یکی از ویژگی های سرمای زمستانه نطنز این است که در بسیاری از سال ها، میزان سرمای زمستانه به حدی می رسد که به برخی از نهال ها آسیب می زند. زیتون از جمله درختان نیمه گرمسیری است که با سرمای زمستانه اگر شدید باشد، آسیب می بیند. زیتون در خاک نطنز، بادرود و مناطق اطراف آن بسیار خوب می شود و مشکلی از حیث نوع خاک و آب ندارد. عمده ترین مشکل آن، سرمای سخت زمستانی است که این مشکل هم قابل حل است.
به طور کلی زیتون به سرمای تا هفت درجه زیر صفر مقاوم است اما سرمای بیش از این مقدار در سنین یک تا پنج سالگی به آن آسیب می زند. بنا بر این شما برای این که بتوانید این مشکل را حل کنید باید از ارقامی از زیتون استفاده کنید که توانایی عبور از سرماهای سخت زمستانه را داشته باشند. سه رقم خوب زیتون را برای این منظور به شما معرفی می کنم:
1. زیتون رقم زرد ایرانی
2. زیتون رقم کنسروالیا از ارقام زودبازده
3. زیتون رقم آمیگدال یا رقم محرم (Amigdalolia) از ارقام یونانی که خیلی درشت است
این سه رقم زیتون جزء ارقام پر بار هستند که در منطقه ما هم خوب جواب می دهند. مقاومت رقم زرد ایرانی به سرما از دو رقم دیگر بیشتر است. رقم کنسروالیا و رقم محرم هم باردهی بیشتری نسبت به رقم زرد دارند. هر سه رقم هم برای روغن گیری مناسب هستند و هم برای کنسرو. این ارقام را اگر خواستید تهیه کنید می توانید از شرکت کشت و صنعت فدک در قم متعلق به آقای بلند نظر خریداری کنید. در تمام طول سال نهال دارند و با قیمت مناسب عرضه می کنند. می توانید از مشاور این شرکت، سرکار خانم مهندس بلندنظر هم برای انتخاب رقم کمک بگیرید(09923156372).
اما فوت کوزه گری کاشت زیتون در منطقه ما این است که در پاییز از زمانی که سرما به صورت جدی شروع می شود، دور نهال تازه کاشته شده از این ارقام، فوم بپیچید و فقط چند سانتیمتر انتهایی آن بیرون باشد. در فروردین هم وقتی مطمئن شدید دیگر خطر سرمازدگی نهالتان را تهدید نمی کند، فوم را باز کنید. این کار تا پنج شش سال لازم است. بعد از آن دیگر درخت زیتون شما خودش مقاومت لازم را به دست خواهد آورد و نیاز به فوم نیست مگر این که سرمای بسیار سختی مانند سرمای سال86 پیش بیاید. (به جای فوم وسایل جایگزین دیگر را هم می توانید تجربه کنید).
تصویری از فوم محافظ درخت.
من خودم در اوره ارقام مختلف و بسیار خوبی از زیتون مانند رقم پربار کرونایکی را کاشتم ولی به دلیل همین مشکل سرما رشد مطلوب را نداشتند و ناگزیر شدم آن ها را از باغ حذف کنم.
پس اگر از زیتون خورهای حرفه ای هستید، از این درخت پر برکت و عالی غافل نشوید. این ارقام با خاک های نامناسب و شرایط نامطلوب آب و هوایی بسیار سازگارند.
در همین رابطه مطالعه این مقاله علمی پژوهشی رو هم بهتون توصیه می کنم.
(پ.ن: مطالب به درد نخوری که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می چاپونن لای پست ها ما، شما اما به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
قاطعانه به شما می گویم که اگر تصمیم گرفته اید درخت خرمالو در باغ خود بکارید، یکی از بهترین برنامه های اقتصادی را برای باغ خود رقم زده اید. خرمالو از بهترین و اقتصادی ترین محصولاتی است که در مناطق معتدل با زمستان های سرد و شرایطی مانند روستای اوره رشد می کند. خرمالو از چند جهت ارزش اقتصادی دارد:
1. بسیار دیر گل است. یعنی وقتی سرمای بهاره تماما عبور کرد، تازه خرمالو گل می دهد. همین باعث می شود دچار آسیب سرمای دیررس بهاره نشود.
2. خرمالو بسیار پربار است. البته خرمالو ارقام مختلفی دارد: گوجه ای، سیبی، موزی، ژاپنی و ... . اغلب خرمالوهای بومی گوجه ای هستند. خرمالوهای رقم گوجه ای و سیبی نسبت به سایر ارقام باردهی و عملکرد بسیار بالایی دارند.
3. خرمالو با شرایط اب و هوایی و خاک منطقه سازگار است. درخت قانعی است و نیاز به ایجاد شرایط پیچیده و سختی ندارد.
4. خرمالو بر خلاف سیب ، گلابی، زردالو، هلو و ... نیازی به سمپاشی ندارد. چون آفت های سایر میوه ها روی خرمالو اثری ندارد. بنا بر این در هزینه سمپاشی صرفه جویی می شود.
5. میوه خرمالو مانند گیلاس، انجیر، انگور، گردو، و بادام نیست که افت رایجی مانند کبک و کلاغ و پرندگان به آن اسیب برسانند.
7. خرمالو نسبت به سایر درختان کمتر مورد توجه سارقان محصولات کشاورزی قرار می گیرد.
8. درخت خرمالو مانند درخت انگور هرس هر ساله و رسیدگی های پی در پی نمی خواهد.
9. خرمالو به دلیل وزن زیاد و در عین حال قیمت خوبی که دارد، از نظر قیمتی، مناسب به فروش می رسد.
10. خرمالو را می توانید خشک کنید و به صورت خشکبار هم با قیمت خوب به فروش برسانید.
تصویر چیپس خرمالو
نکته: بعضی از افراد خرمالو را دوست ندارند. به دلیل این که از گس بودن طعم آن چندان راضی نیستند. بدیهی است که اگر بخواهید خرمالوی گس میل نکنید باید آن را به صورت کاملا رسیده انتخاب و میل کنید. اما راه دیگری هم وجود دارد. خرمالوهایی که در منطقه رایج است خرمالو از واریته و رقم گوجه ای است که به دلیل وجود تانن زیاد، گسی آن نیز در محصول کال و نیمه رسیده ی آن زیاد است. اما رقم دیگری با عنوان خرمالوی سیبی وجود دارد که این گونه نیست. یعنی حتی اگر آن را در حالت کاملا کال و نارس بچینید می توانید مانند سیب پوست بکنید، قاچ کنید و میل نمایید، بسیار ترد و خوشمزه.
تصویری از باغ خرمالوی سیبی که به آن خرمالوی دلگاوی هم گفته می شود.
مزیت خرمالوی سیبی به خرمالوی گوجه ای این است که می توانید زودتر از موعد آن را به بازار برسانید و با قیمت بهتری به فروش برسانید. از حیث عملکرد و میزان باردهی هم خرمالوی سیبی بسیار عالی است و حتی در برخی از موارد، از خرمالوی گوجه ای هم عملکرد بالاتری دارد. اگر از حیث تغذیه درخت رسیدگی خوبی داشته باشید، وزن هر یک از میوه های خرمالوی سیبی به بیش از 450 گرم هم می رسد.
تصویر درخت خرمالوی گوجه ای
تصویر درخت خرمالوی موزی که به خرمالوی انبه ای هم شناخته می شود.
تصویر خرمالو شکلاتی یا خرمالوی سیاه یا ساپوت سیاه که نهال فروشی های بسیار محدودی این رقم را برای عرضه دارند و هنوز معلوم نیست در ایران به درستی به عمل می آید یا خیر.
توصیه مهم: اگر دیابت دارید از خرمالو استفاده نکنید. در جه گلیسمی خرمالو خیلی بالاست و برای افراد دیابتی مناسب نیست.
(پ.ن: مطالب به درد نخوری که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می چاپونن لای پست ها ما، شما اما به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
شلیل ارقام خیلی مختلفی دارد. خیلی از افراد این سوال برایشان وجود دارد که از بین این همه ارقام گوناگون شلیل، کدام رقم را بکاریم بهتر است؟
پاسخ این سوال به هدف شما بستگی دارد. آیا هدفتان تجاری است و به دنبال اقتصادی ترین رقم هستید یا هدفتان استفاده برای تازه خوری است و به دنبال خوش طعم ترین هستید یا هدفتان زیبایی است یا هدفتان زودرس و دیر رس بودن است و ... . هدفتان هر کدام از این ها که باشد، پاسخ سوالتان متفاوت می شود.
به نظر من بهترین و اقتصادی ترین رقم شلیل، شلیل انجیری و شلیل مغان هست. این دو رقم از سایر ارقام پربارتر هستند و زودتر هم به ثمر می نشینند. رشد درخت شلیل انجیری نسبت به سایر شلیل ها سریع تر است و عمر اقتصادی ده ساله دارد. میان رس است و در نیمه اول مرداد قابل برداشت می باشد. هسته جدا هم نیست.
تصویر شلیل انجیری
شلیل مغان هم رقم بسیار اقتصادی و پرباری است. رشد درخت آن زیاد است و در اواخر مرداد می رسد.
تصویر شلیل مغان
یکی از ارقام خوب شلیل برای مناطق سردسیر و معتدل مانند اوره، شلیل کیوتا است. این شلیل تحمل سرمایی خوبی دارد. رقم تجاری فرانسه است. اواخر تابستان می رسد. خاصیت انبارداری خوبی دارد و بهترین رقم برای مناطق سردسیر است. در نطنز و ارتفاعات کرکس که هر ساله با سرمای بهاره مواجه هستیم، این شلیل مناسب است و معمولا سرمای بهاره را رد می کند.
تصویر شلیل کیوتا
اگر به دنبال شلیل زودرس هستید می توانید از شلیل شمس استفاده کنید. شلیل شمس در تیرماه می رسد و البته بسیار پرشاخ و برگ است.
تصویر شلیل شمس
(پ.ن: مطالب به درد نخوری که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می چاپونن لای پست ها ما، شما اما به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
کرم خراط یا پروانه فری ( Zeuzera pyrina) یکی از اسیب زننده ترین و خطرناک ترین آفت هایی است که درختان گردو را تهدید می کند. هر بار که با عزیز باغداری گفتگو می کنم یکی از موضوعاتی که از آن رنج می برد و درباره آن سوال دارد همین وجود کرم خراط است. قبل از پرداختن به روش های کاربردی مبارزه با کرم خراط، باید ابتدا به طور مختصر این آفت را به شما معرفی کنم.
پروانه فری را در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد، در کنار نور تیر برق ها شاید زیاد دیده باشید. این همان پروانه فری است که هر بار در حدود چهارصد الی هشتصد تخم می کند و لارو آن به کرم خراط تبدیل می شود و می تواند یک درخت گردو را به طور جدی نابود کند.
تخم های تازه حشره به رنگ سفید متمایل به زرد است که بتدریج ارغوانی کم رنگ شده و در مراحل آخر رشد خاکستری رنگ میشود. لاروهای آفت در مرحله آخر تکامل طولی حدود ۵۵ -۶۰ میلیمتر دارند. سر لارو و پلاک پشت سینه اول بخوبی رشد کرده و رنگ آن سیاه است . سینه و شکم لارو به رنگ زرد و روی آن تعداد زیادی نقاط سیاه رنگ دیده میشود. و جود این خالها آفت را از سایر چوبخوارها متمایز میکند. لاروهای اولیه به رنگ گلی بوده و فاقد خال هستند. شفیره قهوه ای روشن بوده و پس از خروج حشره کامل آن را در اول سوراخ لاروی میتوان دید.
درختان گردو مطلوبترین میزبان برای این آفت می باشند و گاهی صدها لارو روی یک درخت تنومند گردو زندگی می کنند. خوشبختانه گردو و خسارت این آفت را تا حدودی تحمل می کند. اگرچه منبع آلودگی بسیار نامناسبی برای سایر درختان میوه به خصوص درختان سیب می باشد. به همین دلیل کنترل دقیق این آفت روی درختان گردو توصیه می شود.آفتی است بسیار پلی فاژ و از ۷۴ گونه گیاهی تغذیه می کند . این گونه آفت به عده زیادی از درختان میوه و درختان غیر مثمر حمله می کند. درختان سیب، گلابی، به، آلو، گیلاس، گردو، زیتون، انار، انگور، مرکبات و نارون از مناسبترین میزبانهای این آفت می باشند. در ضمن خسارت آن روی افرا، بیدمشک، بید، نارون و بلوط نیز گزارش شده است .
مشاهده فیلم مستند آشنایی با پروانه فری و روش های مبارزه با آن
این آفت زمستان را به صورت لارو در داخل تنه و شاخه های اصلی درختان زندگی سپری می کند. وجود آنها در این قسمت به وسیله توده های قهوه ای از فضولات و خاک اره که از سوراخ روی تنه و سرشاخه بیرون زده اند مشخص می شوند. گاهی از این سوراخ شیره گیاهی نیز خارج می شوند.در بهار لاروهای زمستانه به دو دسته تقسیم می شوند: آنهایی که در سن آخر لاروی هستند پس از تکمیل تغذیه در داخل دالانی که در تنه درختان ایجاد کرده اند و نزدیک به سوراخ خروجی است تبدیل به شفیره می شوند. در واقع لارو کامل قبل از شفیره شدن سوراخ خروجی را تعبیه می کند. گاهی قسمتی از بدن شفیره از سوراخ خروجی بیرون است. گروه دوم آنهایی هستند که اندازه کوچکتر داشته و هنوز تغذیه آنها کامل نشده است لذا یکسال دیگر در داخل تنه و سرشاخه ها به خسارت خود ادامه می دهند و در بهار سال بعد شفیره می شوند. اینها لاروهایی هستند که در آخر زمستان یا پاییز سال قبل از تخم خارج شده و فرصت کافی برای تکمیل دوره لاروی نیافته اند. ظهور حشرات کامل تدریجی است و از اوایل خرداد تا اواسط شهریور ماه ادامه دارد. حشرات ماده معمولاً دارای شکم بزرگ و سنگینی هستند و اغلب قادر به پرواز نیستند به همین جهت به سادگی به وسیله پرندگان شکار می شوند ولی حشرات نر سبک و دارای شاخک پروش می باشند و اغلب شبها و بیشتر در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد در اطراف چراغ جمع می شوند.
هر حشره ماده قادر است ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ عدد تخم به طور دسته جمعی بگذارد. تخمها پس از حدود ۷-۲۳ روز باز می شوند و لاروها پس از خروج متوجه سرشاخه ها و قسمتهای چوبی نشده درخت می شوند و از محل اتصال دمبرگ وارد شاخه ها می شوند. در این مرحله لاروها چندین بار ممکن است در سطح شاخه ها ظاهر شوند و جای خود را عوض کنند. جابجایی لاروها به وسیله تارهای بسیار نازکی است که از طریق غدد دهانی خود میسازند تا از شاخه ای به شاخه دیگر منتقل شوند. هر لارو جهت تکمیل نمودن دوره تغذیه و زندگی خود ۲ تا ۳ بار جابجا میشود. کانال هایی که در داخل چوب درختان میزبان به وسیله لارو پروانه فری بوجود می آید مستقیم بوده و حدود ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر طول دارد و بسته به گونه میزبان تا یک متر هم دیده شده است.
سرشاخه هایی که مورد حمله اولیه لاروها قرار می گیرند اغلب خشک می شوند و برگهای خشکیده روی آنها تا زمستان باقی می مانند. به تدریج که رشد می کنند محل خود را عوض کرده متوجه قسمتهای کلفت تر و چوبی تنه می شوند و بدین ترتیب حتی تنه های به قطر ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر را هم آلوده می کنند. این حشره هر یک یا دو سال یک نسل ایجاد می کند.
فعالیت کرم خراط اگر دمای هوا به دوازده درجه برسد، صفر و متوقف می شود. کرم خراط در دوره های مختلف زندگی خود دشمنان متعددی دارد. تخم های این آفت، غذای مورد علاقه مورچه هاست. لارو رشد یافته این آفت نیز خوشمزه ترین غذای دارکوب هاست.
حال با توجه به آشنایی اولیه شما با این آفت می خواهم چند راه حل کاربردی مبارزه با کرم خراط را هم به شما یاد بدهم. نکته کلیدی در این راه حل ها این است که در مبارزه با کرم خراط ، تنها یک راه حل جواب نمی دهد و باید از راه حل های تلفیقی ، تا جایی که برای باغدار امکان پذیر است، استفاده کرد.
مشاهده فیلم آشنایی با کرم خراط
1. تقویت درخت: مهمترین ، اصلی ترین و کلیدی ترین راه مبارزه با آفت کرم خراط، تقویت درخت گردو یا درخت آسیب دیده مورد نظر هست. این تقویت یکی با آبیاری به موقع و دقت در عدم تنش خشکی درخت هست و یکی هم در تقویت درخت با کوددهی مناسب و کافی.
درختانی که ضعیف هستند بویی به نام کایرومون (kairomone) از خود متصاعد می کنند که آفت ها را به صورت خودکار به سمت خود جذب می کنند، به خصوص سرشاخه خوارها، کرم خراط و پروانه فری را. هر چه تعداد آفت های جذب شده بیشتر باشد، کایرومون درخت هم بیشتر می شود و به صورت تصاعدی آفت ها به آن حمله می کنند. به این ترتیب که حشرات ماده ی باکره با تولید فرومون جنسی و تجمعی ضمن نفوذ در شاخه، به واسطه کایرومون درخت تعداد زیادتری ازنر ها و ماده ها را روی درخت جمع می کنند(مستند علمی).
برای همین بیشترین دقت و توجه خودتان را روی تقویت درخت بگذارید و از همان ابتدا نگذارید آفت ها به سمت درخت جذب شوند. برای این کار اولا آبیاری را خوب تنظیم کنید. ثانیا به درخت کود بدهید. بهترین روش کوددهی را هم در مقالات دیگری که در سایت منتشر کرده ام گفته ام. ثالثا شاخه های آسیب دیده از کرم خراط را با هرس حذف کنید و بسوزانید. رابعا: بخش های آسیب دیده درخت را ترمیم کنید. ولی از همه این چهار مورد، تمرکز اصلی شما بر کوددهی و آبیاری باشد.
بعضی از افرادی هستند که خلاقیت هایی را در تقویت درخت مانند کود دهی با سرم و ... داشته اند که فیلم آن را در کانال روستای اوره در تلگرام قرار داده ایم(@ooreh)، فیلم دیگری هم موجود است که دیدنش خالی از لطف نیست. ولی همان کوددهی معمولی که در مقاله ای در همین سایت گفته ایم هم کفایت می کند.
(در داخل پرانتز خالی از لطف نیست توضیح بیشتری را درباره کایرومون به شما عزیزان بدهم. به طور کلی سه نوع پیام دهنده شیمیایی ملکولی بین گیاهان و جانوران وجود دارد به نام های آلامون،کایرومون و فرومون.
آلامون پیام دهنده ای است که به نوعی به تولید کننده ی خود قدرت می دهد تا بتواند با محیط اطراف سازگار شود.بسیاری از گیاهان با تولید مواد شیمیایی بد مزه،خود را در برابر حشرات و حیوانات گیاه خوار حفظ می کنند.برای نمونه،نیکوتین موجود در گیاه تنباکو موجب می شود که حیوانات از خوردن این گیاه بترسند. البته آلامون صرفا برای دفاع نیست. گاهی هم برای جذب است. مثلا گل ها به کمک پراکنده کرد ن آلامون و رایحه ی خود،حشرات گرده افشان را به سمت خود جلب می کنند.
کایرومون پیام دهنده ای است که خبر های سودمندی را به گیرنده می رساند.بسیاری از جانوران شکار چی،محل طعمه ی خود را به کمک کایرومون هایی که از طعمه پراکنده می شود، شناسایی می کنند.برای نمونه از پوست سیب ماده ای تراوش می شود که توجه لارو نوعی حشره را به خود جلب می کند.
فرومون پیام دهنده ای است که تنها گیرنده های اعضای متعلق به یک گونه از گیاهان یا جانوران را تحریک می کند.فرومون های جنسی حشرات نمونه ای از فرومون هایی هستند که در برخی از گونه ها به وسیله ی جنس نر و در برخی دیگر به وسیله ی جنس ماده تولید و در هوا پراکنده می شود.این مواد سبب می شود که جنس مخالف به سمت حشره ی پخش کننده ی آن جذب شود.)
2. هرس و حذف شاخه های آسیب دیده: هر ساله باید درخت ها را هرس کرد. هرس انواعی دارد. مانند هرس فرم، هرس برگ، هرس میوه و ... . برای درختان گردو ، مهمترین هرس بعد از هرس فرم، هرس شاخه های آسیب دیده از کرم خراط است. برای این کار باید شاخه آسیب دیده را از درخت حذف کنید. وقتی شاخه را بیست سانت پایین تر از جایی که خشک شده هرس می کنید، باز دقت کنید در تنه سوراخ کرم خراط نباشد. اگر سوراخ کرم خراط وجود داشت، تا جایی که این سوراخ ادامه پیدا کرده را باید حذف کنید. شاخه های الوده و هرس شده را به دلیل حاوی تخم و لارو کرم خراط بودن باید بسوزانید. به عنوان بخشی از حصار باغ استفاده نکنید. سال بعد بیرون آمده و باز وارد درختان شما می شوند. حتما حتما باید آن ها را بسوزانید تا به طور کامل از نابود شدن تخم ها و لاروهای موجود در این شاخه ها اطمینان حاصل کنید.
فوت کوزه گری: هرس سنگین درخت گردو باعث می شود شاخه های جدید یک ساله فراوانی روی آن تشکیل شود. کرم خراط عاشق این شاخه های یکساله است و لاروهای زیادی این شاخه ها را پناهگاه خودشان قرار می دهند. پس اولا هرس سنگین نکنید ثانیا اگر کردید، مرتب شاخه های یکساله را کنترل کنید تا اگر گرفتار شدند، قبل از این که مهاجرت کنند شاخه های یکساله آلوده را همراه با آفت، حذف کنید.
3. تله نوری: گفتیم که از اواخر اردیبهشت کم کم پروانه های نر کرم خراط شروع می کنند به پرواز کردند. پروانه های ماده معمولا چون جثه سنگینی دارند کمتر پرواز می کنند. از این زمان به بعد باید تله های نوری را در باغ فعال کنید. اگر در باغتان برق دارید ساخت تله نوری مثل آب خوردن است. با یک لامپ و یک تشت آب به راحتی می توانید یک تله نوری درست کنید. اگر برق ندارید باز هم می توانید تله نوری داشته باشید. هم می توانید از تله های نوری آماده با قیمتی حدود صد هزار تومان استفاده کنید. هم می توانید خودتان با تله های نوری ارزان قیمت که با باطری یا پنل های خورشیدی عمل کند این کار را انجام دهید. برای انجام حداکثر شکار حشرات نر لازم است از نوعی از لامپ ها استفاده کنید که نور را به اطراف خود پخش می کنند. تله نوری به طوری کلی یکی از وسایلی است که همیشه در باغ شما به ویژه در فصولی که شفیره ها تبدیل به پروانه می شوند باید وجود داشته باشد. درصد قابل توجهی از آفات باغ شما را کاهش می دهد.
4. استفاده از فِرِمون: تله های فرمونی تله هایی هستند که بوی جنس ماده حشره را می دهند. حشرات نر به تله جذب شده و به محض این که وارد تله می شوند، در آن گرفتار شده و می میرند. با این کار جفت گیری نر و ماده انجام نمی شود و حجم قابل توجهی از تخم گذاری پروانه فری در باغ شما کم می شود. همین سبب می شود تا در سال های بعدی جمعیت آفت در باغ شما به طور مطلوبی کنترل شود. اما مشکل تله های فرمونی این است که هم قیمتشان نسبتا زیاد است و هم برای باغ های کم حجم خیلی به صرفه نیستند. اما اگر از نظر هزینه مشکلی ندارید، تله های فرمونی جزء بهترین روش های کنترل هستند. اما اگر این روش توسط صاحبان باغ های مختلف به صورت همزمان صورت گیرد یا توسط دهیاری ها یا جهاد کشاورزی در یک منطقه کامل انجام شود خیلی خوب جواب می دهد و به شدت نسل افت را در یک منطقه یا روستا به طور کامل کنترل می کند. اما با این جهاد کشاورزی یا دهیاری هایی که ما می بینیم ، خیلی به این روش امیدی نیست.
مشاهده فیلم استفاده از تله های فرمونی و تاثیر آن در کنترل کرم خراط.
یک فوت کوزه گری: علاوه بر فرمون کرم خراط، فرمون حشره ای به نام پروانه زنبور مانند، پروانه فری را به مراتب بیشتر شکار می کند.
5. استفاده از سم: من با این روش، صرف نظر از هزینه زیادی که دارد، خیلی موافق نیستم. تا جایی که بتوان بهتر است از روش های بیولوژیک و ارگانیک استفاده کرد. ولی اگر تمایل به استفاده از این روش دارید به عنوان مثال شما می توانید از سم اتریمفوس متیل به نسبت ۲ در هزار استفاده کنید که تلفات معادل۹۰% روی آفت وارد می کند.
برای این کار، بهترین زمان مبارزه علیه لاروهای سن اول در هنگام نفوذ به زیر پوست شاخه است که بایستی با دیده بانی های زیاد بهترین زمان آن را مشخص نمود. معمولا لاروهای سن اول حدود 25 روز بعد از ظهور اولین پروانه(با تله نوری می توانید به راحتی این موضوع را تشخیص دهید) مشغول جا به جایی می شوند و در این حالت در آسیب پذیر ترین موقعیت ممکن هستند که می توانید با سم اتریمفوس، که از سموم نفوذی قوی و با دوره کارنس بالاست استفاده کنید. البته سموم دیگری هم مانند سموم تماسی و گوارشی هستند مثل فوزالون به میزان ۲ / ۵ در هزار یا دیمیکرون چهل درصد یا آزینفوس متیل یا دیتیون و ... که از این ها هم می توانید استفاده کنید. (ولی کلا این روش استفاده از سم را توصیه نمی کنم چون دشمنان طبیعی کرم خراط را هم نابود می کند).
مشاهده یک فیلم جالب در این که چطور بیشترین اثر را از طریق سم برای کرم خراط داشته باشیم.
6. استفاده از خمیرهای سمی: محل نفوذ و فعالیت کرم خراط را می توان از جایی که ریزه های چوب مانند خاک اره به بیرون ریخته یا از جایی که شیره گیاهی تراوش کرده یا از جایی که فضولات لارو خارج شده، تشخیص داد. با شناسایی این محل ها و استفاده از خمیرهای سمی نظیر آنتی تارلو می توانید تلفات ۱۰۰ درصد روی جمعیت آفت ایجاد کنید. استفاده از خمیرها به این صورت است که مقداری از خمیر را در داخل دالان فعال نموده و سوراخ خروجی آن را با گل یا چسب باغبانی مسدود کنید. گاز سمی حاصل از این خمیر داخل فضای خالی دالان لاروی را پر کرده و کرم خراط را می کشد. خمیرهای دیگری هم برای این کار هستند. مانند خمیر تدخینی آنتی تارلو یا زئوزران که یک خمیر بیولوژیک به حساب می اید. این خمیر به طور کلی برای آفت های مختلف چوب خوار در تنه درخت ها کاربرد دارد و وجود آن را در باغ در تمام فصول برای هر باغداری توصیه می کنم.
بهترین زمان استفاده از خمیرهای سمی در فروردین ماه و همچنین در مهر ماه است.
این روش استفاده از سم یعنی استفاده از خمیرهای سمی را توصیه می کنم چون آسیبی به سایر حشرات مفید باغ شما وارد نمی کند.
7. استفاده از سیم مفتول: دالانی که کرم خراط در تنه درخت تعبیه می کند معمولا در حدود بیست سانت است اما گاهی در حد پنجاه سانت هم دیده شده. برای همین شما می توانید از یک سیم مفتولی باریک که خاصیت فنری داشته باشد استفاده کنید. این سیم را از محل ورود کرم خراط یا جایی که شیره گیاهی درخت تراوش کرده یا فضولات کرم خراط یا خاک اره دیده می شود، وارد تنه درخت کنید. با چندین بار عقب و جلو کردن این سیم مفتول، سر سیم که در بدن کرم فرو برود، آن را از بین خواهد برد. بعد از این کار سیم مفتول را که بیرون آوردید روی تنه درخت بمالید تا نزدیک به خاک. بویی که از بدن کرم به سیم مفتول سرایت کرده است، روی تنه پراکنده خواهد شد. همین امر سبب جذب مورچه ها می گردد. مورچه ها به دنبال این بو، داخل سوارخ مورد نظر شده و بقایای کرم را از بین می برند.
برای سیم مفتول می توانید از سیمی که داخل برف پاک کن خودرو هست نیز استفاده کنید. سر این سیم حالت قلاب مانند دارد و خاصیت فنری فوق العاده ای نیز دارد و به راحتی نیز نمی شکند.
نکته حائز اهمیت این است که هنگام انجام این کار مراقب باشید تنه درخت و پوست آن را بیش از حد آسیب نزنید. این مراقبت شما زمانی که تنه درخت باریک باشد، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
بعد از اتمام کار، می توانید محل ورود حشره را با چسب باغبانی یا خمیرهای سمی ای که گفته شد پر کنید تا شیره گیاهی نیز بیش از اندازه به بیرون جریان پیدا نکند تا باعث ضعف درخت بشود.
8. دمای هوا: خوشبختانه این آفت نسبت به دمای هوا اسیب پذیر است. فعالیت کرم خراط از دمای دوازده درجه به پایین متوقف و در حد صفر می شود. در دمای بین منفی 15 تا منفی 26 درجه هم این آفت چه در مرحله لاروی باشد و چه در شفیرگی ، می میرد.
(در حاشیه بگویم که برخی از درختان گردو حداکثر طاقتشان در زمستان به همین مقدار دما یعنی بین 15 الی 20 درجه است. اما اغلب درختان گردو تا دمای بیشتری مقاومت دارند. به عنوان مثال اغلب درختان گردو در دمای منفی سی درجه، جوانه هایشان آسیب نمی بینند اما تنه درخت پوسته پوسته خواهد شد که برای جلوگیری از این مشکل روی تنه درختان، رنگ پلاستیکی سفید با مخلوطی از قارچ کش بزنید یا از مواد مخصوص و آماده جهت تنه درختان استفاده کنید. در هر صورت سعی کنید از ارقام مقاوم درخت گردو به سرمای زمستانه استفاده کنید. درخت گردو از دمای مثبت 38 درجه به بالا، کیفیت میوه اش خراب شده و سبب آفتاب سوختگی و چروکیدگی و خاکستری شدن مغز آن می شود(البته در رقم امام علی که در همین سایت معرفی کردیم و همچنین در گردوی پکان که به گردوی گرمسیری مشهور است و در اوره نیز به صورت آزمایشی کاشته شده است، این ویژگی وجود ندارد). گردو بعد از این که در بهار جوانه زد، دمای زیر منفی دو یا منفی سه درجه را نمی تواند تحمل کند و سبب سوختن جوانه های تازه آن می شود. )
9. استفاده از مقوا و کارتن: بعد از فصل برداشت و در نزدیک شدن فصل خزان درخت، مقواهایی را به دور تنه درختان خود ببندید. تعدادی از لاروهای افت های درخت اعم از کرم خراط و دیگر آفت ها مثل کرم سیب و ... ترجیح می دهند وارد مقوا شده و در لایه های پنهان آن زمستان گذرانی کنند. اجازه بدهید در پاییز و زمستان این مقواها روی تنه درخت بمانند و در زمانی که گرما کم کم اغاز می شود مثلا اواخر بهمن و اوایل اسفند، این مقواها را از تنه درخت جدا کرده و در بیرون از باغ بسوزانید.
10. استفاده از برق: این روش فقط در باغ هایی که به برق شهری مجهز هستند امکان پذیر است از طرف دیگر روش خطرناکی است و نیاز به ایمنی و مراقبت های ویژه دارد. لذا این روش را توصیه نمی کنم و مسئولیت آن با خودتان است و محض آگاهی آن را به شما معرفی می کنم. روش کار به این صورت است که دو میخ بزرگ را به فاصله یک متر از هم روی تنه خسارت دیده نصب می کنید و دو سر سیم متصل به فاز و نول برق شهری را برای 15 الی 20 دقیقه به آن وصل می کنید. جریان الکتریسیته ای که به درخت تزریق می شود، کلیه آفت های درون تنه را از بین می برد. فوت کوزه گری این روش در این است که روز قبل از انجام این کار، درخت را ابیاری کنید چون سبب رسانا شدن بیشتر درخت و عملکرد بهتر این روش می شود. اما اگر درخت شما حساس باشد، ممکن است به درخت نیز آسیب برسد. کما این که در رعد و برق مشاهده شده درختان زیادی از اثر برق کامل خشک شده اند. لذا این روش را توصیه نمی کنم.
11. استفاده از کود اوره: کود اوره را به دو روش برای مبارزه با کرم خراط توصیه می کنند.
روش اول این است که در نیمه دوم اردیبهشت که اوج فعالیت کرم خراط و بیداری آن است یعنی در زمانی که شاخه های نورس در حد ده الی بیست سانت رشد کرده اند تا حداکثر اواخر خرداد یعنی زمانی که کرم خراط به فعالیت مشغول است(در این مواقع اگر دقت کنید فضله و خاک اره دراطراف تنه برخی از درختان به خصوص درخت گردو مشاهده می شود)، دور تا دور درخت یک جوی آب حفر کنید. سپس کود اوره 46 درصد را در آب حل کنید و آن را در چاله بریزید. برای درخت یک ساله پنجاه گرم، برای درخت ده ساله پانصد گرم برای درخت بیست ساله یک کیلو و برای درخت سی ساله یک کیلو و نیم کود اوره در آب حل کنید.
اوره پس از حل شدن در آب تجزیه شده و به آمونیاک تبدیل می شود و از طریق ریشه به اندام های گیاه جذب می شود. وقتی کرم خراط از بافت درخت تغذیه می کند، به تدریج آمونیاک سبب مرگ کرم خراط خواهد شد. آمونیاک برای گیاهان مفید ولی برای کلیه جانوران از جمله کرم خراط و همچنین کرم ساقه خوار(سوسک روزاسه) مرگ آور است.
روش دوم این است که کود اوره را به نسبت سه به یک، با خمیر نانوایی مخلوط کنید و در فضاها و سوراخ هایی که کرم خراط ایجاد کرده وارد کنید. مانند همان کاری که در روش استفاده از خمیرهای تدخینی داشتید. به نظرم این روش کم خطر می رسد اما نتیجه آن در حال بررسی است. اگر شما تجربه ای در استفاده از این روش دارید، به من هم اطلاع دهید.
12. تمیز کردن باغ: همیشه تمیز کردن باغ در کاهش جمعیت آفات باغ نقش موثری داشته است. جمع آوری میوه های کرم زده، جمع آوری برگ ها، شاخه های خشکیده، حذف علف های هرز، پوست های جدا شده از تنه و ... در اواخر پاییز، از کارهای ضروری یک باغدار است. بعد از جمع آوری این ها دو راه حل دارید. یکی این که در گوشه ای از باغ چاله ای عمیق حفر کنید و همه خاشاک های جمع شده را درون چاله مزبور ریخته، مقداری آب روی آن بریزید و یک پلاستیک روی آن بکشید و مقداری هم خاک روی آن ریخته تا پوسیده و تبدیل به کمپوست شود و تمام تخم های آفات های درون آن ها نیز از بین برود. روش دوم این است که خاشاک های جمع شده را در محل مناسبی یا در بیرون از باغ بسوزانید. بعد از پایان تمیز کردن باغ، باغ خود را نیز شخم بزنید. شخم انتهای پاییز و قبل از زمستان از ضروریات باغداری است.
13. جمع آوری میوه های آلوده: در مرحله ای که گردوها قبل از رسیدن، شروع به ریزش می کنند، یکی از عوامل اصلی این ریزش، فعالیت لارو این آفت است که بعد از میوه، حمله آن ها به تنه درخت شروع می شود. در این مرحله همه این گردوها را از پای درخت جمع کرده و قبل از خروج لاروها از داخل گردوها، آن ها را به طور کامل از بین ببرید.
14. مراقبت از مورچه ها روی تنه درختان گردو: تقریبا می توان گفت نود درصد تخم های پروانه فری توسط مورچه ها از بین می رود. مورچه ها از یک طرف دشمن پروانه فری هستند و از طرفی موجب افزایش شته ها روی درخت گردو می شوند. در این حالت پیشنهاد می کنم بی خیال افزایش شته ها روی درخت گردو بشوید و به دلیل اهمیت بیشتر مبارزه با پروانه فری، اجازه بدهید مورچه ها فعالیت خود را انجام دهند و کاری به کار شته ها و سمپاشی آن ها نداشته باشید. معمولا آسیب شته ها به گردو، آنچنان بنیان کن نیست که کرم خراط گردو را نابود می کند.
منبع: http://www.ooreh.ir/1399/07/12/post-51
نقل مطلب با ذکر منبع مجاز است.
شما هم اگر تجربه جدیدی از مبارزه با کرم خراط دارید، با ما در میان بگذارید. ما را هم از نظرات خوبتون محروم نکنید. منتظر دیدگاه ها و نظرات خوب شما عزیزان هستیم. این نظرات مشوق ما در نگارش مقالات بیشتر برای کمک به شما عزیزان است.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
یکی از آفت های رایج در باغات، زنبورهای وحشی مثل زنبور قرمز و زنبور زرد هستند. به خصوص زنبور قرمز که به آن زنبور گاوی، زنبور خرمایی، و زنبور سرخ هم می گویند، برای زنبوردارها هم آفت مهمی محسوب می شود، چون زنبورهای عسل را نابود می کنند.
زنبورهای عسل از زنبورهای وحشی استثنا هستند. زنبورهای عسل هیچ ضرری که ندارند بلکه سودمند هم هستند.چون تغذیه آن ها از شهد گل است و همین باعث گرده افشانی بیشتر و افزایش باروری میوه ها می شود. برای همین تا جایی که می شود باید از زنبور عسل حمایت کرد و زنبورهای قرمز و وحشی را دفع نمود.
از زنبورهای وحشی، مشکلی که ما در باغات مختلف داریم به ویژه در نطنز و روستاهای اطراف مانند اوره، بیشتر زنبورهای قرمز است.
یک عدد زنبور قرمز می تواند با نیش خود حتی سبب مرگ افرادی که به نیش آن حساسیت بالایی دارند، بشود. کما این که در اوره نیز در سال های اخیر یکی از عزیزان با نیش همین زنبور به رحمت خدا رفت. فقط با یک نیش. پس خطرناک است و نباید ساده گرفت. زنبور قرمز با نیش خود سبب شوک آنافیلاکتیک و واکنش آلرژیک بسیار خطرناک شده و همین باعث مرگ فرد می شود.
یک زنبور قرمز این توانایی را دارد که در طول یک هفته، یک عدد سیب کامل رد دلیشیز یا گلدن دلیشیز (سیب لبنانی زرد یا قرمز) که بافت سفتی هم دارد را تقریبا در حد هشتاد درصد میل کرده و سیب را کامل از بین ببرد. زنبورها می توانند به راحتی خوشه های انگور را به طور کامل نابود کنند. زنبورها می توانند به راحتی یک گلابی را میل کنند.
زنبورهای قرمز می توانند انگورهایی که در کیسه گذاشته اید را کشف کنند، کیسه را سوراخ کنند، به داخل کیسه نفوذ کنند و از داخل تمام انگور را میل کنند.
گنجشک ها و کلاغ ها هم از زنبورهای قرمز خیلی شاکی اند. چون خیلی از اوقات وقتی یک میوه نابود شده را که در باغ می بینید علت آن را به گردن گنجشک ها یا کلاغ ها می اندازید در حالی که عامل اصلی زنبورهای قرمز بوده اند. حال در این مقاله می خواهیم به شما بگوییم چگونه شر این زنبورها را از باغ خود کم کنید.
قبل از هرچیز نکته ای را به محیط زیست دوستان عزیز بگویم و آن این که اولا ما هم در تیم شماییم ثانیا باغ هم بخشی از محیط زیست است. پرورش میوه و خدمت به مردم و کمک به اقتصاد خانواده بخشی از محیط زیست است. بنا بر این اگر می گوییم زنبورهای قرمز را باید نابود کرد، سعی کنید ناراحتی شما بیش از ناراحتیتان از تغییر کاربری اراضی زراعی به ویلا و خانه و ... نباشد. زیرا واقعا این زنبورها در محیط باغ هم خطرناکند از حیث زهر کشنده داشتن، حامل ویروس و میکروب های خطرناک بودن و آسیب به محصولات. قطعا آسیبی که با کشتن زنبورهای قرمز در باغ شخصی به محیط زیست وارد می شود خیلی متفاوت تر از آسیبی است که معادن در سطح کلان به محیط زیست وارد می کنند. پس اولویت ها را فراموش نکنیم. جایگاه زنبور قرمز در محیط زیست، مانند جایگاه موش در طبیعت است که گرچه فواید زیادی دارد اما مضرات فراوانی هم دارد، ضمن این که جمعیتشان کنترل نشده است. یعنی با نابود کردن مثلا صد کلونی زنبور قرمز در یک روستا، جمعیت آن از بین نمی رود، چرا که در کوه ها و دره ها و بیابان ها، هزاران کلونی از این زنبور به وفور وجود دارد. در حقیقت کار ما کنترل جمعیت این زنبور هاست. بنا بر این مانند مساله گسترش بی رویه موش ها، هر چقدر می خواهیم از موش ها و مشکلات زیادی که ایجاد می کنند حمایت کنیم، همان مقدار هم از زنبورهای قرمز دفاع کنیم.
توجه داشته باشید وقتی که به باغتان می روید، در ابتدا مراقبت کنید توجه این زنبورها را برای نیش زدن جلب نکنید. زنبورها به لباس روشن و گل گلی جذب می شوند. زنبورها خوششان نمی آید کسی دور و برشان بپلکد. لذا اگر نمی خواهید کارشان را تمام کنید، خیلی سر به سرشان هم نگذارید. در این زمینه زنبور قرمز خیلی شکموست. بدجوری روی غذای خود تمرکز می کند. برای همین دور و بر سفره اش پیدایتان نشود. زنبور قرمز هم قدرت پرواز بالایی دارد و هم واکنش سریعی دارد. ناگهان می بینید که چه زود دیر شد. پس غافلگیرتان نکند.
اگر در باغ می خواهید غذا میل کنید، روی آن را بپوشانید. اگر غذای شما کباب باشد، در کسری از ثانیه ده ها زنبور قرمز اطراف سفره جمع می شوند. در این گونه موارد قطعه ای گوشت یا کباب را در فاصله ای دورتر از اجتماع و سفره خودتان بگذارید تا زنبور ها از آن استفاده کنند. اگر خودتان کباب درست می کنید، اب پیاز یا قطعات کوچک گوشت را روی یک سنگ و جایی در گوشه ای بگذارید تا زنبورها توجهشان به آن جلب شده و روی همان متمرکز شده و مزاحم شما نشوند. همیشه هم احتیاطا یک خمیردندان در محلی از باغ داشته باشید تا اگر زنبوری نیش زد، از آن برای مالیدن روی محل گزیدگی استفاده کنید. تا 5 ساعت مستمر باید خمیردندان روی محل بماند.
زنبور سرخ درست است که از میوه ها زیاد استفاده می کند، ولی غذای اصلی این زنبور گوشت است و جزء حشرات گوشتخوار محسوب می شود. این زنبورها در کمین زنبورهای عسل می نشینند، به محض این که موقعیت را مناسب ببینند، سر زنبور را با آرواره ی خود قطع می کنند و بدن آن را با خود برده در داخل زمین یا داخل یک تنه درخت مخفی می کنند. بعد هم در داخل بدن زنبور عسل تخم می کنند. این تخم ها تبدیل به لارو زنبور شده و تا مدتی از بدن زنبور عسل تغذیه می کند تا توانایی حرکت را پیدا کند. البته در منطقه ما کمتر از این روش استفاده می شود. در منطقه نطنز زنبورهای قرمز اغلب کلونی دارند. در هر کلونی هم حدود نهصد عدد زنبور وجود دارد. کلونی زنبور های قرمز در داخل سوراخ دیوارها و در بعضی از موارد در بیابان ها مانند لانه مورچه هاست.
هشدار: زنبورهای قرمز حتی در تاریکی هم می توانند فردی که به آن ها حمله کرده را پیدا کرده و یک گلابی روی دماغش بکارند. پس خودتان باید مراقب باشید.
پیدا کردن لانه زنبور قرمز:
اگر لانه آن ها در بیابان باشد قابل پیدا کردن است اما اگر در داخل سوراخ دیوار باشد ، پیدا کردن آن مهارت خاصی می طلبد که به شما یاد می دهم. به این ترتیب که به سراغ باغ انگور خود بروید. این کار در غروب بهتر است. چون زنبورهای قرمز وقتی زیاد از شهد انگور بخورند حالت مستی پیدا می کنند و تیز و فرز نیستند. در این حالت با یک انبر زنبور را بگیرید تا نیشتان نزند. از یک نفر بخواهید یک نوار رنگی یک متری یا نخ رنگی که از دور پیدا باشد به پای زنبور ببندد. بعد هم در یک فضای باز زنبور را رها کنید. حال او را تعقیب کنید ببینید به کجا می رود. معمولا لانه زنبورهای قرمز خیلی دور نیست. نهایتا باید در فاصله یک یا دو کیلومتری باشد که البته معمولا کمتر از این مقدار است. این کار را با چند زنبور قرمز انجام دهید و رهایشان کنید و در مدت کوتاهی لانه آن ها را پیدا خواهید کرد. وقتی لانه را پیدا کردید هیجانی نشوید و آن را خراب نکنید که با حمله ناگهانی خانه خرابتان خواهند کرد.
روش های نابودی زنبور قرمز:
روش اول، سمپاشی کلونی:
با روشی که گفتیم لانه زنبور را پیدا کنید و صبر کنید تا شب. شب هنگام داخل لانه را مفصل سم پاشی کنید، البته با رعایت کامل مسائل ایمنی. می توانید از حشره کش های معمولی استفاده کنید می توانید هم از سم های قوی که این دومی را توصیه می کنم. به زنبور قرمز زنبور گاوی هم می گویند. گاو است دیگر، یک موقع دیدید حشره کش زدید نمرد، نیایید به من بد و بیراه بگویید. سم قوی با لحاظ جوانب ایمنی به کار بگیرید.
روش دوم، نابود کردن کلونی با شعله افکن:
یک شعله افکن تهیه کنید. از همین ها که به سر کپسول پیک نیک وصل می شود و برای آسفالت پشت بام از آن استفاده می شود. در حال حاضر قیمتی کمتر از صدهزار تومان دارد. شب به سراغ لانه بروید و با کمک فرد دیگری، در حالی که یک نفر شعله افکن را نگه داشته است، نفر دوم در کلونی را تخریب کند. تلاش کنید چند دقیقه به طور مستمر آتش را از دریچه کلونی درون کلونی بگیرید. زنبورها از شدت گرما و دمای زیاد، همگی از بین خواهند رفت. با از بین بردن یک کلونی زنبور قرمز، باغ های یک منطقه کامل را نجات خواهید داد و چه بسا جان تعدادی انسان را.
روش سوم، اسب تراوا:
شما می توانید کاری کنید که به جای این که دنبال کلونی زنبورها بگردید و خودتان نابودشان کنید، ان ها خودشان ، خودشان را نابود کنند. برای این کار مقداری جگر سفید گاو یا جگر مرغ تهیه کنید. آن ها را به قطعات ریز در حدی که زنبور قرمز بتواند حمل کند، خرد کنید. مقداری سم جی بی وی JBV یا کنفیدور را با آن مخلوط کنید. جگر سمی شده را در چند نقطه باغ که زنبورهای قرمز زیاد رفت و آمد دارند و ترجیحا کنار آبشخور زنبورها، بگذارید. زنبورها جذب شده، جگر را با خودشان به کلونی می برند و الفاتحه. کل کلونی را نابود می کنند. نیازی به عملیات تعقیب و گریز برای پیدا کردن لانه هم ندارید. برای این کار در نزدیکی ظرف جگر مسموم مراقبت کنید تا مبادا زنبورهای عسل از آن استفاده کنند.
نکته کلیدی کار این است که تله ها را جایی بگذارید که زنبورها برای آب خوردن مراجعه می کنند. چون عادت زنبورهای قرمز این است که بعد از آب خوردن به کلونی می روند. جگرها جایی باشد که بعد از آب خوردن، به عنوان هدیه بردارند و به کلونی ببرند تا تاثیر گذاری بیشتر باشد.
روش چهارم، تله لبنانی:
یک روش دیگر استفاده از تله لبنانی می باشد . تله لبنانی در ایران نیست. خودتان باید درست کنید. درست کردن آن هم بسیار راحت است. وسایل مورد نیاز یک بطری خالی نوشابه خانواده یک و نیم لیتری پلاستیکی با یک لوله پلاستیکی به طول 15سانتیمتر و قطر یک و نیم سانتیمتر است.
نحوه ساخت به این شکل است که لوله را برداشته و از وسط آن یک سوراخ به قطر لوله یعنی یک و نیم سانت ایجاد می کنیم و از وسط بطری عبور می دهیم .برای هر بار استفاده از این تله، مقداری جگر سفید در بطری می گذاریم و آن را در باغ در محل مورد نظر مثلا در مجاور درختان انگور آویزان می کنیم. با این روش در هر ساعت حدود 45 عدد زنبور قرمز را در بطری به دام می اندازید . باید توجه داشت که نباید زیاد جگر در بطری بماند که با خشک شدن یا خراب شدن جگر، دیگر زنبور قرمز به سمت بطری نمی آید .
روش پنجم، نوشابه مرگ بار:
در این روش با بطری آب معدنی یا نوشابه تله درست می کنید. درون تله را نوشابه می ریزید. چون شکر فراوانی دارد و سبب جذب زنبورهای قرمز می شود. زنبورها وارد می شوند اما دیگر نمی توانند خارج شوند و همان جا می میرند. کم هزینه و راحت. حتی پول نوشابه هم ندهید. هر جا در مهمانی برایتان نوشابه آوردند، نوشابه ی خود را میل نکنید. نگهدارید برای این تله ها فوق العاده است. فیلم آموزشی این روش را از اینجا ببینید:
https://www.aparat.com/v/HcFhK
اگر زنبورها جذب نشدند، مشکل در موادی است که داخل بطری به عنوان عامل جذب ریختید. عادت زنبورها فرق می کند. جذاب ترین عامل به ترتیب جگر سفید، جگر مرغ، گوشت مرغ، نوشابه، مخلوط گوشت و خون، مربا، عسل و ترکیبات شیرین است.
روش پنجم، حشره کش الکترونیکی:
اگر باغ شما در منزل ، ویلا یا جایی است که امنیت کافی دارد و به برق هم دسترسی دارید، می توانید همین حشره کش های الکتریکی که در ادارات و محیط های باز استفاده می شود را نصب کنید و از تق تق آن لذت ببرید.
روش ششم، حشره کش برقی راکتی:
این روش هم برای افراد بیکار بد نیست. البته حشره کشی را انتخاب کنید که حداقل به طول یک متر باشد و به زنبور خیلی نزدیک نشوید.
روش هفتم: راهشان ندهید:
در باغ را ببندید، زنبورها نیان تو.
روش هشتم: توری:
روی محصول و انگورهایتان توری بکشید. قبلا در این زمینه در پست دیگری مفصل این روش را توضیح دادم.
روش نهم: سرکه، فلفل و نمک:
عصاره فلفل قرمز، سرکه یا آب نمک روی خوشه های انگور(نه روی درخت یا پای آن) بریزید یا مستقیم روی زنبورها بپاشید. برای این کار سرکه یا نمک را با آب رقیق کنید و بعد مستقیم فقط روی خوشه ها محلول پاشی کنید. شاید هر به دو هفته لازم باشد این کار را مجددا تکرار کنید.
روش دهم: مذاکره:
از روش آقای روحانی یعنی مذاکره استفاده کنید. اگر یک روز خواستید وارد باغ شوید، زنبورها راهتان ندادند، مطمئن باشید روشتان صد در صد جواب داده است.
روش یازدهم: نگذارید حامله شوند:
برای زنبورها از داروهای ضد بارداری استفاده کنید. البته قرض از استفاده از داروهای ضد بارداری حامله نشدن زنبورها نیست. زنبورها با خوردن این داروها می میرند. برای این کار 50 الی 80 گرم داروی ضد بارداری را در ده لیتر آب حل کنید و روی درختان انگور محلول پاشی کنید. این روش برای مدت سی روز جواب می دهد. بعد از آن باید دوباره محلول پاشی کنید.
روش دوازدهم: اسید بوریک:
اسید بوریک یکی از محبوب ترین و موثرترین حشره کش ها در دهه های اخیر است. چون هم بر خلاف اسمش، بو ندارد، هم برای انسان مضر نیست و هم قیمت آن مناسب است. اسید بوریک هم مورچه ها را از بین می برد و هم زنبورها و ساس و ... . برای این کار مقداری اسید بوریک را با غذای مورد علاقه زنبورها مثلا جگر مرغ مخلوط کنید و اجازه بدهید از آن استفاده کنند. نکته مهم این است که بیش از اندازه نباید به این طعمه اسید بوریک بزنید. چون اگر بیش از اندازه باشد هم زنبورها از آن استفاده نمی کنند هم اگر استفاده کنند سریع می میرند و فرصت نمی کنند آن را به کلونی برده و بقیه را هم از بین ببرند. اسید بوریک را باید از داروخانه ها تهیه کنید.
روش سیزدهم: ژل سوسک:
داروهای سوسک کش اقسام مختلفی دارد که برخی از آن ها به صورت ژل مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها روی زنبورها هم کارگر هستند. کافی است ژل سوسک تهیه کنید و در نقاط پر رفت و آمد زنبور ها ، این ژل را روی چوب یا برگ انگور بمالید.
روش چهاردهم: سم:
استفاده از سموم اختصاصی زنبور مانند انواع حشره کش ها و ... هم یکی از روش های رایج برای مقابله با زنبور قرمز است که به هیچ وجه ما این روش را توصیه نمی کنیم. سعی کنید با ترکیبی از مبارزه بیولوژیک، مکانیکی و ... و تا جایی که می شود، بدون سم پاشی کلی محصولتان، زنبورها را از بین ببرید. با سم پاشی روی محصول خود، باغتان را از حالت ارگانیک خارج نکنید.
سوالی داشتید در تلگرام در خدمتم
@ooreh
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)