در اوره با هر باغداری که صحبت می کنی و می پرسی چرا به باغت رسیدگی نمی کنی، سه پاسخ رایج را می شنوی:
1. زمین ما مشخص نیست برای کیست؟ هنوز حصر وراثت نشده و بقیه وارثین برای آباد شدن زمین همکاری نمی کنند. نه می فروشند، نه می خرند و نه راضی می شوند که یکی از وراث آن را آباد کرده و از حاصلش استفاده کند: راه حل: یک دعوت خانوادگی + تصمیم گیری + وکالت به یک فرد مورد اعتماد + مقداری سعه صدر و از خود گذشتگی: رسیدن به نتیجه مطلوب.
2. زمین ما آب کافی ندارد و نمی توانیم آن را آباد کنیم. راه حل: استفاده از گونه های گیاهی کم آب مثل گیاهانی دارویی مانند گل گاو زبان، زعفران، گل محمدی، شاه توت، بادام و ... .
3. گراز و حیوانات وحشی به ما اجازه نمی دهد تا چیزی بکاریم:
قبل از این که راه حل را به شما توضیح بدهم خوب است اول گراز را کمی بشناسید:
گراز یا (Sus scrofa) از باهوش ترین حیواناتی است که در باغات اوره زندگی می کنند.
شب ها فعالیت می کند و روزها در پل ها و مخفی گاه های خود پنهان می شود.
همه چیز خوار است. غذاهای گیاهی مانند ریشه، ساقه، برگ، دانههای مختلف، غلات، حبوبات، میوهجات و غذاهای حیوانی چون حشرات و لارو آنها و بیمهرههای کوچک و حتا جوندگان و لاشهی حیوانات بزرگ تغذیه را می خورد.
سرعت دویدن خوبی دارد.
وقتی احساس خطر کند بی کله است و از هیچ چیزی نمی ترسد حتی جان خود. به همین دلیل برای فراری دادنش گراز را در موقعیتی قرار ندهید که به خودتان برگردد، حتی توله هایش. ممکن است به قیمت جانتان تمام شد. اگر به طور تصادفی با آن برخورد کردید، به جای سر و صدا به آرامی و به صورت پیوسته خود را از او دور کنید.(روستای زیبای اوره)
تصویر کشتن پلنگ توسط ماده گرازی که احساس خطر کرده.
به شخم زمین علاقه زیادی دارد. با پوزه خود خاک را زیر و رو می کند.
حس بویایی فوق العاده ای دارد. بلوط هایی که در عمق زمین در اوره کاشته بودم، بودن یک سانتیمتر خطا از چپ و راست، چاله را حفر و بلوط ها را در آورده و خورد(نوش جانش).
بیشتر در جاهایی هستند که به آب و رودخانه نزدیک است. مخصوصا در دوره جفت گیری. کلا گرازها بیشتر از غذا، آب می خورند. به همین دلیل می توان گفت پرگرازترین زیستگاه گرازها در اوره، مزرعه کُلم است. دنج، رودخانه پر از مخفیگاه، در کنار آب و بدون حضور انسان و مزاحمت. هر وقت بخواهید وارد کلم بشوید مطمئن باشید که از لای شاخ و برگ ها تعدادی گراز به دقت شما را زیر نظر دارند.
دوره زاد و ولد گرازها چهار ماه است. هر گراز ماده در هر دوره هشت تا ۱۲ بچه می زاید. بچه های ماده گراز نیز در ۱۸ ماهگی و نرها کمی زودتر آماده جفت گیری می شوند. فرض کنید در اوره 30 گراز ماده وجود داشته باشد که قطعا بیش از این است. این 30 گراز به طور متوسط سیصد گراز جدید برای نابودی باغات اوره پرورش می دهند و هر سال بیش از این مقدار به تعداد گرازهای قبلی اضافه می شود.
گرازها همه ویران کننده اند. یک مثل آمریکایی می گوید یک گراز خوب، یک گراز مرده است.
حالا می رسیم به راه حل ها:
برای مقابله با گراز چند راه کار به شما پیشنهاد می کنم:
1. کاشت محصولات و گونه های گیاهی ای که گراز به آن علاقه ای ندارد مانند خیار. (روستای زیبای اوره)
2. استفاده از موادی که سبب می شود گراز از محصول شما دوری کند. مثلا اگر نهال کاشته اید، موادی وجود دارد که با قلم مو روی تنه نهال می مالید. این سبب می شود گراز به نهال نزدیک نشده و آن را نشکند. دلیل این که گرازها نهال ها را پوست کنده یا می شکنند این است که برای سایر گراز ها قلمرو خود را اعلام می کنند. اما با مالیدن مواد مزبور، گراز چون به این هدف خود نمی رسد، درخت دیگری را برای اعلام قلمرو انتخاب می کند.
گراز چندین بار برخی از نهال های بسیار با ارزش مرا نابود کرد. اما با استفاده از همین راتوک، خدا را شکر، یک سالی هست که دیگر گرازها کاری به نهال ها ندارند و واقعا تاثیر فوق العاده آن را دیدم. یک درخت توت با ارزش کاشته بودم. گرازی آن را شکست. تا ترکه جدید داد، گراز دیگری برای این که به گراز قبلی بگوید اینجا قلمرو من است نه تو، شاخه جدید را شکست و همین طور این توت بیچاره شده بود، محل دعوای گرازها. از وقتی که راتوک را به آن زدم دیگر به آن نزدیک نشده اند.
برای محصولات سیفی خود هم می توانید از پودر گوگرد کشاورزی استفاده کنید.
گوگرد یک ماده شیمیایی نیست. یک ماده معدنی و کاملا ارگانیک است. وقتی آن را روی محصول خود به صورت گرد بپاشید، سبب می شود حیوانات مختلف حتی کرم ها هم از آن دوری کنند. اشکال آن این است که اگر باران آمد، دوباره باید گوگرد پاشی کنید. البته گوگرد خودش نوعی کود است که سبب تقویت محصولتان نیز می شود.
برای پاشیدن گوگرد می توانید هم از گوگرد پاش صنعتی با تیلر استفاده کنید هم با گوگرد پاش دستی. اگر هیچ کدام را ندارید، گوگرد را درون جوراب نازک زنانه بریزید و جوراب را روی محصول مورد نظر خودتان تکان بدهید.
از آنجایی که اغلب باغ های اوره کم مساحت هستند، نیاز به گوگرد پاش صنعتی نیست ولی هر باغداری لازم است یکی از این گوگردپاش های دستی را داشته باشد. بسته به کیفیت آن بین 40 تا صد هزار تومان است.
3. اطراف باغتان را به صورت فشرده و متراکم گل محمدی بکارید. گراز از این که وارد بوته های بزرگ گل محمدی بشود بسیار متنفر است. هم برای شما استفاده اقتصادی دارد و هم مانع خوبی است. البته درختچه های گل محمدی را باید به گونه ای هرس کنید که مزاحم خودتان در باغ نباشد و در عین حال راه منفذی هم نداشته باشد و حیوانی که از بیرون بخواهد وارد شود، دچار مشکل گردد.
4. یک طناب محکم یا سیم را دور تا دور باغ در ارتفاع هفتاد سانت بپیچید و قوطی های حلبی کوچک مانند قوطی تن ماهی و رب و.. به آن ببندید. داخل قوطی ها هم سنگ ریزه هایی باشد که موجب سر و صدا شود. گراز حیوانی است که وقتی می خواهد وارد باغی بشود به اطراف خود توجه ندارد. فقط مسیر مستقیم را می بیند و مستقیم می رود. بنا بر این اگر از اطراف صدا یا بویی وجود داشته باشد که از آن احساس خطر کند، سریع می گریزد. وقتی گراز بخواهد از نقطه ای از باغ وارد شود همین که با طناب یا سیم مزبور برخورد کند و از اطراف سر و صدا بشنود، پا به فرار می گذارد.
5. راه دیگر این است که دور باغ خودتان را دیوار بکشید. دیوارکشی دور باغ تا ارتفاع 80 سانتی متر کاملا قانونی است. دیوار کشی با ارتفاع بیشتر هم از جهت قانون منابع طبیعی مورد اختلاف است. برخی بخش نامه ها می گوید ممنوع است و برخی بخش نامه ها می گوید که مجاز است که دومی قوی تر است. زیرا چیزی که ملاک است تغییر کاربری است و احداث دیوار برای جلوگیری از ورود گراز و شغال و ... به باغ تغییر کاربری محسوب نمی شود. ضمن این که از حیث قانونی باغ هایی که قبلا دیوار داشته اند، همچنان می توانند دیوار داشته باشند ولو دیوار قبلی خراب شود و دیوار جدیدی جایگزین همان بشود.
فقط وقتی که می خواهید دیوار بکشید، به اندازه دو بلوک سیمانی و اگر زعفران دارید برای محکم کاری به اندازه سه بلوک سیمانی در زیر خاک، با سنگ یا بلوک دیوار چینی کنید. بعضی حیوانات زمین را به راحتی حفر می کنند و این روش مانع ورود آن ها می شود.
برای حصار کشی باغات بزرگ قبلا هم وام های کم بهره ای به باغداران داده می شد. الان نمی دانم هنوز هم این تسهیلات هست یا خیر. اگر مشکل بودجه دارید، بد نیست بررسی کنید.
6. راه دیگر این است که چوب های بلا استفاده را به کار بگیرید و دور باغتان را حصاری چوبی بکشید. البته برای این کار هرگز از شاخه های درختان گردوی خشک شده استفاده نکنید. درون شاخه های خشک شده درختان گردو و سیب اغلب کرم خراط و تخم های آن وجود دارد. وقتی آن را دور باغتان به عنوان حصار استفاده کنید باعث می شوید کرم ها در موعد مقرر بیرون آمده و سایر درختانتان را هم آسیب بزنند. بهترین استفاده از چوب های درختان گردو و سیب این است که آن ها را کنار اجاق قرار بدهید و در اولین فرصت برای پخت و پز و چای و ... در باغ از آن استفاده کنید. در حصار کشی چوبی دور باغ، مهم است که همان روش شماره پنج یعنی محکم کاری زیر حصار به اندازه 40 الی 50 سانت با سنگ چینی یا بلوک سیمانی اقدام کنید. در قسمت پایین حصار چوبی شما تا ارتفاع یک متر هم باید هر گونه راه نفوذی را بر ورود حیوانات ببندید.
7. بستن راه نفوذ حیوانات از پل ها یا راه های ورودی آب: ممکن است باغ شما حصار خوبی داشته باشد. اما بسیاری از این حیوانات از طریق دریچه ورودی آب وارد باغ شما می شوند. استفاده از توری مناسب به طوری که هم آب وارد شود و هم این جانواران موذی نتوانند نفوذ کنند، بسیار کارگشاست.
8. راه دیگر این است که از فنس استفاده کنید. تا قبل از گرانی های اخیر، استفاده از فنس بهترین و عالی ترین راه بود. اما الان به دلیل افزایش قیمت فنس کار مقداری سخت شده. با این حال اگر از این حیث مشکلی ندارید، فنس کشی خیال شما را برای سال ها آسوده می کند. به شرط این که فنس کشی شما این شرایط را داشته باشد:
الف. زیرسازی خوب. نقطه ضعف اساسی فنس ها این است که حیوانات از زیر آن وارد می شوند. فنس های دو متری بگیرید و حدااقل 50 سانتی متر آن را زیر خاک، جا سازی کنید تا قابلیت نفوذ از زیر را مسدود کنید. پای فنس از دور تا دور هم به اندازه دو بلوک سیمانی محکم کنید.(روستای زیبای اوره)
ب. از فنس هایی بالاتر از دو و نیم میلیمتر استفاده کنید. گراز فنس های ضعیف را با جثه قوی خود به راحتی کنده و پاره می کند.
ج. اگر چشمه های فنس کوچکتر باشد، فنس سنگینتر و گران قیمت تر است ولی در عوض استحکام بیشتری دارد. بهترین چشمه 5 سانتی متر است.
با وجود این اگر چشمه فنس 7 سانتی متر هم بود، اما قطر آن 2.5 بود، به خوبی از ورود گراز جلوگیری می کند.
فنس اگر از جنس گالوانیزه گرم و خوب باشد، تا سی سال باغ شما را از این آفات حفظ می کند.
پیشنهاد من این است که اگر همسایه های شما ، افراد همدل و همراهی هستند، همگی با هم یک فنس سرتاسری را دور یک مجموعه باغ بکشید و حصار کشی عمومی کنید. از حیث هزینه بسیار به صرفه خواهد بود.
9. باغتان را تمیز نگهدارید. مثلا وقتی به باغ خود می روید و غذا میل می کنید، استخوان و .. را که در باغ بیندازید، گراز که حیوان همه چیزخواری است به راحتی به سمت باغ شما جذب می شود. عوامل جذب حیوانات به باغتان را از بین ببرید. اگر پرنده ای یا حیوانی در باغتان مرده، لاشه آن را ببرید و از باغتان دور و دفن کنید.
10. اوره های قدیم مقداری کود دامی در کنار اجاقی در باغ نگه می داشتند و شب وقتی که می خواستند باغ را ترک کنند، کود را روی آتش می ریختند. به گونه ای که آتش خفه می شد اما پهن و کود ریخته شده روی آن تا مدتی طولانی دودی را در منطقه به راه می انداخت و همین سبب دور شدن این حیوانات می شد.
توجه داشته باشید که گراز همیشه به محصولات شما آسیب نمی زند. مثلا گراز سیب زمینی را خیلی دوست دارد. اما زمانی به آن آسیب می زند که نزدیک به رسیدن باشد. لذا برخی مراقبت های خاص مانند دود کردن در آن ایام مفید است و در همه ایام سال لازم نیست.
11. گراز نسبت به بوی انسان نیز حساس است. در برخی از مناطق موی سر انسان را در چند نقطه و دور تا دور باغ قرار می دهند. این باعث می شود گراز ها از آن باغ احتراز کنند. البته موی مزبور ماهی یکی دو بار باید تغییر کند. مثلا موی انسانی متفاوت یا موی جدید یک فرد. به طور کلی پارچه، فانوس، مترسک و ... در باغ که قرار می دهید، هر یک هفته یا حداکثر هر دو هفته باید محل یا نوع آن را تغییر دهید. چون پرنده یا حیوان مخاطبتان ابتدا از نصب علائم شما احتراز می کند ولی بعد از چند بار مواجهه اگر آن علامت ثابت باشد، می فهمد که سر او را کلاه گذاشته اید و به حیله شما پی می برد. اما با تغییرات، شما همچنان کلاه بردار موفقی خواهید بود که حتی سر گرازها هم کلاه می گذارید.
12. راهکار دیگری هم که وجود دارد اما معمولا کمتر به نتیجه می رسد این است که به اداره محیط زیست شکایت کنید. اداره محیط زیست از نظر قانونی موظف است به اندازه بیست درصد گونه های جانوری آسیب رسان مانند گراز، خرگوش و کلاغ را از بین ببرند و برای این کار مجوز شکار صادر کنند. حتی موظفند اگر گرازی به باغ شما حمله کرد و خسارت زد، به شما خسارت بدهند. برای این کار این مطلب را بخوانید.
13. استفاده از سم: فقط برای مقابله با گراز ها از سم استفاده نکنید و آن ها را نکشید که به ازای هر یک از این جانواران محبوب محیط زیستی های عزیز که الهی گراز بخوردشان، باید جریمه ای سنگین پرداخت کنید.
14. منفجر کردن: در آمریکا استفاده از سم برای کشتن گراز ممنوع است ولی کشتن آن ها با سلاح مجاز است. تصاویری با نمک از منفجر کردن این گرازها در تگزاس:
شما هم اگر هیچ کدام از راه های فوق جواب نداد، می توانید منفجرشان کنید
نکته: گراز خوک وحشی است. آن ها که مسیحی هستند و گوشت خوک می خورند، مجوز شکار دارند و با هر سلاحی که بخواهند می توانند گراز پر زاد و ولد را در هر فصلی که خواستند شکار کنند. گراز همان خوک وحشی است و نجس و خوردنش حرام. کشاورزان مسلمان اگر خوک وحشی که نه تنها در روستاهای منطقه بلکه در نقاط مختلف ایران روزگارشان را سیاه کرده بکشند، باید جریمه بدهند و زندانی شوند. کمی عجیب نیست؟!.
حالا شما هم اگر راهکاری در این زمینه دارید، در بخش نظرات بنویسید.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
در صورتی که درخت انار، انجیر، یا انگور مناسبی دیدید که علاقمند به تکثیر این درخت بودید، می توانید به صورت هوایی آن را بخوابانید . یکی از روش های تکثیر درختانی مانند انجیر، انار، انگور و ... خوابانیدن است. به این ترتیب که بخشی از یکی از شاخه های آن را در در زیر خاک می خوابانند و بعد از مدتی که بخش زیر خاک رفته شاخه ریشه داد، آن را جدا کرده و به عنوان درختی جدید به محل دیگری منتقل می کنند. حالا روش راحت تری در خوابانیدن وجود دارد به صورت هوایی Air layering.
روش خوابانیدن هوایی را به صورت تصویری به شما آموزش می دهم(روستای زیبای اوره):
1. ابتدا باید بین 5 الی هفت سانت از پوست را بردارید. نباید زیر پوست هیچ لایه ای بماند. باید کامل آن را بتراشید . البته به چوب هم آسیب نزنید
2. در مرحله دوم شرایطی گلخانه ای را برای شاخه فراهم کنید. این کار با بطری نوشابه و همچنین پلاستیک و چسب هم ممکن است. مانند تصویر خاک مرغوب و نیز بسیار مرطوبی که وقتی فشار می دهید آب نداشته باشد اما کامل خیس باشد، را درون پلاستیک بریزید و سر و ته آن را خوب ببندید که هوا نکشد. پلاستیک نباید سوراخ بشود.
3. برای این که نور نخورد، می توانید دور آن را فویل آلومینیومی بپیچید. بعد از حدود دو سه هفته چک کنید. اگر حس کردید رطوبت خاک از بین رفته، می توانید با سرنگ به آن مقداری مختصری آب برای ایجاد رطوبت تزریق کنید. بعد از حدود سی چهل روز بررسی کنید. هر وقت ریشه مفصل و خوبی داد آن را از زیر محلی که ریشه داده ببرید و به محل جدید برای کاشتن منتقل کنید. اگر از ریشه هوایی مراقبت کنید و زمانی که گیاه به خواب زمستانی می رود عمل انتقال را انجام دهید بهتر است. ولی اگر هم خواب نرفته بود، درصد گرفتن گیاه در فصول دیگر هم اگر به خوبی عمل انتقال صورت بگیرد، زیاد است(روستای زیبای اوره).
ان شاء الله همیشه در حال تکثیر و گسترش دادن خوبی ها باشید. درختان خوب را تکثیر کنید. هزینه ای ندارد. تکثیر کنید و به دیگران هدیه کنید حتی اگر غریبه باشند و از خودتان باقیات صالحات به جا بگذارید.
(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)
یکی از معضلات هر ساله روستای اوره، سرمای بهاره است. سال های کمی را سراغ داریم که باغات اوره از سرمای بهاره آسیب ندیده باشند. در اغلب سال ها در ماه اسفند هوا به حدی گرم می شود که شکوفه درختان باز شده و جوانه های آن سر بر می اورد. ناگهان در فروردین سرمایی سخت، (چه با برف و چه بدون برف) عامل از بین رفتن بسیاری از این شکوفه ها و سردرختی ها می شود. برای حل این مشکل چه راهکاری وجود دارد؟
ادامه مطلب ...
یکی از مشکلاتی که برای تولید انگور در روستای اوره وجود دارد، هجوم زنبورها و پرندگان مانند کبک و گنجشک و کلاغ به این محصولات است. چند روش برای مقابله با این مشکل وجود دارد. اگر شما هم با این مشکل دست به گریبانید پس با من همراه باشید:
ادامه مطلب ...
در روستای اوره انگور یکی از محصولاتی است که به خوبی به عمل میآید. یعنی جزء برترین محصولات اوره است. درخت انگور هم از حیث آب و هوا و هم از حیث خاک، با شرایط اوره بسیار سازگار است.
به صورت بومی انگورهای زیر در اوره به عمل می آید:
انگور اُلُغی: این انگور هم از حیث کیفیت و هم از حیث کمیت انگور درجه نخست در روستای اوره است.برخی از افراد به انگور الغی،الحقی، انگور شصت عروس و انگور مجلسی هم می گویند. اما نام علمی این انگور، انگور صاحبی است که خود ارقام مختلفی دارد. انگور الغی یا صاحبی، ارقام گوناگونی دارد: سیاه، قرمز، بی دانه و دانه دار، دیر رس و زودرس. در اوره بیشتر رقم قرمز دانه دار آن رایج است. در اوره به علت فراوانی پرندگان و زنبور و نیز کمبود مواد مغذی برای آن ها سایر انگورهایی که پوست نازکی دارند مانند انگور عسکری، از همان دوره غوره شدن و قبل از این که کامل شیرین شود، توسط پرندگان و زنبور خورده می شود. اما انگور الغی به دلیل ضخامت پوست و سفتی ای که دارد، در ابتدای رسیدن آن،کمتر مورد هجوم قرار می گیرد. به همین دلیل بیشتر هم کاشته می شود.
تصویر انگور الغی یا صاحبی. رقمی که در تصویر مشاهده می کنید، نسبت به سایر ارقام آن بسیار خوش طعم است.
تصویر رقم دیگری از ارقام صاحبی که دیرتر می رسد.
انگور صاحبی اگر رسیدگی خوبی داشته باشد، خوشه های بسیار بزرگ، خوش طعم و خوبی می دهد.
ادامه مطلب ...