارای طعم تند مانند پیاز و سیر بوده و بوی تند تره را می دهد و بین برگ و پیاز آن رنگ قرمز رنگ دیده می شود. تره کوهی سرشار از آهن، ویتامین A و ویتامین C بوده، از سیستم ایمنی بدن حمایت می کند و میزان انرژی را نیز بالا می برد، به بینایی کمک کرده و از بروز آب مروارید پیشگیری می کند، سیستم ایمنی بدن را تقویت و خطر بروز برخی انواع سرطان را کاهش می دهد، همچنین موجب دفع کلسترول بد خون شده و به طور کلی برای قلب بسیار مفید است. این گیاه همچنین احتمال بروز بیماری های قلبی و سرطان روده بزرگ را نیز کاهش می دهد.

تره کوهی معمولا در پخت قرمه سبزی، تخم مرغ و تره، آش، سوپ و حتی کوکو سبزی استفاده می شود.

4. شِنگ:

شنگ ما شاء الله دوجین اسم دارد. در شیراز و اصفهان به آن آلاله شنگ و در خراسان ریش بز خالدار و در لرستان شِنگ خطاب می‌کنند. به این گیاه یمنیه، قندرون، سنسفیل، تسلسفیل، اسپلنج، اسفلنج و در آذربایجان یملیک هم می‌گویند. عربی نوع چمنی این گیاه که برگ‌های آن باریک‌تر از شنگ می‌باشد، لحیه التیس و ذنب الخیل است، ولی در عراق و شامات به آن اذناب الخیل می‌گویند.

تصویر گیاه زیر شنگ یا شنگه را نشان می دهد. 

این گیاه از نظر طبیعت سرد و خشک است، ریشه لعاب دار و تلخ این گیاه به میزان زیاد اشتها آور بوده، ضمن اینکه خلط آور و نرم کننده سینه نیز می باشد. 

شنگ به میزان زیاد از اسهال و خونریزی معده جلوگیری کرده و ریشه آن مقوی تر از برگش است، ضمن اینکه شنگ در تحلیل ورم و تقویت اعصاب نیز مفید است. این گیاه همچنین در معالجه روماتیسم، نقرس و امراض جلدی موثر بوده است. 

شنگ گل های زردی دارد: 

شنگ را می شود با سرکه یا سکنجبین میل کرد. در بعضی از شهرهای ایران این کار را می کنند اما در نطنز مرسوم نیست. برگ آن را در سالاد هم استفاده می کنند. 

آب ریشه خام شنگ زگیل را از بین می ‌برد. این گیاه برای مبتلایان به بیماری سل نیز نفع دارد. می توان گل این گیاه را بر روی محل سوختگی قرار داد تا محل سوختگی التیام پیدا کند. این گیاه همچنین برای سلامت کبد، شش و قلب مفید و همچنین مسمومیت زدایی است. عصاره شنگ جهت درمان کچلی و زخم های جلدی مفید است. این گیاه همچنین مقوی اعصاب است و در درمان کولیت و بیماری التهابی روده نیز به کار می رود. طب سنتی توصیه می کند که اگر این گیاه را پُختید هرگز آب آن را دور نریزید بلکه آن را بنوشید، زیرا منافع شنگ در آب جوشانده آن جمع می ‌شود.

5. برگ سیر:

تفاوت برگ سیر با تره کوهی این است که ته برگ سیر مانند تصویر پیازچه هایی دارد. برگ سیر والک هم نام دارد. این گیاه بوی تند سیر را می دهد و شاید به همین جهت است که به آن برگ سیر می گویند.

 این گیاه معمولا در کنار جاده ها و در آب در مناطق کوهستانی می روید. ساقه آن همانند تصویر بالا است و در انتهای آن پیازچه کوچکی وجود دارد اما وقتی از نیمه آن را برش دهیم به صورت تصویر زیر خواهد بود.

برگ سیر در پخت آش جو استفاده می شود و خواص دارویی زیادی دارد. از جمله اینکه این گیاه گرم و خشک است. این گیاه در درمان یبوست، بواسیر مفید بوده و خواص دارویی زیادی دارد که به پای سیر می رسد(روستای زیبای اوره).

برگ سیر را با پیاز کلاغ اشتباه نگیرید. 

6. کرفس کوهی:

این گیاه در لابلای صخره های سخت و بزرگ و در ارتفاعات می روید. 

 به صورت ترشی، شوری، پخت سوپ و یا همراه با ماست استفاده شده، ضمن اینکه پودر خشک آن برای معطر کردن دوغ استفاده می شود. کرفس کوهی برای تقویت اعصاب مفید است، در مداوای اضطراب، استرس، انواع اختلالات گوارشی بالاخص بیماری های التهابی روده از قبیل کرون و کولیت و بیماری‌های روماتیسمی موثر است. ضد دیابت وضد سرطان بوده و آن را به عنوان عامل پیشگیری کننده از زخم معده مطرح می‌کنند.  کرفس کوهی علاوه بر ان که خون را تصفیه می کند، در درمان چربی خون بالا، پرفشاری خون، انواع اختلالات قلبی عروقی و کمردرد نیز به کار می رود.

7. ریواس

در ارتفاعات کرکس و گلتنگ ریواس هم وجود دارد که البته باید با محل وجود این گیاه از قبل آشنا باشید وگرنه به راحتی نمی توانید آن را پیدا کنید. (روستای زیبای اوره). از کل مساحت نطنز و مناطق وابسته به آن، فقط در نه درصد آن ریواس وجود دارد که بخش قابلی توجهی از این نه درصد، دره ها و ارتفاعات کرکس را شامل می شود. 

ریواس نیز گیاهی است با طبیعت سرد که برای معده و کبد مفید می باشد. یرقان، وسواس حصبه و اسهال گرم صفراوی با ریواس درمان می شود. همچنین ریواس برای افزایش اشتها و درمان یبوست،درمان بواسیر مفید بوده وخاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده عملکرد روده ها را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معده و روده، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.

با این همه مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

 از ریواس برای تهیه خورش، کمپوت، مربا و شربت استفاده می کنند.

8. کنگر

کنگر خارهای سفت و سختی دارد و چیدن آن مقداری مهارت می طلبد.

 پس از رشد کامل این گیاه گل می دهد. کنگر را نباید با شکر تیغال یا ماری تیغال و امثال آن اشتباه بگیرید. در هنگام کندن کنگر باید هم مراقب دستانتان باشید، چرا که ممکن است خارهای آن در دستتان فرو رود، هم این که به گونه ای بکنید که ریشه آن از اساس نابود نشود و سال بعد هم رشد کند. 

کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد و به همین دلیل آن را با ماست می‌خورند. علاوه بر آن از کنگر در پخت خورش کنگر، خورش قیمه و … استفاده می شود.

کنگر منبع غنی پتاسیم بوده و ضدعفونی کننده، اشتها آور، تب بر و هضم کننده غذا است و مصرف آن باعث تقویت دستگاه گوارش می شود. ریشه کنگر برای جلوگیری از رسوب چربی در جدار رگ ها مفید بوده و در درمان یرقان، سوء هاضمه، احساس ناراحتی در معده، نفخ، بی اشتهایی، تهوع، اسهال خفیف یا یبوست، نارسایی کبد، دفع مزمن آلبومین و کم خونی بعد از جراحی موثر بوده و از کبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می کند. علاوه بر اینکه کنگر موجب کاهش کلسترول بد و چربی خون می شود خواص ضد درد، ضدالتهاب، کاهش قندخون و به طور ضعیف ادرار آور نیز دارد. کنگر همچنین کبد را در برابر عفونت حفظ می کند و به کبد کمک می‌کند تا بعد از تخریب قسمتی از آن دوباره خود را از نو بسازد.(روستای زیبای اوره)

ضمن اینکه خوردن کنگر برای افراد گرم مزاج مفید بوده اما بهتر است زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر پرهیز کنند. همچنین از آنجا که برگ های کنگر محرک انقباض کیسه صفرا است، افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند، نباید آن را مصرف کنند؛ چرا که افزایش انقباض کیسه صفرا منجر به انسداد مجاری و حتی پارگی کیسه صفرا می‌شود.

9. بادام کوهی: 

بادام کوهی در اوره به سوه معروف است. قبلا درباره بادام کوهی یک مطلب مستقلی را در سایت منتشر کردیم که می توانید آن را از اینجا بخوانید: بادام کوهی برای باغات بدون اب. 

10. قدومه:

یکی  از گیاهان دارویی رایج در بیابان ها و کوه های اوره قدومه (Alyssum) است.  

قسمت دارویی گیاه قدومه، دانه های آن است. 

قدومه برای نرم کردن سینه کاربرد دارد. برای کسانی که سینه خشکی دارند یا برای کسانی که اهل آواز و مداحی هستند، قدومه خیلی مفید است. استفاده بیش از حد از قدومه سبب نفخ می شود. برای کسانی که مشکلات تیروئیدی یا انسداد روده دارند، خوب نیست. 

منبع: سایت روستای زیبای اوره

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)

چه درخت توتی بکاریم؟

کاشت درخت توت در روستای اوره و سایر روستاهای نطنز، در کنار نهرهای آب، از قدیم مرسوم بود. کشاورزان نه برای استفاده تجاری بلکه به نیت استفاده رهگذران، پرندگان و چرندگان از توت و به عنوان باقیات صالحات، درخت توتی را از خود به یادگار می گذاشتند. به خاطر دارم که مرحوم پدرم در دره های گلتنگ، وینگ و .. در کوهنوردی هایی که داشتیم، از شاخه توتی که از قبل و با برنامه ریزی با خود به عنوان عصا بر می داشت ، استفاده می کرد و آن را در کنار چشمه هایی که در دره های کرکس وجود داشت، غرس می کرد. به عبارت دیگر، شاخه توت را به روش قلمه زنی می کاشت. یک بار که از او سوال کردم چرا این کار را می کنید، جواب داد یک بار خودم در شرایطی قرار گرفتم که پیاده روی طولانی ای کرده بودم و هیچ خوارکی و غذایی همراه خود نداشتم، اما یک درخت توت مرا نجات داد. من نیز این کار را می کنم تا باقیات صالحاتی باشد. اگر انسانی میل کرد دعا می کند و اگر انسانی هم میل نکرد، پرنده ها و حیواناتی که از این توت تغذیه می کنند، اجر و ثواب فراوانی دارد. خدایش رحمت کند. (روستای زیبای اوره)

حقیقت این است که امروزه کمتر کسی به این کار توجه می کند. برخی از کسانی که به دلیل بهره برداری از منابع طبیعی، طبق قانون موظفند به عنوان جایگزین منابع نابود شده، درختکاری کنند، دور این درخت ها را نیز فنس می کشند که کسی نتواند استفاده کند در حالی که توصیه قانون برای این درختکاری ها نه برای تصاحب زمین و مالکیت درخت ها، بلکه به عنوان استفاده عموم و جبران خسارتی است که به منابع طبیعی منطقه زده شده. 

این که چرا گذشتگان اوره بیشتر درخت توت را تکثیر می کردند، یکی از دلایل اصلی آن، مقاومت عالی درخت توت به کم آبی، خاک نامناسب، شرایط آب و هوایی و ... است. از درخت توت می توان به عنوان بادشکن در حاشیه باغ نیز استفاده کرد. 

اگر شما هم علاقمند به کاشتن درخت توت باشید، شاید این سوال برایتان وجود داشته باشد که بهترین درخت توتی که می توانیم در اوره بکاریم چیست؟ 

درخت توت انواع مختلفی دارد که به ترتیب برای شما توضیح می دهم: 

1. توت وحشی: توت وحشی که در اوره به توت نرک هم مشهور است، عجیب مقاوم است. این رقم توت، از حیث میوه ، توت خوبی نمی دهد. بعضی از ارقام آن فقط گرده زا هست و برخی از ارقام آن هم میوه آن بسیار ریز و با کیفیت و شیرینی پایین است. رقم توت وحشی به عنوان بهترین پایه برای پیوند سایر ارقام توت کاربرد دارد. در اوره به توت وحشی توت برگ هم گفته می شود. چرا که برگ این توت برای پرورش کرم ابریشم مورد استفاده قرار می گیرد. در روستاهایی مانند خفر و جزن و .. توت برگ در کنار نهرها زیاد وجود دارد. در ابتدای دوره پرورش کرم ابریشم که کرم ها در اغاز مرحله رشد قرار دارند، استفاده از برگ سایر ارقام توت، سبب آسیب رساندن و مرگ آن ها می شود، به خصوص برگ توت سفید قزوینی. 

2. توت سیاه: توت سیاه هم نوعی رقم غیر پیوندی توت وحشی است که با بذر تکثیر می شود و در کنار نهرهای اوره گاه و بیگاه این نوع توت دیده می شود. تفاوت توت سیاه با شاتوت این است که توت سیاه ریزتر است و بر خلاف شاه توت که تا به رنگ سیاه در نیاید، شیرین نخواهد شد، توت سیاه از همان ابتدا شیرین است و به مقدار کمی لزج، اما طعم شاتوت برتری بسیاری بر توت سیاه دارد. توت سیاه هم درخت بسیار مقاومی است. 

3. توت مجنون: این رقم توت در اوره کمتر کاشته شده است. به این دلیل که توت مجنون رشد چندانی ندارد و بیشتر برای پارک ها و باغچه های منازل مناسب است. 

4. شاه توت: شاه توت را می توان گفت سلطان میوه هاست. در برخی از مناطق به درخت شاه توت، درخت سید می گویند. شاه توت هم با قلمه تکثیر می شوند هم با پیوند. شرایط آب و هوایی اوره به گونه ای است که شاه توت در آن بسیار عالی ثمر می دهد. هم رشد خوبی دارد و هم میوه با کیفیتی ارائه می دهد. اگر شما می خواهید هم درخت توتی داشته باشید که برای تازه خوری از آن استفاده کنید و هم استفاده تجاری کنید، شاه توت بهترین گزینه ای است که به شما پیشنهاد می کنم. هم مراقبت کمی می خواهد و هم محصول فراوان می دهد و هم محصول آن ارزش اقتصادی بالایی دارد. شما می توانید شاه توت را بچینید، درفریزر نگهداری کنید و در فصل زمستان به آب میوه فروشی ها با قیمت بسیار عالی بفروشید. برزک کاشان با شرایط آب و هوایی مشابه اوره و نطنز، به پایتخت شاه توت ایران مشهور است. تفاوت برزک با منطقه ما در مدیریت خوب باغداری کل منطقه است. هر چه در منطقه ما چنار و سپیدار و درختان خود روی شغال کشتی (به قول اوره ای ها) می بینید در آن منطقه درختان مدیریت شده شاه توت می بینید، با بهره اقتصادی فوق العاده. درختانی مانند چنار دچار آفاتی مثل کرم خراط می شوند اما شاه توت آفتی ندارد. میوه هایی مانند بادام و انگور آفت های گوناگونی دارند، ریزش محصول آسیب دیده دارند و ... . اما شاه توت چنین مشکلی ندارد. 

5. توت سفید پیوندی: توت سفید خود ارقام بسیار متنوعی دارد. برخی درشت برخی ریز برخی کم آب برخی پر آب برخی بند نازک و برخی بند سفت برخی شیرین و برخی با شیرینی کمتر. در این بین بهترین رقمی که در اوره از گذشته وجود داشته و خوب هم جواب داده، رقم توت سفید قزوینی است. توت قزوینی درشت، آب دار، با شیرینی بالاست. درختان توت زیادی در اوره از همین رقم در حال حاضر وجود دارد. توت خشک قزوینی اگر در حجم گسترده کاشته شود ارزش تجاری خوبی هم دارد. به این شرط که در جایی کاشته شود که از نظر بهداشتی در معرض خطر نباشد. توت میوه ای است که شغال، جوجه تیغی، گراز و جانوران مختلف به آن علاقه دارند و هنگام خوردن این میوه از پای درخت، گاهی آن ها را نیز آلوده می کنند و قابل جمع اوری برای بهره برداری و فروش نیست. بنا بر این اگر شما می خواهید از توت سفید با رویکرد تجاری استفاده کنید، در باغی که از حفاظ کافی با فنس و ... بهره مند است توت سفید بکارید.

6. توت موزی: توت موزی هم رقم تجاری خوبی برای شما می تواند باشد. این نوع توت از حیث اندازه بزرگ بوده و در دو نوع سفید و سیاه وجود دارد که می توانید آن را تهیه کرده و در باغ خود بکارید. بسیار پر رشد است. نهال آن مورد علاقه گراز برای تعیین قلمرو است که طبعا باید هنگام کاشت مراقبت لازم را از آن به عمل بیاورید. 

در تصویر زیر می توانید اندازه توت موزی را با اندازه شاه توت مقایسه کنید(روستای زیبای اوره): 

از ارقام توتی که گفته شد، شما کدام نوع را بیشتر دوست دارید؟ 

(روستای زیبای اوره)

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)

14 راهکار عالی برای خلاصی از شر گراز

در اوره با هر باغداری که صحبت می کنی و می پرسی چرا به باغت رسیدگی نمی کنی، سه پاسخ رایج را می شنوی: 

1. زمین ما مشخص نیست برای کیست؟ هنوز حصر وراثت نشده و بقیه وارثین برای آباد شدن زمین همکاری نمی کنند. نه می فروشند، نه می خرند و نه راضی می شوند که یکی از وراث آن را آباد کرده و از حاصلش استفاده کند: راه حل: یک دعوت خانوادگی + تصمیم گیری + وکالت به یک فرد مورد اعتماد + مقداری سعه صدر و از خود گذشتگی: رسیدن به نتیجه مطلوب.

2. زمین ما آب کافی ندارد و نمی توانیم آن را آباد کنیم. راه حل: استفاده از گونه های گیاهی کم آب مثل گیاهانی دارویی مانند گل گاو زبان، زعفران، گل محمدی، شاه توت، بادام و ... . 

3. گراز و حیوانات وحشی به ما اجازه نمی دهد تا چیزی بکاریم: 

قبل از این که راه حل را به شما توضیح بدهم خوب است اول گراز را کمی بشناسید: 

گراز یا (Sus scrofa) از باهوش ترین حیواناتی است که در باغات اوره زندگی می کنند. 

شب ها فعالیت می کند و روزها در پل ها و مخفی گاه های خود پنهان می شود. 

همه چیز خوار است. غذاهای گیاهی مانند ریشه، ساقه، برگ، دانه‌های مختلف، غلات، حبوبات، میوه‌جات و غذاهای حیوانی چون حشرات و لارو آنها و بی‌مهره‌های کوچک و حتا جوندگان و لاشه‌ی حیوانات بزرگ تغذیه را می خورد. 

سرعت دویدن خوبی دارد. 

وقتی احساس خطر کند بی کله است و از هیچ چیزی نمی ترسد حتی جان خود. به همین دلیل برای فراری دادنش گراز را در موقعیتی قرار ندهید که به خودتان برگردد، حتی توله هایش. ممکن است به قیمت جانتان تمام شد. اگر به طور تصادفی با آن برخورد کردید، به جای سر و صدا به آرامی و به صورت پیوسته خود را از او دور کنید.(روستای زیبای اوره)

تصویر کشتن پلنگ توسط ماده گرازی که احساس خطر کرده.

 به شخم زمین علاقه زیادی دارد. با پوزه خود خاک را زیر و رو می کند. 

حس بویایی فوق العاده ای دارد. بلوط هایی که در عمق زمین در اوره کاشته بودم، بودن یک سانتیمتر خطا از چپ و راست، چاله را حفر و بلوط ها را در آورده و خورد(نوش جانش). 

بیشتر در جاهایی هستند که به آب و رودخانه نزدیک است. مخصوصا در دوره جفت گیری. کلا گرازها بیشتر از غذا، آب می خورند. به همین دلیل می توان گفت پرگرازترین زیستگاه گرازها در اوره، مزرعه کُلم است. دنج، رودخانه پر از مخفیگاه، در کنار آب و بدون حضور انسان و مزاحمت. هر وقت بخواهید وارد کلم بشوید مطمئن باشید که از لای شاخ و برگ ها تعدادی گراز به دقت شما را زیر نظر دارند. 

دوره زاد و ولد گرازها چهار ماه است. هر گراز ماده در هر دوره هشت تا ۱۲ بچه می زاید. بچه های ماده گراز نیز در ۱۸ ماهگی و نرها کمی زودتر آماده جفت گیری می شوند. فرض کنید در اوره 30 گراز ماده وجود داشته باشد که قطعا بیش از این است. این 30 گراز به طور متوسط سیصد گراز جدید برای نابودی باغات اوره پرورش می دهند و هر سال بیش از این مقدار به تعداد گرازهای قبلی اضافه می شود. 

گرازها همه ویران کننده اند. یک مثل آمریکایی می گوید یک گراز خوب، یک گراز مرده است. 

حالا می رسیم به راه حل ها:

برای مقابله با گراز چند راه کار به شما پیشنهاد می کنم: 

1. کاشت محصولات و گونه های گیاهی ای که گراز به آن علاقه ای ندارد مانند خیار. (روستای زیبای اوره)

2. استفاده از موادی که سبب می شود گراز از محصول شما دوری کند. مثلا اگر نهال کاشته اید، موادی وجود دارد که با قلم مو روی تنه نهال می مالید. این سبب می شود گراز به نهال نزدیک نشده و آن را نشکند. دلیل این که گرازها نهال ها را پوست کنده یا می شکنند این است که برای سایر گراز ها قلمرو خود را اعلام می کنند. اما با مالیدن مواد مزبور، گراز چون به این هدف خود نمی رسد، درخت دیگری را برای اعلام قلمرو انتخاب می کند. 

گراز چندین بار برخی از نهال های بسیار با ارزش مرا نابود کرد. اما با استفاده از همین راتوک، خدا را شکر، یک سالی هست که دیگر گرازها کاری به نهال ها ندارند و واقعا تاثیر فوق العاده آن را دیدم. یک درخت توت با ارزش کاشته بودم. گرازی آن را شکست. تا ترکه جدید داد، گراز دیگری برای این که به گراز قبلی بگوید اینجا قلمرو من است نه تو، شاخه جدید را شکست و همین طور این توت بیچاره شده بود، محل دعوای گرازها. از وقتی که راتوک را به آن زدم دیگر به آن نزدیک نشده اند. 

برای محصولات سیفی خود هم می توانید از پودر گوگرد کشاورزی استفاده کنید. 

گوگرد یک ماده شیمیایی نیست. یک ماده معدنی و کاملا ارگانیک است. وقتی آن را روی محصول خود به صورت گرد بپاشید، سبب می شود حیوانات مختلف حتی کرم ها هم از آن دوری کنند. اشکال آن این است که اگر باران آمد، دوباره باید گوگرد پاشی کنید. البته گوگرد خودش نوعی کود است که سبب تقویت محصولتان نیز می شود. 

برای پاشیدن گوگرد می توانید هم از گوگرد پاش صنعتی با تیلر استفاده کنید هم با گوگرد پاش دستی. اگر هیچ کدام را ندارید، گوگرد را درون جوراب نازک زنانه بریزید و جوراب را روی محصول مورد نظر خودتان تکان بدهید. 

از آنجایی که اغلب باغ های اوره کم مساحت هستند، نیاز به گوگرد پاش صنعتی نیست ولی هر باغداری لازم است یکی از این گوگردپاش های دستی را داشته باشد. بسته به کیفیت آن بین 40 تا صد هزار تومان است. 

3. اطراف باغتان را به صورت فشرده و متراکم گل محمدی بکارید. گراز از این که وارد بوته های بزرگ گل محمدی بشود بسیار متنفر است. هم برای شما استفاده اقتصادی دارد و هم مانع خوبی است. البته درختچه های گل محمدی را باید به گونه ای هرس کنید که مزاحم خودتان در باغ نباشد و در عین حال راه منفذی هم نداشته باشد و حیوانی که از بیرون بخواهد وارد شود، دچار مشکل گردد. 

4. یک طناب محکم یا سیم را دور تا دور باغ در ارتفاع هفتاد سانت بپیچید و قوطی های حلبی کوچک مانند قوطی تن ماهی و رب و.. به آن ببندید. داخل قوطی ها هم سنگ ریزه هایی باشد که موجب سر و صدا شود. گراز حیوانی است که وقتی می خواهد وارد باغی بشود به اطراف خود توجه ندارد. فقط مسیر مستقیم را می بیند و مستقیم می رود. بنا بر این اگر از اطراف صدا یا بویی وجود داشته باشد که از آن احساس خطر کند، سریع می گریزد. وقتی گراز بخواهد از نقطه ای از باغ وارد شود همین که با طناب یا سیم مزبور برخورد کند و از اطراف سر و صدا بشنود، پا به فرار می گذارد. 

5. راه دیگر این است که دور باغ خودتان را دیوار بکشید. دیوارکشی دور باغ تا ارتفاع 80 سانتی متر کاملا قانونی است. دیوار کشی با ارتفاع بیشتر هم از جهت قانون منابع طبیعی مورد اختلاف است. برخی بخش نامه ها می گوید ممنوع است و برخی بخش نامه ها می گوید که مجاز است که دومی قوی تر است. زیرا چیزی که ملاک است تغییر کاربری است و احداث دیوار برای جلوگیری از ورود گراز و شغال و ... به باغ تغییر کاربری محسوب نمی شود. ضمن این که از حیث قانونی باغ هایی که قبلا دیوار داشته اند، همچنان می توانند دیوار داشته باشند ولو دیوار قبلی خراب شود و دیوار جدیدی جایگزین همان بشود. 

فقط وقتی که می خواهید دیوار بکشید، به اندازه دو بلوک سیمانی و اگر زعفران دارید برای محکم کاری به اندازه سه بلوک سیمانی در زیر خاک، با سنگ یا بلوک دیوار چینی کنید. بعضی حیوانات زمین را به راحتی حفر می کنند و این روش مانع ورود آن ها می شود. 

برای حصار کشی باغات بزرگ قبلا هم وام های کم بهره ای به باغداران داده می شد. الان نمی دانم هنوز هم این تسهیلات هست یا خیر. اگر مشکل بودجه دارید، بد نیست بررسی کنید. 

6. راه دیگر این است که چوب های بلا استفاده را به کار بگیرید و دور باغتان را حصاری چوبی بکشید. البته برای این کار هرگز از شاخه های درختان گردوی خشک شده استفاده نکنید. درون شاخه های خشک شده درختان گردو و سیب اغلب کرم خراط و تخم های آن وجود دارد. وقتی آن را دور باغتان به عنوان حصار استفاده کنید باعث می شوید کرم ها در موعد مقرر بیرون آمده و سایر درختانتان را هم آسیب بزنند. بهترین استفاده از چوب های درختان گردو و سیب این است که آن ها را کنار اجاق قرار بدهید و در اولین فرصت برای پخت و پز و چای و ... در باغ از آن استفاده کنید. در حصار کشی چوبی دور باغ، مهم است که همان روش شماره پنج یعنی محکم کاری زیر حصار به اندازه 40 الی 50 سانت با سنگ چینی یا بلوک سیمانی اقدام کنید. در قسمت پایین حصار چوبی شما تا ارتفاع یک متر هم باید هر گونه راه نفوذی را بر ورود حیوانات ببندید. 

7. بستن راه نفوذ حیوانات از پل ها یا راه های ورودی آب: ممکن است باغ شما حصار خوبی داشته باشد. اما بسیاری از این حیوانات از طریق دریچه ورودی آب وارد باغ شما می شوند. استفاده از توری مناسب به طوری که هم آب وارد شود و هم این جانواران موذی نتوانند نفوذ کنند، بسیار کارگشاست. 

8. راه دیگر این است که از فنس استفاده کنید. تا قبل از گرانی های اخیر، استفاده از فنس بهترین و عالی ترین راه بود. اما الان به دلیل افزایش قیمت فنس کار مقداری سخت شده. با این حال اگر از این حیث مشکلی ندارید، فنس کشی خیال شما را برای سال ها آسوده می کند. به شرط این که فنس کشی شما این شرایط را داشته باشد: 

الف. زیرسازی خوب. نقطه ضعف اساسی فنس ها این است که حیوانات از زیر آن وارد می شوند. فنس های دو متری بگیرید و حدااقل 50 سانتی متر آن را زیر خاک، جا سازی کنید تا قابلیت نفوذ از زیر را مسدود کنید. پای فنس از دور تا دور هم به اندازه دو بلوک سیمانی محکم کنید.(روستای زیبای اوره)

ب. از فنس هایی بالاتر از دو و نیم میلیمتر استفاده کنید. گراز فنس های ضعیف را با جثه قوی خود به راحتی کنده و پاره می کند. 

ج. اگر چشمه های فنس کوچکتر باشد، فنس سنگینتر و گران قیمت تر است ولی در عوض استحکام بیشتری دارد. بهترین چشمه 5 سانتی متر است.

با وجود این اگر چشمه فنس 7 سانتی متر هم بود، اما قطر آن 2.5 بود، به خوبی از ورود گراز جلوگیری می کند. 

فنس اگر از جنس گالوانیزه گرم و خوب باشد، تا سی سال باغ شما را از این آفات حفظ می کند. 

پیشنهاد من این است که اگر همسایه های شما ، افراد همدل و همراهی هستند، همگی با هم یک فنس سرتاسری را دور یک مجموعه باغ بکشید و حصار کشی عمومی کنید. از حیث هزینه بسیار به صرفه خواهد بود. 

9. باغتان را تمیز نگهدارید. مثلا وقتی به باغ خود می روید و غذا میل می کنید، استخوان و .. را که در باغ بیندازید، گراز که حیوان همه چیزخواری است به راحتی به سمت باغ شما جذب می شود. عوامل جذب حیوانات به باغتان را از بین ببرید. اگر پرنده ای یا حیوانی در باغتان مرده، لاشه آن را ببرید و از باغتان دور و دفن کنید. 

10. اوره های قدیم مقداری کود دامی در کنار اجاقی در باغ نگه می داشتند و شب وقتی که می خواستند باغ را ترک کنند، کود را روی آتش می ریختند. به گونه ای که آتش خفه می شد اما پهن و کود ریخته شده روی آن تا مدتی طولانی دودی را در منطقه به راه می انداخت و همین سبب دور شدن این حیوانات می شد. 

توجه داشته باشید که گراز همیشه به محصولات شما  آسیب نمی زند. مثلا گراز سیب زمینی را خیلی دوست دارد. اما زمانی به آن آسیب می زند که نزدیک به رسیدن باشد. لذا برخی مراقبت های خاص مانند دود کردن در آن ایام مفید است و در همه ایام سال لازم نیست. 

11. گراز نسبت به بوی انسان نیز حساس است. در برخی از مناطق موی سر انسان را در چند نقطه و دور تا دور باغ قرار می دهند. این باعث می شود گراز ها از آن باغ احتراز کنند. البته موی مزبور ماهی یکی دو بار باید تغییر کند. مثلا موی انسانی متفاوت یا موی جدید یک فرد. به طور کلی پارچه، فانوس، مترسک و ... در باغ که قرار می دهید، هر یک هفته یا حداکثر هر دو هفته باید محل یا نوع آن را تغییر دهید. چون پرنده یا حیوان مخاطبتان ابتدا از نصب علائم شما احتراز می کند ولی بعد از چند بار مواجهه اگر آن علامت ثابت باشد، می فهمد که سر او را کلاه گذاشته اید و به حیله شما پی می برد. اما با تغییرات، شما همچنان کلاه بردار موفقی خواهید بود که حتی سر گرازها هم کلاه می گذارید. 

 12. راهکار دیگری هم که وجود دارد اما معمولا کمتر به نتیجه می رسد این است که به اداره محیط زیست شکایت کنید. اداره محیط زیست از نظر قانونی موظف است به اندازه بیست درصد گونه های جانوری آسیب رسان مانند گراز، خرگوش و کلاغ را از بین ببرند و برای این کار مجوز شکار صادر کنند. حتی موظفند اگر گرازی به باغ شما حمله کرد و خسارت زد، به شما خسارت بدهند. برای این کار این مطلب را بخوانید. 

13. استفاده از سم: فقط برای مقابله با گراز ها از سم استفاده نکنید و آن ها را نکشید که به ازای هر یک از این جانواران محبوب محیط زیستی های عزیز که الهی گراز بخوردشان، باید جریمه ای سنگین پرداخت کنید. 

14. منفجر کردن: در آمریکا استفاده از سم برای کشتن گراز ممنوع است ولی کشتن آن ها با سلاح مجاز است. تصاویری با نمک از منفجر کردن این گرازها در تگزاس: 

شما هم اگر هیچ کدام از راه های فوق جواب نداد، می توانید منفجرشان کنید 

نکته: گراز خوک وحشی است. آن ها که مسیحی هستند و گوشت خوک می خورند، مجوز شکار دارند و با هر سلاحی که بخواهند می توانند گراز پر زاد و ولد را در هر فصلی که خواستند شکار کنند. گراز همان خوک وحشی است و نجس و خوردنش حرام. کشاورزان مسلمان اگر خوک وحشی که نه تنها در روستاهای منطقه بلکه در نقاط مختلف ایران روزگارشان را سیاه کرده بکشند، باید جریمه بدهند و زندانی شوند. کمی عجیب نیست؟!. 

حالا شما هم اگر راهکاری در این زمینه دارید، در بخش نظرات بنویسید. 

   (روستای زیبای اوره)

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)