چگونه از انگورهای خود بهترین استفاده را بکنیم؟
یکی از مشکلاتی که در روستاهایی که زمین های با مساحت کم دارند این است که محصولاتشان به اندازه ای نیست که قابلیت فروش و درآمدزایی بالا داشته باشد. از طرفی گاهی این محصولات از مصرف تازه خوری شخصی بیشتر است. مثلا شخصی در باغ خود دو نهال انگور دارد که درمجموع پنجاه الی دویست کیلو انگور بار می دهد. طبیعی است که این مقدار انگور مازاد بر مصرف شخصی فرد است. در چنین حالتی بهترین کار این است که انگور را فراوری کنید و محصولات متعددی را از آن تولید کنید، مانند آب غوره، کشمش و مویز، سرکه و شیره.
به همین دلیل توصیه می کنم از ارقامی از انگور استفاده کنید که این قابلیت را در بهترین شکل به شما بدهد. به طور خاص رقم انگور ترکمن چهار، بیدانه سفید، بلک سیدلس و فیلم سیدلس را توصیه می کنم. این ارقام همگی بی دانه، درشت، پربار و مقاوم به سرما و شرایط سخت هستند. حالا از چهار مدل فراوری ای که گفتم در این جا می خواهم به شما روش درست کردن شیره را آموزش بدهم.
کامل ترین آموزش تولید شیره انگور(دوشاب):
در سایت های اینترنتی مختلف آموزش هایی درباره تولید شیره وجود دارد که همگی از روی هم کپی پیست کرده اند. در این آموزش ها فوت های کوزه گری را به درستی اشاره نکرده اند و ممکن است فرد دچار اشتباه شود. برای همین تصمیم گرفتم آموزش کاملی را در اینجا خدمت شما تقدیم کنم که در عین کامل بودن، آسان و کاربردی و همه فهم باشد. از این آموزش می توانید در صفحات خودتان با ذکر منبع استفاده کنید. مراحل تولید شیره را برای فهم راحت تر شماره گذاری می کنم.
1. مرحله تهیه انگور: مرحله اول، مرحله تهیه انگور است. اگر انگور می خرید ارقام بی دانه را تهیه کنید و بخرید. کسانی که به صورت حرفه ای شیره انگور تولید می کنند معمولا از رقم انگور بی دانه عسکری استفاده می کنند. هم شیره آن رنگ شفافی دارد و هم کیفیت خوبی دارد. انگور عسکری به انگور کشمشی هم معروف است. در آذربایجان که تولید شیره رایج است، بیشتر از همین رقم استفاده می کنند. به همین دلیل به شیره انگور عسکری شیره کشمش هم می گویند. اگر جایی روی برچسب شیره دیدید نوشته شیره کشمش، بدانید که منظورش شیره انگور عسکری است. وگرنه از کشمش کسی شیره نمی گیرد.
اگر می خواهید انگور باغ خودتان را به شیره تبدیل کنید، صبر کنید تا انگور به خوبی برسد. اگر انگور نرسیده باشد، شیره درست می شود اما مقداری طعم آن متمایل به ترشی می شود که البته برخی از افراد مانند خودم این طعم را می پسندم. اما این طعم بازار پسند نیست.
انگورها را بچینید. خوشه ها را دانه کنید. دانه هایی که در خوشه وجود دارند و هنوز غوره هستند یا هنوز به طور کامل شیرین نشده اند را از دانه هایی که می خواهید شیره شود، جدا کنید.
2. مرحله پاکسازی: انگورهای دانه شده را درون تشت آبی بریزید و بگذارید در حد ده دقیقه بماند. دانه هایی که رو می آیند را بررسی کنید. اگر دانه ای کرمو بود را جدا کنید. غرق کردن دانه ها در آب سبب می شود تا اگر احیانا لارو آفات انگور در درون دانه ها باشند بیرون بیایند.
انگور ها که شسته شدند همه را داخل آب کش بریزید و بگذارید چند دقیقه ای بماند تا آب آن خارج شود.
3. مرحله افشردن و آب گیری: اکنون نوبت به گرفتن آب انگور می رسد. برای گرفتن آب انگور خیلی ها چکمه ای به پا می کنند و با فشردن انگورها در زیر پا، آب آن را می گیرند. این کار با رعایت اصول بهداشتی فی نفسه اشکالی ندارد. ولی الان دیگر اکثر مردم در منزلشان حداقل یک دستگاه آب میوه گیری دارند. اگر شما هم آب میوه گیری دارید، انگورهای دانه شده را با استفاده از دستگاه، بگیرید. دقت کنید که مخزن تفاله های آب میوه گیری را قبلا خوب بشویید. چون بعد از آب گیری، تفاله های داخل مخزن نیز به صورت قابل توجهی باز هم آب دارند. تفاله ها را نیز درون یک کیسه پارچه ای بریزید و با دست فشار دهید تا آب باقی مانده کامل تخلیه شود. وقتی آب انگور را خوب گرفتید، یک بار برای این که خیالتان راحت باشید، کلیه آب های گرفته شده را از یک صافی توری بگذرانید. اختلاف کیفیت شیره انگورهای خانگی با شیره انگورهای بیرونی در تقید به انجام این ریزه کاری هاست.
اکنون شما ماده اولیه گرفتن شیره را به دست آورده اید. با توجه به رقم و نوع انگور مقدار شیره فرق می کند. تقریبا از هر ده لیتر آب انگور سیاه مویزی اوره که هسته دار است، یک کیلو شیره به دست می آید. این مقدار در انگور عسکری و انگورهای بی دانه بیشتر است.
4. مرحله افزودن خاک: اکنون که آب انگور شما آماده شده، در مرحله چهارم باید خاک به آب انگور خود اضافه کنید. تعجب نکنید. شیره انگور با خاک به عمل می آید، منتهی نه هر خاکی. اگر در ایام تهیه شیره، گذرتان به ملایر و اطراف آن بیفتد افرادی را می بینید که خاک مخصوص شیره انگور می فروشند. اگر شما در تهران، قم یا شهرهای دیگر هستید می توانید از عطاری ها سراغ خاک مخصوص شیره انگور را بگیرید. در نطنز نیز در محلی از اوره که به «خاک شیره» معروف است ، و نسل های قدیمی ما این محل را بلدند، این نوع خاک وجود دارد. برای هر یک کیلو آب انگور، حدودا یکی دو قاشق غذاخوری خاک شیره کافی است. شما با توجه به حجم کلی آب انگورتان، مقدار خاک شیره ای که نیاز دارید را می توانید بسنجید.
خوردن خاک مخصوص شیره از نظر پزشکی صحیح نیست. از نظر شرعی نیز خوردن خاک حرام است. انگور اسیدی است و خاک شیره قلیایی. خاک شیره وقتی به آب انگور اضافه می شود هم به آن قوام می دهد، هم ترشی آن گرفته شود و هم شفاف تر شود. ولی بعد از این فرایند، خاک را از آب انگور نهایی جدا خواهید کرد و در شیره ی قابل خوردن شما هیچ خاکی نخواهد بود. حتما سعی کنید از خاک استفاده کنید ولی اگر تلاش کردید و گیرتان نیامد، تولید شیره بدون خاک هم ممکن است.
در این مرحله به این ترتیب عمل می کنید که آب انگورها را داخل یک قابلمه یا دیگ مناسب می ریزید و روی حرارت مناسب قرار می دهید. این حرارت نباید خیلی شدید باشد اما در حدی باشد که بتواند آب را به جوش بیاورد. خاک شیره تمیز و مناسب را در کنار خود قرار دهید. قبل از این که آب انگور شروع کند به جوش آمدن، کم کم و به تدریج خاک را داخل آب انگور بریزید. از کجا بفهمیم جوش آمدن آب انگور نزدیک شده؟ از حباب هایی که در کناره های قابلمه ایجاد می شود. با دست آرام آرام خاک را داخل آب انگور بریزید. وقتی که خاک ها را کامل ریختید، قبل از این که آب انگور به جوش بیاید، حرارت زیر قابلمه را خاموش کنید. دقت کنید که اگر آب انگور به جوش بیاید، نجس خواهد شد و در این مرحله نباید اجازه دهید جوش بیاید. همین حرارت ملایم برای افزودن خاک کافی است. بعد از پایان این مرحله اگر آب انگور کف کرد، کف ها را با کفگیر بگیرید و دور بریزید.
5. مرحله تصفیه: پس از افزودن خاک، باید آب انگور تصفیه شود. برای این کار بین ده الی دوازده ساعت زمان لازم است. برای همین بعد از افزودن خاک و خاموش کردن حرارت زیر قابلمه و گرفتن کف ها، قابلمه را برداشته و در جای مناسبی به مدت ده الی دوازده ساعت بگذارید بماند تا خاک به طور کامل ته نشین شود. سعی کنید زمان بندی درست کردن شیره انگور را طوری تنظیم کنید که مرحله بعدی شما به نیمه شب نیفتد.
بعد از ده ساعت وقتی که سراغ قابلمه آمدید، اگر روی آب انگورها باز هم کف مشاهده کردید، کف ها را بردارید و دور بریزید.
6. مرحله تجزیه خاک از آب انگور: در این مرحله یک ملاقه و قابلمه بزرگ دیگر بیاورید. بدون این که ظرف آب انگور را تکان دهید، بسیار ملایم، آب انگور ها را برداشته و داخل ظرف دیگری بریزید. ترجیحا از صافی پارچه ای و ریز هم استفاده کنید. اگر ظرفی که ده ساعت کنار گذاشته اید تکان بخورد، خاک با آب انگور مجددا مخلوط می شود. آب انگورها را منتقل کنید اما خاک های ته نشین شده قابلمه را کاری نداشته باشید. قابلمه ای که در این مرحله می خواهید روی آتش بگذارید، ترجیحا قابلمه روی یا به قول مردم روحی باشد. چون باعث می شود شیره شما زودتر استحصال شود.
7. مرحله آب شنگولی: آب انگور در مرحله تولید شیره، اول به شراب (آب شنگولی) تبدیل می شود و بعد به شیره.
در این مرحله آب انگور صاف شده که جدا کرده اید را باید روی حرارت ملایم بگذارید. اگر بی حوصلگی کنید و حرارت را زیاد کنید، رنگ شیره شما کدر می شود. هر چه حرارت ملایم باشد رنگ شیره شفاف تر می شود. منظور از کدر نشدن این نیست که مثلا شیره انگور سیاه، سفید شود. بلکه شیره انگور سیاهتان نیز خیلی خوشرنگ خواهد شد. پس صبور باشید. حرارت به حدی باشد که بتواند بجوشد ولی آب انگورها خیلی پرحرارت به سر و کله خودش نزند.
دقت کنید از لحظه ای که آب انگور به جوش می اید، تبدیل به شراب می شود و دیگر نجس می شود. اگر قطره ای از آن به اطراف بپاشد یا ملاقه را درون آن بزنید و ... همه نجس می شود. به همین دلیل حواستان به حلال و حرام بودنش باشد تا برکت داشته باشد. برای این که به مرحله حلال شدن برسد باید دو سوم آب انگور تبخیر شود(ثلثان). دقت کنید که دو سوم. خیلی از افراد خیال می کنند یک سوم باید تبخیر شود که اشتباه است. حتما باید دو سوم تبخیر شود.
در حدیث معتبری از امام صادق علیه السلام آمده است:
کُلُّ عَصِیرٍ أَصَابَتْهُ النَّارُ فَهُوَ حَرَامٌ حَتَّى یَذْهَبَ ثُلُثَاهُ وَ یَبْقَى ثُلُثُهُ: ترجمه: افشرده یا عصاره [انگور] که حرارت آتش ببیند (بجوشد) حرام است تا زمانی که دوسوم آن تبخیر شود و یک سوم آن باقی بماند. (منبع: الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج6 ؛ ص419).
البته برای این که شیره کیفیت و غلظت بیشتری پیدا کند، بهتر است مقدار تبخیر از دو سوم هم بیشتر باشد. اگر آب انگور به خوبی غلظت پیدا کند، هنگام نگهداری هم کپک نخواهد زد. پس بهتر است که مقدار تبخیر بیشتر از این مقدار باشد تا غلیظ شود.
برای سنجش این که چطور بفهمیم یک سوم تبخیر شده یا نه، یک راه آسان وجود دارد. برای این کار یک چوب یا خط کش فلزی با طول مناسب را بردارید. قبل از این که آب انگور به جوش بیاید، این چوب را وارد قابلمه کنید. مقدار آب انگور را با علامتی که پاک نشود، علامت گذاری کنید. بعد با خط کش یا متر اندازه گیری کنید و مقدار یک سوم اندازه مذکور را روی چوب به دست بیاورید و حواستان به آن مقدار باشد. هر وقت آب انگور به قدری تبخیر شد که به علامت یک سوم چوب علامتگذاری شما رسید، در آن موقع تمام آنچه درون قابلمه است پاک می شود. حتی آب انگورهایی که در داخل قابلمه به اطراف قابلمه مالیده شده نیز به حکم تبعیت پاک است و نگرانش نباشید. اما اگر قبل از تبخیر دو سوم، ملاقه ، کاسه، دست و ... به آب انگور داخل قابلمه در تماس بوده، نجس شده و نیاز به آب کشی دارند. البته کسانی که مرجع تقلیدشان آیت الله خامنه ای، مکارم، نوری همدانی، خوئی و اراکی باشد خیالشان راحت باشد. چون این مراجع معتقدند، قبل از تبخیر دو سوم، آب انگور در حال جوشیدن، نجس نیست ولی خوردنش حرام است. اما بقیه مراجع می گویند هم نجس است و هم خوردنش حرام است.
در این مرحله که بسته به مقدار آب انگورتان، بین دو الی پنج ساعت طول می کشد، باید مراقبت کنید آب انگور سر نرود. کف آن نیز اگر بیش از حد شد، بگیرید.
8. مرحله تولد شیره: وقتی تبخیر آب انگور به مراحل پایانی خود نزدیک شود، از غلظت آن شیره شدنش معلوم می شود. این که شیره رقیق باشد یا غلیظ به ذائقه و سلیقه خود شما وابسته است.
بعضی از افراد دوست دارند ترکیباتی را به شیره خود اضافه کنند. برای این کار بر اساس توصیه های طب سنتی، پیشنهاد می کنم تخم ریحان اضافه کنید. تخم ریحان مصلح شیره است. برای طعم گرفتن شیره هم بعضی از افراد توصیه می کنند «به» به آن اضافه کنید که دیگر به سلیقه و ذائقه خودتان بستگی دارد. سفیده تخم مرغ هم یکی از افزودنی های مجاز به شیره برای شفاف تر کردن رنگ آن است. برای ده لیتر آب انگور، یک عدد سفیده تخم مرغ کافی است.
بعد از این که شیره کامل شد، فراورده دیگری نیز وجود دارد به نام «کف شیره» که برخی از افراد خیلی به آن علاقمندند. برای تولید کف شیره، بعد از پایان تولید شیره، با همزن برقی شیره را که به هم بزنید این کف تولید می شود و می توانید آن را بردارید و به طور جداگانه استفاده کنید. شیره را می توانید بیرون از یخچال هم نگه داری کنید.
نوش جانتان
شاید با یک بار درست کردن شیره بگویید چقدر طولانی بود. به جای این همه کار می رویم یک کیلو شیره می خریم و خیال خودمان را راحت می کنیم. اما توصیه می کنم تا می توانید خودتان شیره را تهیه و تولید کنید به چند دلیل:
1. از محصول ارگانیک و کود شیمیایی و سم نخورده خودتان استفاده کنید.
2. وقتی خودتان شیره را درست می کنید، کاملا مواد اولیه و انگورها را تمیز کرده و دانه های بدون کرم و سالم را انتخاب می کنید. تولید شیره در بیرون به این شکل نیست.
3. شما شیره حلال تهیه می کنید. اما در روش های صنعتی در بسیاری از موارد به خصوص در تولید کارخانه ای شیره، به حلال بودن آن توجه ندارند چون اصلا برایشان صرفه اقتصادی ندارد. لذا اجازه نمی دهند دو سوم آب انگور تبخیر شود و به جای آن موادی افزودنی را به شیره اضافه می کنند تا سبب غلظت آن شود و شما تصور می کنید شیره با کیفیتی را خریده اید.
4. محصولی که باید فقط تازه میل می کردید و نمی دانستید آن را چه کنید، اکنون به محصولی تبدیل کرده اید که در طول سال هر وقت که بخواهید میل می کنید بدون این که خراب شود با بالاترین و بهترین کیفیت.
5. طعم و کیفیت و مزه شیره ای که خودتان درست کرده اید حتی در بدترین حالت، خیلی متفاوت تر از آن چیزی است که از مغازه ها می خرید. باور ندارید امتحان کنید.
سعی کردم خیلی ساده برایتان توضیح بدهم ولی باز هم اگر برایتان گنگ بود و سوالی داشتید، در بخش نظرات همین پست سوالتان را بپرسید در خدمتتان هستم.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
برای باغ سلامت چگونه برنامه ریزی کنیم؟
برای کاشت نهال در یک باغ کوچک یا باغچه، باید برنامه ریزی داشت. فرقی نمی کند مساحت باغ ما چه اندازه باشد. در هر صورت اگر با برنامه عمل کنیم، هم از حیث اقتصادی و هم از حیث تفرجی و تفریحی نتیجه بهتری خواهیم گرفت.
برای این منظور باید ببینیم یک باغ از چند بخش یا به قول دوستان خودرویی، از چند آپشن تشکیل شده است؟ بعد از این باید ببینیم ما در باغ یا باغچه خودمان کدام یک از این آپشن ها را می توانیم داشته باشیم؟
1. سیستم های مرتبط با آب و آبیاری: این قسمت شامل جوی، یا لوله های آب، حوضچه یا استخر، سیستم فیلتراسیون و پمپ و ... است که شرح مفصل آن در این مقاله مقدور نیست.
2. بخش حصار و پرچین های دورتادور: این قسمت شامل دیوار یا فنس یا حصار چوبی است. تاکید می کنم که از پرچین گیاهی غافل نشوید. حتی اگر باغ شما فنس کشی شده است، دورتا دور باغ را انگور یا تمشک بکارید. بگذارید انگورها از فنس ها عبور کنند، میوه دهند و کسانی که در آن سوی فنس هستند از این میوه ها استفاده کنند. این سخاوت شما هیچ اشکالی ندارد به جز این که فضای بهتری را برای باغتان ایجاد می کند. باغتان برای دیگران هم خاطره انگیز می شود. در جایی که فنس ندارید، زرشک بی دانه و گل محمدی با فاصله های خیلی کم از یکدیگر، پرچین های گیاهی عالی ای هستند. سراغ گیاهان بی ثمر و بی خاصیت نروید.
3. استراحتگاه: در باغ باید لذت برد. در صورتی که باغ در طرح هادی و همراه با منزل مسکونی و ویلا باشد که مبارک است و امکاناتتان تکمیل است، اما اگر چنین نیست، در قسمتی از باغ سکوی مناسبی همراه با یک آلاچیق یا سایبان مختصر و اجاق مناسب تعبیه شود تا هنگام نشستن در باغ، ایمنی کامل نسبت به حشرات و موجودات گزنده و ... وجود داشته باشد. طبعا ساخت اتاق در باغ باید با مجوزهای لازم باشد. اما ساخت سکوی مناسب و آلاچیق ساده و سایبان هیچ منع قانونی ندارد.
4. بخش کودک: اگر باغداری هستید که فرزند کوچک دارید یا اطفال هم به باغ شما رفت و آمد دارند، برای آن ها هم برنامه ریزی داشته باشید. مثلا همیشه وجود یک تاب، الاکلنگ چوبی، برای کودکان سرگرم کننده است. من در باغ خودم قسمتی را در نظر گرفتم و به عمق شصت سانتی متر در آن ماسه تمیز ریختم. کودکانی که به باغ می آیند عاشق این قسمت هستند. با خیال راحت در این قسمت با ماسه در تخیل کودکانه شان غرق می شوند. در گوشه دیگری از باغ درخت شاه توتی را کاشتم و آن را مختص کودکان هرس کردم تا بتوانند به راحتی از آن بالا رفته و مستقیم از میوه هایش لذت ببرند. تابی را هم همیشه در زمستان و تابستان در باغ قرار داده ام. همین که در باغ را باز می کنم، کودکان با ذوق به سمت تاب هجوم می برند. باید محیط باغ برای کودکان نشاط آور باشد و زمینه آشتی با طبیعت را فراهم کند. حتی می توانید برای هر کودکی قسمتی از باغ را اختصاص بدهید و بذرهایی مثل بذر ذرت (بلال ، چون سریع الرشد است) را به او بدهید تا بکارد و همیشه محصول او را یادآوری کنید و موفقیتی را در باغ به نامش ثبت کنید. مشاهده مثال های بیشتر و خلاقانه تر در کانال باغ سلامت در ایتا و تلگرام امکان پذیر است.
5. بلوک سرمایه گذاری و دیر بازده: قطعا برای باغ باید اهداف بلند مدت داشته باشید. این که چه محصولی بازدهی اقتصادی بیشتری دارد و باید برای آن سرمایه گذاری کرد، در این بحث مختصر نمی گنجد ولی هفتاد درصد باغ شما باید به این بخش اختصاص پیدا کند.
6. بلوک محصولات زودبازده: بیست درصد باغ شما باید شامل محصولات تازه خوری و نیازهای جاری شما در فصول مختلف باشد. مانند هلو، زردآلو، توت، آلوچه، گلابی، آلبالو، گیلاس و ... . لازم نیست از هر کدام از این محصولات تعداد زیادی درخت بکارید اما باید با برنامه ریزی عمل کنید. مثلا یک هلوی زودرس با یک هلوی دیر رس در باغ شما باشند. یک نهال شاهتوت در باغ شما عالی است. چون اکثر ارقام شاه توت در طول چندین ماه همچنان میوه می دهند و به یکباره تمام نمی شوند. یک رقم گلابی بیروتی یا شاه میوه زودرس در کنار گلابی رقمی دیررس مانند درگزی یا آنجو یا دوچی و ... داشته باشید. به گونه ای برنامه ریزی کنید که در هر فصلی از باغ که وارد شدید، از میوه موجود در باغ لذت ببرید.
7. بلوک تولید و تکثیر: این قسمت از باغ لازم نیست در نقطه خاصی باشد. مثلا شما می توانید تولید و تکثیر قلمه های انار یا انگور خود را در سرتاسر لبه های جوی آب انجام بدهید اما حتما چنین بخشی را داشته باشید. حتی اگر به این قسمت نیاز هم ندارید این کار را بکنید. هر سال نهال های تکثیر شده خود را در پاییز یا اسفند ماه به عزیزانتان هدیه کنید. نهال های خوبی که دارید را تکثیر کنید.
8. بلوک صیفی: خیار، گوجه، بادمجان، کدو و ... محصولاتی هستند که وجودشان در باغ از اردیبهشت به بعد، صفای خاصی به باغ شما می دهد. حتی اگر در باغتان نیستید و دیر به دیر سر می زنید، از کاشتن این محصولات غافل نشوید، بکارید و سخاوتمندان به باغبانتان بگویید که محصولات را خودش استفاده کند. در کنار مرز ها و جاهای خالی باغ به تعداد زیاد بذر خیار بکارید. از گوشه گوشه و وجب به وجب باغتان بیشترین استفاده را بکنید. خیار و صیفی جات ارگانیک بکارید و بعد از محصول دهی، آن را با صیفی جات آکنده از سمومی که در بازار هست مقایسه کنید. یک سال این کار را انجام دهید، برای همیشه ادامه خواهید داد.
9. چاله کمپوست: در نقطه ای از باغ ، چاله ای، به تناسب ضایعاتی که در باغ دارید، حفر کنید. برگ ها، علف های هرز خشک شده و هر آنچه که قابلیت تبدیل به کمپوست و کود دارد را پیوسته در این چاله بریزید. سپس با دستورالعملی که در آینده تقدیمتان خواهم کرد، کود عالی و رایگان تولید کنید. با این کار هم باغتان را تمیز می کنید، هم افاتی که در علف ها و برگ ها و ... جا خوش کرده اند را نابود می کنید و هم ضایعات را تبدیل به مواد قابل استفاده می کنید.
10. سرویس: یکی از چالش های باغ ها این است که وقتی همراه با اطفال خود به باغ می روید، در پاسخ به این سوال که سرویس بهداشتی کجاست در می مانید. در باغتان حتما در یک گوشه دنج برنامه ریزی برای احداث سرویس بهداشتی داشته باشید. بسیار هم راحت و کم هزینه است. چاله ای به عمق یک متری و نیم، و طول و عرض هفتاد هشتادسانت بکنید. درون چاله را با سنگ یا آجر یا بلوک بچینید. به طوری که بتوانید روی آن یک سنگ توالت قرار دهید. با مختصری سیمان سنگ توالت را محکم کنید. می توانید یک متر کاشی ارزان هم بخرید و اطراف آن بگذارید که فضای تمیزتر و بدون گِل در اطراف سنگ توالت داشته باشید. در کنار این توالت با بلوک سیمانی حوضچه کوچکی احداث کنید در حدی که به اندازه هزار لیتر گنجایش داشته باشد. جزئیات آن را فرصت شد در آینده به شما آموزش می دهم. برای این حوضچه یک لوله، شیر آب و شیلنگ هم قرار بدهید تا بچه های شهری امروزی، به راحتی بتوانند از آن استفاده کنند. همین وجود سرویس بهداشتی در باغ، خودش یک عامل مهمی برای آرامش شما می تواند باشد.
11. تله ها: وجود حشرات و آفات مضر، یکی از اجزای لاینفک و جدا نشدنی هر باغی است. به همین دلیل در نقاطی از باغ باید تله هایی را برای کاهش جمعیت این آفات داشته باشید. این تله ها می تواند شامل تله های حرفه ای فِرِمونی باشد یا تله های نوری که با برق یا باطری یا انرژی خورشیدی کار می کنند یا تله هایی که در گوشه های مختلف باغ در قالب چاله های مرگ برای موش و ... طراحی می شوند. وجود این تله ها مهم و ضروری است و جای زیادی هم نمی گیرد، اما باید برایش برنامه ریزی کرد.
12. عناصر خاص باغ شما: در باغتان باید گاهی عناصر خاصی هم داشته باشید که برای مراجعین و مهمانان شما غافلگیر کننده باشند. مثلا اگر در گوشه ای از باغ چند بوته گل گاو زبان داشته باشید، با آمدن مهمان، در همان لحظه برای اون از گل گاو زبان ها چیده و برایش یک دمنوش تازه و عالی درست کنید، یا در حوضچه تعدادی ماهی تیلاپیا داشته باشید و برای مهمانتان یک کباب ماهی عالی و فوق العاده تازه درست کنید، یا از گوشه ای از باغ برایش توت فرنگی بچینید، یا اگر دیابتی است از گوشه ای از باغ برایش گزنه بچینید و دمنوش برایش آماده کنید، یا اگر صورتش جوش های فراوانی زده از گوشه ای از باغ برگی از آلوئه ورا بچینید و به او هدیه بدهید و ... ، برایش بسیار غافلگیرکننده و خاطره انگیز خواهد شد و خواهد فهمید که باغ سلامت، خیلی متفاوت تر از آن چیزی است که فکر می کند. تنها راز این کار این است که راز گیاهان را بیشتر بدانید و اندکی هم خلاقیت داشته باشید.
13. انبار: طبعا در باغ وسایلی لازم دارید، مانند بیل، کلنگ، اره، کلاه حصیری، لباس کار و ... . طبعا هر باغبانی نمی تواند بیل خود را مرتب با خود ببرد و بیاورد. اگر باغ شما امنیت کافی دارد که فبها. اما اگر امنیت ندارد، حتما نیاز به یک انباری دارید. این انباری لازم نیست مانند انباری های رسمی شامل یک اتاق و در آهنی و قفل باشد. شما می توانید با خلاقیت وسایل خود را در انباری های مخفی ای که جلب توجه نمی کند در باغ پنهان کنید. بیل و کلنگی که از درخت اویزان است، یا نردبانی که لای پرچین ها مخفی شده، یا اره ای که در سوراخ دیوار پنهان شده، هیچ وقت جلب توجه نمی کند. برای همین باید مخفی گاه هایی را برای وسایل ضروری خود در باغ داشته باشید تا دچار آسیب نشوید.
مجموع آپشن ها یا گزینه هایی که عرض کردیم در برنامه ریزی باغ سلامت حائز اهمیت و مهم هستند. برخی از این موارد را در کانال باغ سلامت به تدریج و بیشتر توضیح خواهیم داد. از توضیحات و نکات خلاقانه شما نیز استفاده خواهیم کرد. بنا بر این ما را از نظرات ارزشمند خودتان با خبر کنید.
در باغ سلامت، شاد باشید و سلامت
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
خشک شدن نهال به دلیل یکی از عوامل زیر می تواند باشد:
1. هوا خوردن ریشه. برای انتقال در زمانی که نهال در خواب است، باید درون گونی یا جایی باشد که به مدت طولانی هوا و باد نخورد.
۲. کود دادن موقع کاشت: در سال اول نهال نیاز به کود ندارد.
۳. شوک دمایی مثلاً گیاه از منطقه گرم خریده و در منطقه سرد کاشته شود. مثلا صبح از کرج در روزی که هوا بسیار گرم است بخرند و شب در تبریز در یخ بندان بکارند. همچنین در دمای بالای سی درجه، انتقال نهال حتی اگر با ریشه و گلدانی باشد، در بسیاری از مواقع امکان خشک شدن آن وجود دارد. به همین دلیل ترجیحا از نیمه دوم خرداد تا انتهای مرداد، نسبت به جا به جایی و انتقال نهال اقدام نکنید.
۴. تنش آبی: بلافاصله بعد از کاشت به آب نیاز دارد و بعد از آن نیز تا مدتی باید مراقبت شود تا رطوبت خاک حفظ شود. حتی نهال های کم آب در سال اول باید زود به زود آب داده شوند.
۵. تکان خوردن شدید بعد از کاشت توسط باد و ...: بعد از کاشت باید نهال را با قیم بست.
۶. تخلیه نکردن هوای درون خاک موقع کاشت: بعد از کاشت، خاک را باید پایمال کرد.
۷. شوک انتقال یکباره از گلخانه به محیط باز: نهال های تازه پیوند زده شده و نیز کشت بافت به این شوک خیلی حساسند.
۸. آسیب دیدن ریشه در انتقال: مانند این که هنگام انتقال از طریق اتوبوس و باربری، ریشه زیر بار له شده یا تارهای مویین آن آسیب ببیند.
۹. درست در نیاوردن نهال از خاک با ریشه خوب . بعضی نهال فروشان ، اغلب ریشه های مهم نهال را هنگام استخراج نهال از بین می برندو نهال بدون ریشه کافی تحویل داده می شود. بارها خرمالو خریده ام که خشک شده و بعد که بررسی کرده ام دیده ام یک تکه چوب تحویل داده اند و هیچ ریشه ای درون گلدان نبوده است و ما دلخوش که نهال گلدانی خریده ایم.
۱۰. عدم استقرار ریشه قلمه ها به خصوص در انگور. برخی از نهال فروشی ها هنوز قلمه ریشه نزده، آن را به فروش می رسانند و طبعا هنگام جا به جایی خشک خواهد شد.
۱۱. بعضی نهال ها مثل پسته و خرمالو حساسیت ویژه دارند و بعد از جابه جایی درصد خطا زیاد دارند و بهتر است در همان محل مقصد کاشته و همانجا پیوند بشوند.
۱۲. آسیب زدن حیوانات و جوندگان مانند گراز و خرگوش: برای این کار می توان از کاورهایی استفاده کرد.
۱۳. آسیب کرم سفید ریشه: باید قبل از کاشت چاله و اطراف آن را خوب برای نبودن کرم سفید ریشه بررسی کرد.
۱۴. کاشتن در زیر سایه شدید یا نور شدید بدون توجه به نیاز نهال
۱۵. غرقاب کردن نهال و خفگی نهال
۱۶. بی توجهی به خاک مناسب برای گیاه مثلاً کاشت گیاه حساس ، در خاک شور یا پ هاش نامناسب
۱۷. هرس سنگین شوک آور در برخی نهال های حساس
۱۸. نشست یا شستشوی خاک بر اثر آبیاری و بیرون زدن ریشه و بی توجهی در تکمیل خاک مورد نیاز
۱۹. زیر نور شدید و ذره بینی خورشید قرار گرفتن هنگام انتقال و در حالت خواب برای زمانی که نهال را درون فضای بسته ماشین و پشت شیشه ها انتقال می دهند.
۲۰. سموم علف کش یا محلول پاشی نامناسب.
21. توجه معنوی به نهال: علاوه بر رعایت نکات فوق، وضو داشتن، گفتن بسم الله و دعا و از خداوند برکت طلبیدن برای این که درخت مورد نظر باقیات صالحاتی برای شما باشد و از بلایا در مصون باشد نیز بسیار موثر است. نقش معنویت را دست کم نگیرید. امام علی علیه السلام، نخل های فراوانی را می کاشت، یک دانه از آن ها خطا نمی کرد.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
درخت زردآلو یکی از درختانی است که نسبت به سایر درختان به رسیدگی بیشتری نیاز دارد. هم از حیث آبیاری این درخت نسبت به دیگر درختان حساس تر است و هم از حیث مقاومت به سرما، مقاومت کمتری دارد. این ویژگی های منفی در ارقام بومی درختان زردآلو را به ویژگی های منفی دیگری همچون سرشاخه های بلند و مشکل برداشت، خاردار بودن درخت ها، میوه های ریز و بی کیفیت، هسته تلخ بودن، مقاومت نداشتن به اقسام بیماری ها، بازار پسند نبودن و ... اضافه کنید.
برخی از افراد معتقدند همان درختان زردآلوی بومی بهتر است. زیرا گرچه بازار پسند نیستند اما طعم بهتری از زردآلوهای شیک در بازار دارند. پاسخ این است که همان زردآلوهای شیک در بازار هم بسیار خوش طعم هستند اما مشکلشان این است که برای امکان حمل و نقل آن ها را زودتر می چینند لذا هنوز به شیرینی و رسیدگی کافی نرسیده است. باغداران تجاری زردآلو برای این که هزینه کارگر کمتری بدهند، هورمون جیبرلین استفاده می کنند تا همه زردآلوها هم زمان با هم رنگ بگیرند تا به یکباره چیده شوند. همین سبب از دست رفتن طعم میوه می شود. والا همین زردآلوهای بازار هم اگر روی درخت به اندازه کافی بمانند و به صورت طبیعی برسند، بسیار خوش طعم و عالی هستند.
پس مشکل طعم نامطلوب، ناشی از بومی یا غیر بومی و تجاری بودن زردآلو ها نیست.
حال با توجه به این مشکل بهترین راه حل چیست؟
بهترین راه حل استفاده از ارقام مناسب و خوب زردآلو است. به طور کلی 146 رقم زردآلو در ایران وجود دارد و قطب زردآلوی ایران، شاهرود و شهرهای و مناطق اطراف آن است. مهمترین ایستگاه تحقیقاتی شناسایی ارقام زردآلو هم در بسطام قرار دارد.
برای روستای اوره و مناطق مشابه آن مانند طامه، بیدهند و حتی نطنز، بهترین ارقام زردآلو، ارقامی هستند که هم جنبه تجاری و بازارپسندی داشته باشند و هم دیرگل. با همین ویژگی ها چند رقم خوب زردآلو را به شما معرفی می کنم:
1. زردآلوی خیوه ای: نسبت به سایر ارقام مناسب تر است. هم بسیار پر بار است و هم نسبت به سرما بسیار مقاوم است. از حیث ظاهری نیز خوش رنگ و بازارپسند است. (تصویر رقم خیوه ای)
2. زردآلوی جهانگیری: این زردآلو از ارقام دیرگل، زودرس و مقاوم به سرماست. تا منفی پنج درجه سرما را به راحتی تحمل می کند. زردالوی جهانگیری (البته این جهانگیری با اون جهانگیری که دلارش مشهوره، فرق می کنه) کوتاه قد و در عین حال بسیار پربار است. ایستگاه تحقیقاتی بسطام رقم جهانگیری را مقاوم ترین رقم زردآلو به سرما از میان 146 رقم معرفی کرده است. این رقم انبارمانی خوبی ندارد.
تصویر رقم جهانگیری:
3. زردآلوی عسگرآباد: این رقم زرد آلو هم پربار است هم بسیار خوش طعم و جزء ارقام تجاری ایران محسوب می شود. اما مقداری زودگل است. قبل از سیب و گلابی و هلو گل می دهد. در اوایل مرداد زردآلوی آن می رسد اما زردالو بسیار درشت و خوشمزه ای دارد. رشد رویشی این رقم سریع و خوب است.
تصویر رقم عسگرآبادی:
4. زردالوی نصیری: این رقم با عنوان نصیری 90 در سال 1930 به عنوان رقم تجاری ایران معرفی شده. میوه این رقم در اواخر تیر ماه می رسد و به دلیل داشتن استانداردهای خشکباری و فرآوری از جمله؛ سفتی بافت، قابلیت حمل ونقل و عمر قفسه ای زیاد، جدایی گوشت از هسته، طعم منطبق با ذائقه مصرف کنندگان، قندبالای (22%)و اندازه میوه درشت مناسب برای مقاصد خشکباری و تولید برگه و قیسی بسیار عالی است. این رقم نسبت به اکثر ژنوتیپ های بومی و ارقام موجود کشت شده میوه درشت تر ، خوش طعم و عملکرد بالای 10 تن دارد و در مقایسه با رقم کانینو بعنوان یک رقم تجارتی خارجی دارای درصد قند بیشتر، قابلیت حمل و نقل بالا بوده و برگه استحصالی آن بسیار بالا و بازار پسند است. معرفی علمی این رقم را از اینجا بخونید. رقم نصیری مقاومت خوبی هم نسبت به بیماری ها و کم آبی دارد. به خصوص به سرمای بهاره هم مقاوم است و در لیست 5 رقم برتر زردآلو نسبت به سرمای بهاره قرار دارد.
تصویر رقم نصیری:
5. زردآلو جعفری: این رقم هم نسبت به سرمای بهاره مقاومت خوبی دارد. اما خیلی دیر رس است. در انتهای تابستان می رسد. این یک ویژگی مثبت برای این رقم محسوب می شود. چرا که از حیث اقتصادی معمولا درختانی توجیه اقتصادی دارند که یا خیلی زودرس باشند یا خیلی دیررس. در این زمان ها قیمت فروش در بازار مناسب است اما در میانه فصل، قیمت به دلیل عرضه زیاد، به شدت کاهش پیدا می کند.
سایر ارقامی که معرفی کرده ایم از حیث میزان قند، درجه گلیسمی بالایی دارند و برای بیماران دیابتی مناسب نیستند. اما رقم زردآلوی جعفری یکی از بهترین ارقام برای بیماران دیابتی است. چرا که میزان قند و گلیسمی اندیکس(GI) آن نسبت به سایر ارقام زردآلو بسیار کمتر است. به همین دلیل شیرینی کمتری دارد. از حیث ظاهری درشت و چشم نواز است اما از حیث مزه افرادی که زردآلوی خیلی شیرین دوست دارند، این رقم را نمی پسندند. اگر شما دیابتی هستید یا بیمار دیابتی دارید، حتما از این رقم در باغ خود بکارید.
6. زردآلو رقم تهرانی: این رقم نسبت به سایر ارقام بیشترین مقاومت را به سرمای بهاره دارد. من خیلی به دنبال این که نام اصلی و علم این رقم را پیدا کنم گشتم ولی متاسفانه پیدا نکردم. اما نهالستان حسن آباد سمنان این رقم را به عنوان یک رقم عالی در مقاومت به سرمای بهاره معرفی کرده است که می توان برای تهیه آن از همین نهالستان اقدام کرد.
7. زردآلوی قوامی: این رقم از ارقام مشهور شاهرود است. دیرگل، زودرس و مقاوم به سرمای بهاره. رقم تجاری خوبی است.
8. زردآلوی شاهرودی: این رقم یکی از شیرین ترین ارقام زردآلو به حساب می آید. نسبتا دیرگل است و به سرما مقاوم. گوشت میوه کم آب و به هسته، نیمه چسبیده است. بازارپسندی عالی دارد. خوش عطر است.
9. زردآلوی رکسانا: یکی از ارقام دیر رس که منشا آن افغانستان است. میوه های بزرگ زرد با رنگ قرمز دارد. گوشت میوه ترد و آبدار و میخوش، و مغز هسته شیرین است. در برابر سرمای بهاره مقاوم و برای باغ های متراکم بسیار مناسب است.
10. زردآلو پرتقالی: این رقم بهترین مقاومت را به سرما دارد. برای مناطق سردسیر عالی است. حدودا اوایل تیر ماه می رسد. خیلی پربار است. به رنگ پرتقالی روشن است. بعد از این که کامل رسیده شد مزه آن شیرین می شود وگرنه کمی به ترشی می زند.
تصویر زردآلو پرتقالی:
برای انتخاب رقم خوب، علاوه بر شرایط عمومی مثل دیرگل بودن ، پربار بودن و ... باید شرایط اختصاصی خودتان را هم لحاظ کنید. مثلا به دنبال رقم زودرس هستید یا دیر رس، برای اهداف تجاری می خواهید یا تازه خوری و استفاده شخصی. از بین رقم هایی که معرفی کردم، شخصا رقم نصیری، عسکر آبادی و خیوه ای را بر سایر ارقام ترجیح می دهم.
........
عزیزانی که قصد احداث یا اصلاح باغات زردآلو در هر منطقه ای دارند می توانند از مشاوره های رایگان ما نیز در کانال باغداری نوین استفاده کنند.
برای اصلاح باغ یا درختان زردآلوی خود، در کانال باغداری نوین عضو شوید، از درخت یا باغ خود عکس بگیرید و با ارسال برای ما به رایگان مشاوره دریافت کنید.
نظرات شما بر چشمان ما جای دارد. ما را از دیدگاه ها و نظرات با ارزشتان بهره مند کنید.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
یکی از محصولات اصلی شهرستان نطنز و به ویژه روستای اوره از قدیم ، بادام بوده است. بادام از جهات مختلفی در آب و هوای اوره، نطنز و و روستاهای اطراف عملکرد خوبی دارد. هم از حیث سازگاری با نوع خاک ، هم از جهت سازگاری با نوع هوا. در حال حاضر ارقام مختلفی از بادام در منطقه اوره وجود دارد. اغلب این بادام ها، بادام های سنگی و زود گل هستند. برای این که بتوانیم تشخیص دهیم بهترین رقم بادامی که می توان در اوره کاشت چه رقمی است، لازم است مشکلات و چالش های موجود را ابتدا شناسایی کنیم و سپس به معرفی رقم مناسب بپردازیم:
1. سرمای بهاره:
یکی از مهمترین مشکلاتی که از قدیم در زمینه بادام داشته اند، مساله سرمای بهاره است.
در بین درختان مختلف، بادام از درختانی است که با اندکی گرما و مستعد شدن هوا در بهمن یا اسفند ماه، به شکوفه می نشیند. منطقه اوره معمولا در فروردین ماه چند روزی سرما را تجربه می کند. همین سبب می شود تا شکوفه ها و چغاله های به بار نشسته، دچار سوختگی از شدت سرما شده و محصول درخت از بین برود. البته این مشکل نه تنها در اوره بلکه در تمام اقلیم های آب و هوایی مشابه اوره وجود دارد.
چند راه کار برای حل مشکل سرمای بهاره وجود دارد. مانند استفاده از بخاری های باغی که کار به صرفه ای نیست. چرا که باغات اوره عمدتا در مساحت های کوچک هستند و تجهیزات باغی مانند بخاری هایی که به آن اشاره شد، گران تمام می شوند و صرفه اقتصادی ندارند. باغداران قدیمی اوره برای این کار معمولا در روزهای سرمازدگی آتشی مختصر ایجاد می کردند و کود و پهن گاوی و گوسفندی را روی آن می ریختند تا با استفاده از دود حاصله، دما را چند درجه پایین اورده و از سرمازدگی جلوگیری کنند. گاهی تا حدودی هم موفق می شدند. اما به نظر شما الان چنین همتی برای باغداران کنونی وجود دارد که در سرمای سوزاننده و شدید به باغ بروند و دود راه بیندازند برای مثلا ده بیست تا درخت بادام؟
راه دیگر برای جلوگیری از سرمازدگی بهاره، استفاده از ضد یخ های گیاهی است که این نیز مستلزم هزینه و مراقبت های ویژه است. با این حال موفقیت صد در صد ندارد.
راه دیگر برای جلوگیری از سرمازدگی بهاره، استفاده از آبیاری بارانی در زمان اوج سرما (که معمولا در یک سوم پایانی شب اتفاق می افتد) است که این روش نیز به دلیل نبودن زیرساخت ها امکان پذیر نیست مگر در باغچه های منازل. در صورت امکان نیز صد در صد جوابگو نیست.
بهترین ، به صرفه ترین و مطلوب ترین روش، انتخاب رقم مناسب و مقاوم به سرمای بهاره است که با چنین کاری این مشکل به سادگی حل می شود. بنا بر این در صورتی که قصد احداث باغ بادام دارید باید از ابتدا ارقام پیوندی مناسب که به شما معرفی خواهیم کرد را انتخاب کنید و اگر هم از قبل درخت بادام آسیب پذیر دارید، با پیوند، این درخت را به درخت مقاوم به سرمای بهاره ، تغییر تاج بدهید.
2. پرندگان:
دومین مشکل و چالش بزرگ بادام کاران، پرندگان هستند. پرندگان عاشق بادام کاغذی هستند، دقیقا مانند خود شما. خیلی آسان و جذاب است که بادام را در دست خود بگیرید و با یک اشاره کوچک دو انگشت مغز آن را در بیاورید و در کامتان قرار دهید. پرندگان ولی بیش از شما از این که چنین کاری را تجربه کنند لذت می برند. به همین دلیل از قدیم در هر کجا که بادام کاغذی وجود داشت، پرندگان حملات گسترده ای را به آن از همان ابتدای چغاله شدن، داشتند.
این چالش را می توان با استفاده از توپ های بادی (اگر می خواهید از نفرین پیرزن ها در امان بمانید، در اوره این روش توصیه نمی شود)، یا مترسک یا حضور فیزیکی و مراقبت در جوار درخت بادام عزیز همراه با چوب و سنگ و گاه با چاشنی داد و بیداد بهداشتی، حل کرد.
اما راه بهتر این است که از ارقام نیمه سنگی استفاده کنید. نهال های بادام یا سنگی و بسیار سخت هستند، یا نیمه سنگی یا کاملا کاغذی به طوری که بخشی از مغز از پوست بیرون می زند. راه مناسب این است که از ارقام نوع اول و دوم استفاده کنید.
3. برداشت از تاج بلند درخت:
وقتی تاج درخت بادام زیادی بزرگ شود، به طوری که برای برداشت ناگزیر از بالارفتن درخت بشوید، برداشت هزینه بردار خواهد شد. به خصوص این که بسیاری از بادام های اوره، بند سفت هستند و به راحتی هم پایین نمی ریزند.
بهترین راه برای حل این چالش، این است که یا از ارقامی استفاده کنیم که چنین مشکلی را نداشته باشند. یا با هرس مناسب فرم دهی، به خصوص در سه سال اولیه رشد نهال، این مشکل را مرتفع کنیم.
4. سال آوری:
اغلب درخت های بادام بومی به این صورت هستند که اگر یک سال بادام بدهند، باغدار مطمئن است که در سال آینده بادامی نخواهد داشت. چرا که این درخت ها سال آورند. یعنی یک سال محصول می دهند و سال بعد برای تقویت و حفظ شیره گیاهی خود استراحت می کنند.
بهترین راه حل برای حل این چالش نیز استفاده از ارقامی است که باردهی هر ساله داشته باشند و سال آور نباشند.
اکنون با این شرایطی که گفتیم، کدام رقم بهتر و مناسب تر است؟
با لحاظ نکاتی که عرض شد و همچنین نکاتی دیگر ، مانند مقاومت به بی آبی یا کم آبی، مقاومت به بیماری هایی مانند بلایت، مقاومت به گرما و خشکی، کیفیت مغز(دقت کنید که بادام های دوقلو معمولا جزء بادام های با کیفیت پایین محسوب می شوند. چون بار محصول شما را از یک دستی خارج می کنند. گرچه دوقلویی برای مصرف شخصی جذاب است. ) بهترین رقم هایی که به شما توصیه می شود، به ترتیب عبارتند از:
1. رقم بادام تجاری فرانیس با نام علمی (prunus amygdalus ferragnes)
این رقم بادام اختصاصی فرانسه است. از حیث سرمای بهاره، آب و هوای فرانسه در نقاط معتدل و غیر شرجی آن، شباهت بسیار زیادی به اوره و نطنز دارد. این رقم بادام ریشه های بسیار عمیقی ایجاد می کند. درخت آن بسیار بسیار قوی است. پر بار است. برداشت آن آسان و کم هزینه است. مهمتر از همه این که جزء ارقام بسیار دیر گل محسوب می شود. این بادام نیمه سنگی است. نه پوست سختی دارد که آزار دهنده باشد و نه صد در صد کاغذی است.
بنا بر این بهترین رقم بادامی که برای توسعه و ترویج در روستای اوره مورد توصیه ماست، بادام فرانیس است.
نکته قابل توجه این است که ما برای رسیدن به این نکته 5 سال تحقیق کرده ایم. ارقام مختلف بادام مانند، سهند، شکوفه، شاهرود دوازده، تونو، نان پاریل، آذر و ... را در اوره کاشتیم. حتی به رقمی به عنوان ژنوتیپ برتر و اختصاصی روستای اوره رسیدیم که آن را برای کل روستاهای سردسیر نطنز مانند طامه و بیدهند هم توصیه می کنیم. اما در کل مهمترین ، تجاری ترین و بهترین رقم بادامی را که برای اوره توصیه می کنیم همین رقم فرانیس است.
تصویر باردهی بادام فرانیس:
برای این که برای رقم فرانیس، باردهی بیشتری داشته باشید خوب است از ارقام سهند و شکوفه هم استفاده کنید. به این صورت که به ازای هر 5 نهال بادام فرانیس یک نهال سهند یا شکوفه نیز، جهت گرده افشانی و در نتیجه باروری بهتر استفاده نمایید.
تصویر شکل ظاهری بادام فرانیس:
2. بادام تونو:
این رقم نیز رقمی است دیرگل با شرایطی نسبتا شبیه بادام فرانیس با این تفاوت که سنگی است. بادام تونو رقم تجاری ایتالیا است. مانند فرانیس عملکرد بسیار بالا و خوبی دارد اما نسبت به برخی از بیماری ها حساسیت دارد. سی درصد دوقلویی دارد. برای گرده افشانی بهتر از همان سهند و شکوفه استفاده کنید، خوب است.
3. رقم بادام ژنوتیپ برتر اوره:
این رقم، رقمی کاملا سنگی است. از این جهت هیچ نگرانی برای استفاده پرندگان وجود ندارد. دارکوب هم اگر بخواهد آن را میل کند، نوک مبارکش درد خواهد گرفت. درخت آن بسیار قوی و با رشد عالی است.با هرس جامی می توانید آن را در بهترین فرم تربیت کنید.
عملکرد آن فوق العاده است. سال آوری ندارد و هر ساله بار می گیرد.
بهترین رقم برای کاشت دیم در کل منطقه نطنز و روستاهای اطراف است. مقاومت عالی ای نسبت به خشکی و کم آبی از خود نشان می دهد. اما برداشت آن سخت است. بند بسیار سفتی دارد. این از جهاتی مزیت محسوب می شود و از جهاتی عیب. از این حیث مزیت است که ریزش محصول پیش از موعد ندارد. هم دیرگل است و هم دیر رس. نسبت به سایر ارقام بادام، جزء دیررس ترین ها محسوب می شود. این رقم را به کسانی توصیه می کنیم که قصد احداث باغات دیم دارند.
بادام واقعا زیباست، شما هم موافقید؟
عزیزانی که قصد احداث یا اصلاح باغات بادام در هر منطقه ای از نطنز دارند می توانند از مشاوره های رایگان ما نیز در کانال باغداری نوین استفاده کنند.
برای اصلاح باغ یا درختان بادام خود، در کانال باغداری نوین عضو شوید، از درخت یا باغ خود عکس بگیرید و با ارسال برای ما به رایگان مشاوره دریافت کنید.
نظرات شما بر چشمان ما جای دارد. ما را از دیدگاه ها و نظرات با ارزشتان بهره مند کنید.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)